De begeleidende tekst bij de documentaire luidt:
De bewegingsvrijheid van journalisten die meegaan met het Nederlandse leger naar Uruzgan is beperkt. Wat zich buiten de poorten van de militaire basis afspeelt blijft meestal een mysterie. Bovendien moeten verhalen of reportages voor publicatie door het ministerie van Defensie zijn goedgekeurd. Journalist Arnold Karskens had geen last van deze censuur want hij ging voor Zembla zonder de bescherming van het leger naar Uruzgan. Hij spreekt met burgerslachtoffers en verbitterde Afghanen in een gebied dat bijna volledig is overgenomen door de Taliban en waar de Nederlandse militairen vooral bezig zijn met hun eigen veiligheid. Samenstelling en regie: Arnold Karskens en Kees Schaap.Als je Uruzgan ongecensureerd nog niet gezien hebt, klik dan hier. Ik weet niet hoelang de uitzending on-line beschikbaar is, dus wacht niet te lang. Vooral voor mensen die er nog steeds op vertrouwen dat de Nederlandse soldaten daar met iets constructiefs bezig zijn, is deze documentaire erg verhelderend. Het is diep treurig dat het Nederlandse régime ook hier nog steeds blind naar de pijpen van Bush danst en vooral dat het Nederlandse volk de schuldige politici nog steeds niet met pek en veren door de straten gejaagd heeft...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten