Het is de afgelopen dagen, terwijl ik door omstandigheden mijn blogactiviteiten wat moest afremmen, behoorlijk druk geweest met nieuws uit Irak.
Verleden week (25 october) berichtte de New York Times dat de plannetjes voor Irak niet erg realistisch zijn. Op papier zijn de Iraakse veiligheidsdiensten sterk genoeg (277.000 soldaten en politie-agenten), maar die cijfers worden kennelijk vooral gebruikt door het Pentagon om te bewijzen dat het de goede kant opgaat. Wanneer rekening gehouden wordt met de soldaten die niet buiten hun eigen regio willen dienen of die deserteren, blijven er maar weinig over die daadwerkelijk ingezet kunnen worden. In februari 2005 gaf General Casey (de leider van de multinationale troepenmacht in Irak) nog aan dat in het komende jaar de VS de bestrijding van het verzet in heel Irak zou gaan overdragen aan de steeds capabelere Iraakse veiligheidsdiensten. Afgelopen dinsdag meldde hij dat het nog 1 of 1½ jaar zal duren voordat dat mogelijk zal zijn "waarschijnlijk nog steeds met een of andere vorm van ondersteuning door ons"...
Nog steeds op 25 october gaf George Double-Me in een persconferentie aan dat het Verenigdestaatse leger in Irak zal blijven totdat "het klusje geklaard is (the job is done)." Het begint overigens schijnbaar wel tot hem door te dringen dat hij het enkele jaren geleden allemaal wel érg rooskleurig heeft voorgesteld: "De weg naar de overwinning zal niet gemakkelijk zijn."
In dezelfde persconferentie pruttelt hij nog wat door over de hogere bedoelingen van de VS: De VS moet niet alleen uit idealisme volhouden, maar omdat een stabiele en vrije democratie in het Midden-Oosten essentieel is voor de veiligheid van 'Amerika'. De campagne [nieuwspraak voor 'oorlog'] is een onderdeel van "de roeping van deze generatie" 'Amerikanen' om de vrijheid te koesteren waar die voordien niet bestond.
Wie geïnteresseerd is in de rest van Bush' propagandapraatjes (waarin overigens opvalt dat hij niet meer spreekt over 'handhaving van de koers [stay the course]") kan het hele verhaal lezen in de New York Times.
Intussen blijkt uit een 'geheim' rapport van het Britse kabinet (Daily Telegraph van gisteren) dat - ook al beweert Tony Blair dat er geen verband is tussen de Britse buitenlandse politiek en terroristische aanslagen in Groot-Brittannië - bij stukjes en beetjes indirect wordt toegegeven dat de Britse betrokkenheid bij militaire acties in Irak en Afghanisten juist hebben geleid tot een toename van islamitische terroristische groeperingen. Het rapport vraagt dan ook om "een significante vermindering van het aantal en de intensiteit van regionale conflicten die terroristische activiteiten voeden".
De Volkskrant berichtte vandaag tenslotte nog dat duizenden door de VS aan de Iraakse veiligheidstroepen geleverde wapens spoorloos verdwenen zijn, dat is 4% van alles wat geleverd of betaald is [wat dat betekent is me niet duidelijk: weten ze ook nog niet of ze betaald zijn?]. De slimbo's hebben bovendien vergeten van 97% van de 370.000 geleverde vuurwapens het serienummer te noteren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten