vrijdag 13 juli 2007

En daar zouden de Irakezen dankbaar voor moeten zijn?

De officiële visie van het Verenigdestaatse régime is nog steeds dat in Irak vrede en vrijheid heerst, dankzij de Bushiaanse oorlogsinspanningen. De problemen (vernederingen, martelingen en andere misbruiken) in bijv. de Abu Ghraib gevangenis waren niet meer dan betreurenswaardige incidenten, foutjes van individuele soldaten.

Het Verenigdestaatse weekblad The Nation biedt echter in het artikel The Other War: Iraq Vets Bear Witness een heel ander beeld. Het is een erg lang artikel, dus ga er even voor zitten. Dat is trouwens toch wel nodig, want je valt van de enige gruwelijke verbazing in de andere hartverkrampende afschuw.

Hoe lang moet het nog duren voordat Balkenende zijn overduidelijke woorden ("Landen die geweld gebruiken zijn geen gesprekspartner") van 30 juni jl. gaat omzetten in beleid?

Geen opmerkingen: