Uit een voor het Ministerie van Justitie uitgevoerd onderzoek is gebleken dat een erg groot deel van de coffeeshophouders en verkopers van apparatuur voor wietplantages een strafblad heeft en betrokken is (geweest) bij criminele activiteiten.
Minister Donder van Justitie vindt dat gemeenten meer gebruik moeten maken van de mogelijkheden van de zogenaamde Bibop-wet, die in juni 2003 is ingevoerd. Op grond van die wet kunnen ze exploitanten van bijv. horeca-gelegenheden screenen op criminele antecedenten, waarna het mogelijk is de vergunning te weigeren. (NRC-Handelsblad van gisteren).
Voor dit onderzoek is natuurlijk weer een flink bedrag betaald, terwijl iedereen met een beetje verstand in staat was geweest de link tussen criminaliteit en koffieshops te leggen. Met name de teelt van wiet is bij wet verboden, zodat het niet vreemd is dat 'nette' mensen zich daarmee niet bezighouden. Ook het leiden van een coffeeshop is bijna onlosmakelijk verbonden met illegale activiteiten: Het is dan wel toegestaan om in coffeeshops hashish of wiet te verkopen, maar om dat goed te kunnen doen, moet zo'n coffeeshop een grotere voorraad hebben dan wettelijk is toegestaan.
Waaruit bestaan trouwens het strafblad en het criminele verleden van deze mensen? Misschien zijn ze wel eens een keer opgepakt voor het in bezit hebben van teveel drugs of van het illegaal verbouwen van wiet. Of misschien zijn ze hun loopbaan wel begonnen als koerier van hash of marihuana... En dat ze betrapt zijn op illegaal wapenbezit is ook niet vreemd. De Belastingdienst erkent zelfs de aanschaf van (verboden) wapens als bedrijfskosten...
Laat ik voorop stellen dat ik geen voorstander ben van drugs, maar het beleid zoals dat in het (zogenaamd) 'beschaafde' deel van de wereld gevoerd wordt kenmerkt zich vooral door schijnheiligheid en moet onvermijdelijk leiden tot een impasse. Waarom wordt de handel in alcohol en tabak wél toegelaten, en die in hashish/marihuana gedoogd, terwijl die in andere drugs verboden wordt.
Het ware veel beter die ook toe te staan onder dezelfde voorwaarden als de handel in alcohol. Op deze manier zou het mogelijk zijn wettelijke kwaliteitseisen te stellen en is de handel in dit spul niet meer voorbehouden aan mensen met een (pseudo-)criminele achtergrond. Zo verdwijnt ook de 'rechtvaardiging' van de hoge prijzen van drugs (nu wordt de prijs opgedreven door de schaarste, die weer het gevolg is van de risico's van de handel) en daardoor tevens een groot deel van de overlast (diefstal/heling om aan geld te komen voor de dagelijkse 'behoefte').
Ik ben ervan overtuigd dat drugs slecht zijn, maar dat geldt eveneens voor de toegelaten drugs alcohol en tabak. Ik vraag me zelfs af of alcohol en tabak niet meer doden en gewonden veroorzaken (verkeersongevallen, long- en leverkanker, enz.) dan drugs. Ook het verkeersgedrag van een aanzienlijk aantal automobilisten en motorrijders wijst op de verslavende werking, die uitgaat van hun motorvoertuigen. De aardigste mensen veranderen achter het stuur in potentiële moordenaars. Dit wangedrag komt in de 'hoogste' kringen voor.
Verder zou het nuttig zijn grondig te onderzoeken waardoor mensen tot het gebruik van drugs (met inbegrip van alcohol en tabak) komen, ofschoon ze weten dat dat slecht is. Stoerheid, de wens 'erbij' te horen, armoede en uitzichtloze situatie na ontslag en -sinds kort- het beëindigen van een WAO-uitkering, zijn zomaar enkele dingen die in mij opkomen.
Het aanpakken van die oorzaken zal meer doen tegen deze ongezonde gewoonten dan het schijnheilig aangrijpen van mogelijkheden om coffeeshop-vergunningen te weigeren. Het enige gevolg daarvan zal zijn dat de handel nog meer wegzakt in duistere criminele sferen. Wat Donner en het balkenregime, samen met de rest van de Europese Unie (en de criminele - want illegale oorlogen voerende - regering van de VS) nu doen is hetzelfde als proberen het terrorisme uit te roeien met grof wapengeweld zonder iets te doen aan de achterliggende oorzaken. Het toppunt van cynisme is in dit verband wel het uitblijven van belangrijke uitspraken of toezeggingen bij de G8-conferentie, behalve de (beleden) unanieme steun voor de bestrijding van het terrorisme.
En wanneer de 'overheid' zich dan wil inzetten voor het verhinderen van het drugsgebruik (ik neem aan dat ze het onder die noemer wil brengen), dan lijkt het me ook niet verkeerd om bijvoorbeeld de handel in (en het bezit/gebruik van) 'snelle' auto's te verbieden, evenals bijv. die van spoilers e.d. die geen enkele zin hebben bij auto's die niet harder (mogen) rijden dan 120 km/uur, maar die vooral bedoeld zijn om het snelle, flitsende karakter van de auto (en zijn bestuurder) te benadrukken.
1 opmerking:
Over het snelle uiterlijk van gemotoriseerde vehikels kunnen we kort zijn: hoe flitsender het apparaat eruitziet, hoe minder de bestuurder-eigenaar gezegend is met libido (en andere intermenselijke eigenschappen), dus laat die arme tobberds toch showen met hun gebrek.
Ik vind dat auto's best sneller mogen kunnen gaan dan de wettelijke maximumsnelheid, maar enkel gedurende korte periodes, zeg maar, een à twee seconden, en daarna valt de snelheid weer terug (dus voldoende om een omvallende boom te ontwijken, als remmen geen optie is).
Autorijden een verslaving, dat zou best kunnen, net zoals hardlopers depressief raken als ze niet dagelijks een paar kilometer onder hun voeten doorgerend krijgen.
Ikzelf ben met geen van beide addicties behept, de eerste niet omdat ik me geen blik kan veroorloven, de tweede niet omdat mijn rug de voortdurende klappen van het neerkomen niet kan opvangen.
Ja, ik ben enigszins te zwaar sinds mijn laatste baas me "moest laten gaan", alsof hij me daarmee een dienst bewees.
En ander werk vind ik niet, omdat ik Abraham al gepasseerd ben, ook al zal geen van de werkgevers bij wie ik solliciteer mijn leeftijd opgeven als reden om me niet aan te nemen, want dat is namelijk bij de wet verboden ("discriminatie op leeftijd" heet dat).
Aan drugs doe ik niet, ik rook niet, en als ik drink is dat hooguit een paar glazen.
Behalve als mijn druiven (en ander fruit uit het volkstuintje) in straffe wijn (of heftig bier) zijn omgezet, dan wil ik me nog weleens vergalopperen aan een glaasje teveel (maar daar heeft niemand last van, want dat spul drink ik thuis, daarná ga ik de straat niet meer op en ik barst niet in zingen of schreeuwen uit).
En als er iemand mee drinkt, is dat een vaste logée (je mag ook partner zeggen).
Zo iemand als ik noemen ze een thuisbrouwer, geloof ik, en dat levert geen problemen met de wet op, zolang je brouwt voor eigen kring en zonder het brouwproduct (met winst) te verkopen. Als je dááraan begint, staan de wetten in de rij waaraan je je te houden hebt.
Wat voor mij bijvoorbeeld schoon genoeg is, is dat bij lange na niet voor de keuringsdienst van waren.
En je moet allerlei meetapparatuur in huis halen om een gelijk, vergelijkbaar of nauwkeurig omschrijfbaar product af te kunnen leveren.
Voor mij reden genoeg om het simpel te houden.
Op het moment dat ik denk dat de wijn goed is, proef ik ervan, en als het smaakt vind ik het goed en dan maakt het mij niet uit wat het alcoholpercentage is.
Zo'n zelfde constructie lijkt mij het beste voor planters van wiet (of hoe ze het spul dan ook willen noemen), voor eigen gebruik zou toegestaan moeten zijn, en verkopen mag je het alleen als je aan allerlei voorschriften voldoet.
Daarmee krijg je erkende wiet-producerende bedrijven (en de prijzen kunnen schommelen, vergelijkbaar met die van groenten en fruit).
En de wietshop (coffeeshop vind ik een belachelijk hypocriete benaming) wordt vergelijkbaar met een café of slijterij, mét voldoende voorraad (om als verkooppunt goed te kunnen functioneren) maar zonder dat die van twijfelachtige oorsprong mag zijn (op straffe van sluiting, boetes en gevangenneming).
Dat zorgt er meteen voor dat illegale kwekers hun producten niet kunnen slijten.
Voorbij is dan ook de tweeslachtige houding waarmee nu met wiet wordt omgesprongen.
Misschien is er wel een vergelijkbare constructie te bedenken voor andere soorten van drugs, maar dat mag een ander doen.
Of je huurt mij in tegen een riant salaris, dat vind ik ook prima.
Een reactie posten