Bij de tests, uitgevoerd op last van de Californische Secretary of State Debra Bowen bleek dat de computers -van de producenten Diebold (waarvan al eerder bij diverse verkiezingen verkeerde uitslagen geconstateerd werden), Sequoia en Hart- zowel fysiek als via de software te hacken waren. Het onderzoek werd daarnaast ook nog bemoeilijkt door beperkte toegang tot de software en documentatie.
Na lang aandringen van Wij vertrouwen stemcomputers niet (die er overigens in slaagde -in weerwil van garanties van de producent dat dat onmogelijk was- een Nedap-stemcomputer om te bouwen tot schaakcomputer) wilde Den Haag dan wel wat cosmetische aanpassingen eisen en werden voor de laatste verkiezing zelfs de stemcomputers van SDU afgekeurd - niet omdat ze ondemocratisch zijn, maar omdat ze signalen uitzenden die tot op enkele tientallen meters afstand kunnen worden opgevangen en met wat moeite geïnterpreteerd zouden kunnen worden.Een schijnoplossing dus (net zoals de oplossing die de Balkenbende bedacht heeft om onze weerstand tegen de Europese 'grondwet' te doen verminderen: geen Europees volkslied, geen Europese vlag, en het wordt geen 'grondwet' maar een 'verdrag', zonder dat er in de verdere inhoud wezenlijke wijzigingen worden doorgevoerd).
De oplossing die nu, na een halfslachtig onderzoek van een commissie Korthals, min of meer aanbevolen wordt is het gebruik van stemcomputers met een 'paper trail', d.w.z. een printje met daarop de naam van de gekozen kandidaat. Dat moet in een stembus worden gegooid. In geval van twijfel of steekproefsgewijs kunnen de uitslagen van de computer vergeleken worden met de 'paper trails' die bij de betreffende computer horen. Dat lijkt een goede oplossing (en ik moet toegeven dat ik in het begin ook in die richting dacht), maar er zijn diverse redenen waarom het misschien wel een goede oplossing lijkt, maar niet is:
- de kiezer moet na het kiezen controleren of de naam op de print overeen komt met zijn stem. Hoeveel mensen zullen dat controleren? Ga zelfs eens na hoe zorgvuldig je de kassabon bij de supermarkt controleert... nou?
- gesteld echter dat de kiezer de strook controleert en hij een andere naam vermeldt dan de kiezer gekozen heeft... Worden dan alle stemmen van die computer ongeldig verklaard? Of wordt gemakshalve geconcludeerd dat de kiezer wel op een verkeerde knop zal hebben gedrukt? Verkiezingen moeten absoluut anoniem zijn, en wanneer oude mensen niet eens iemand mee mogen nemen om hun de werking van een stemcomputer uit te leggen, mag ik beslist niemand meenemen om later te kunnen getuigen op welke knop ik gedrukt heb.
Overigens, de afwijzing van stemcomputers in California (lees het bericht van eergisteren in Ars Technica) was niet de eerste en meest belangwekkende voor de situatie in Nederland. Nog niet zolang geleden werden in Ierland alle stemcomputers in de ijskast gezet, omdat de Ierse regering niet overtuigd was van hun betrouwbaarheid. Die stemcomputers waren geleverd door het bedrijf Nedap, hetzelfde bedrijf dat in Nederland na de afkeuring van de SDU-computers het monopolie heeft op stemcomputers.
En, ga zelf eens na, wat is erop tegen om gewoon te stemmen met de betrouwbare combinatie van potlood en stembiljetten. Die procedure is van begin tot einde doorzichtig en controleerbaar. Het door Den Haag wel eens gebruikte argument van tijdwinst door het gebruik van computers is ongeldig (zoals de snelheid van de verkiezingsuitslag uit Amsterdam -waar met papier en potlood werd gestemd- bij de twee laatste verkiezingen- heeft aangetoond), en de problemen met de computers in diverse stemlokalen zijn een duidelijk argument tegen.
Een democratie is alleen democratisch wanneer alles volledig democratisch (dus door de kiezers controleerbaar) functioneert - bij één oncontroleerbare schakel is de democratie waardeloos, zelfs al lijkt alles nog steeds democratisch (althans even democratisch -of ondemocratisch- als vóór de computerverkiezingen).
1 opmerking:
Ik ben het volkomen met je eens: vakje invullen, en klaar!
Een reactie posten