Gisteren las ik nog een juweeltje (sarcastisch bedoeld) bij het persbureau Associated Press (1 juli 2005):
De organisatie van de World Cup wil volgend jaar zware boetes geven aan streakers. Tijdens de laatste Confederations Cup [je moet me maar niet kwalijk nemen, maar ik heb geen flauw idee van dat soort 'sport', dus ik heb die kampioenschappen maar niet geprobeerd in iets Nederlands te vertalen] zijn er tijdens de 16 wedstrijden vier gevallen van streakers geweest.
De grap zit in de opmerking van Wolfgang Niersbach van het organiserende comité: "Je kunt er niet van uitgaan dat deze zogenaamde streakers altijd vreedzame bedoelingen hebben. We moeten er bijvoorbeeld niet aan denken wat er zou gebeuren als een ervan een mes bij zich had."
In zijn oor, bijvoorbeeld, of een opblaasmes in zijn neus? Ik wist wel dat er veel domheid heerst in voetbal- en dergelijke kringen, maar dat het zover zou gaan... Of zou hier ook een denktank aan het werk zijn geweest?
2 opmerkingen:
schieten met scheten
Volgens mij werd zo'n opmerking voor het eerst gemaakt door één van de twee verslaggevers in de glasbak bovenin het stadion, bedoeld om de grote hoeveelheid reagerende petten (en opgewonden besturen) belachelijk te maken.
··· what's all this fuss, let them run around for a bit, they tire themselves out soon enough.
··· but, ya never know what's on their minds, they might have concealed weapons, of some kind.
··· ah, no, we can't have that.
Kijk, en dat is natuurlijk wél grappig.
Waar nooit over gesproken wordt is natuurlijk de kwetsbaarheid van de zieltjes van al die kinderen die met hun vloekende en zuipende ouders (vaders over het algemeen) in het bij tijd en wijle alles kort en klein slaande publiek zitten en die nog nooit iemand anders naakt gezien hebben (laat staan behaarde worstjes), dat kan namelijk niet in het land van de grenzeloze onmogelijkheden, de kinderen zouden er weleens 'verkeerd' van kunnen worden.
In Engeland doen ze het veel beter, daar wordt veel meer door vrouwen (half-)naakt over tennisbanen en dergelijke gerend, daar kun je als ouders tenminste nog een les voorlichting aan verbinden.
Sommige van die ontblote dames doen het zelfs om geld bij elkaar te sprokkelen voor kinderen in nood.
Als dát geen nobel streven is, weet ik het niet meer. Jammer genoeg moeten van het verzamelde geld (in een specifiek geval 300 pond) dan wel vaak eerst proceskosten (in datzelfde geval 55 pond) worden afgetrokken, stomme rechtbank, denk toch eens even mee.
Ik kan me nog wel een andere plek voorstellen, en daar past wel een mes in. Maar het zal wel even zeer doen!
Fijn dat je me doorgelinkt hebt!
Een reactie posten