De BBC heeft in 2004, onder de titel The Power of Nightmares, een indrukwekkende documentaire geproduceerd over, min of meer, de voorgeschiedenis van "het" terrorisme. De drie delen (elk een uur lang) zijn via Google Video in redelijke kwaliteit te bekijken via de volgende links:
- deel 1: Baby, It's Cold Outside
- deel 2: The Phantom Victory
- deel 3: The Shadows in the Cave
In deel 1 van de serie kun je o.a. zien hoe al onder het presidentschap van Gerald Ford (1974/1977), die Richard "Watergate" Nixon na zijn afzetting opvolgde, Donald Rumsfeld, Dick Cheney en Paul Wolfowitz de toekomst van de wereld begonnen te bepalen, de toekomst die steeds meer het toneel zou worden van "neoconservatieve" globalisatie en van (al dan niet geprovoceerd) terrorisme.
Deel 2 toont hoe de VS (uitgaande van de 'Reagan doctrine') samen met de fundamentalistische moslims in Afghanistan de Sovjet Unie uit de weg willen ruimen (te beginnen in Afghanistan), waarvoor de Afghaanse strijders allerlei hulp en training kregen van de CIA. Ook wordt erop gewezen dat in 1987 Mikhail Gorbatshov al waarschuwde voor de risico's, wanneer de islamisten de macht in Afghanistan zouden overnemen.
In deel 3 wordt de periode vanaf 1998 uitgewerkt, waarin duidelijk wordt gemaakt dat er geen Al Q'aida-netwerk bestaat (zelfs de naam "Al Q'aida" is niet bedacht door Osama Bin Laden) en dat Osama Bin Laden niet verantwoordelijk was voor de aanslagen op 11 september 2001. Wél zorgden die aanslagen ervoor dat de neoconservatieven, dankzij de "War on Terrorism", de Verenigde Staten (en de rest van de wereld) in hun macht kregen.
Deel 3 geeft ook nog een duidelijk voorbeeld van wat er kan gebeuren wanneer zogenaamde veiligheidsdiensten onbeperkt toegang hebben tot ons privé leven: een verdachte man gaat naar Bahrein en mailt een vriend (eveneens verdacht lid te zijn van een slapende terroristische cel) dat hij gaat trouwen en zijn vrienden voorlopig niet zal zien. Volgens de gluurders was dat een boodschap in code: hij zou een zelfmoordaanslag gaan plegen en daarom zou hij zijn vrienden niet meer terug zien. En dat terwijl hij gewoon... ging trouwen en daardoor voorlopig zijn vrienden niet zou zien...
Aan het einde wordt ook nog het vreselijk scenario geschilderd van mensen die opgesloten worden om iets wat ze eventueel in de toekomst zouden kunnen doen. Daarmee vergeleken is Kafka's «Der Prozeß» een sprookje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten