Het is maar net wat je trouw noemt...

Volgens een ANP-berichtje in (o.a. papieren editie van de Spits van vandaag) zijn 'Nederlanders trouw aan zorgverzekering' (het staat er echt tussen aanhalingstekens!) - de kop in de RSS-feed is trouwens gewijzigd in 'Weinig overstappers zorgverzekering'. Volgens een onderzoeksrapport van MarketResponse is namelijk eind 2006 slechts ongeveer 5% van de Nederlanders overgestapt van zorgverzekeraar, terwijl ± 6% van de Nederlanders een onvoldoende geeft aan zijn zorgverzekeraar.

Gemakshalve wil ik ervan uitgaan dat de cijfertjes kloppen, maar ook als dat het geval is, bewijzen ze geen bal. Veel Nederlanders zullen verleden jaar niet veel met de verzekeraar te maken hebben gehad (misschien een tandartscontrole, een keertje naar de huisarts voor een vastzittende verkoudheid of  een verstopt oor), dus die kunnen bezwaarlijk ontevreden zijn. Misschien heeft maar 6% van de verzekerden verleden jaar op iets grotere schaal met de medische sector te maken gehad - en is dat nou juist die 6% van die onvoldoende.

En het meest kwalijke is dan nog de interpretatie dat Nederlanders "trouw" zouden zijn aan de zorgverzekeraar. De mensen in mijn omgeving hebben gewoon geen zin om elke keer opnieuw keuzes te moeten maken tussen dingen die alleen op onbegrijpelijke details van elkaar verschillen (en ik ben er vast van overtuigd dat de meeste Nederlanders er niet anders over denken!). Dan kan de neoliberale internationale wel vinden dat keuzevrijheid goed is voor iedereen, maar dat wil nog niet zeggen dat dat ook werkelijk zo is. Voor mij staat allang vast dat de neoliberalen alleen oog hebben voor de winstcijfers (d.w.z. de belangen van de nutteloze leden van de maatschappij: de aandeelhouders, directeuren en andere zakkenvullers) en zich beslist niet interesseren voor de belangen van juist degenen die de dupe zijn van hun geklungel.