... maar verder is deze vorm van electriciteitsopwekking nog veel enger (en op veel langere termijn) dan zelfs kolencentrales - en dan kunnen de diverse politieke partijen in Nederland zeggen wat ze willen.
Ongeveer 20 jaar geleden schrok de halve wereldbevolking zich het apelazarus door de bijna-ramp in Harrisburg (Three Mile Island) in de VS en door de enorme ramp in Tshernobyl in Oekraïne, waarvoor nog steeds geen definitieve oplossing is gevonden.
In de afgelopen weken zijn er bij twee Duitse kerncentrales problemen geweest (die geleid hebben tot ontslagen van verantwoordelijke figuren - alsof dat het risico wegneemt) en bij de aardbeving van gisteren in Japan zijn vaten kernafval omgevallen.
Volgens een woordvoerder van de Tokyo Electric Power Co. [zou dat bedrijf écht een Engelse naam hebben?] is de milieu-schade nog onduidelijk: "Wij beschikken op dit moment niet over informatie of er consequenties zijn voor het milieu". (Air America Radio)
Het feit dat onderzocht moet worden of het afval radioactief is, maakt al duidelijk genoeg dat men ook in Japan zich kennelijk niet al te bezorgd maakt over de risico's van kernenergie.
10 opmerkingen:
Toch een opmerking:
Het is heel belangrijk dat men dit alles in de juiste verhouding ziet.
Ik herinner me dat er een jaar of 40 geleden een ongelukje was, waarbij in de proefreactor van de TU Delft een vleugje materiaal ontsnapte dat nog niet eens zo groot was als de achtergrondstraling die we elke dag ontvangen uit het heelal.
Maar het moest volgens de wet gemeld worden. Dus stond er in de Telegraaf: "LEVENSGEVAARLIJK ONGEVAL MET KERNREACTOR".
Ook het onbenullige opblazen van een bericht was en is politiek correct. Ik had er geen enkel bezwaar tegen gehad om als bewijs van de onschadelijkheid het ontsnapte materiaal op te eten.
Ik beschouw kernenergie als veilig. veiliger dan reizen in een vliegtuig of een auto; zelfs veiliger dan reizen in een lift. Zelfs heel wat veiliger voor het milieu dan elektriciteit op kolenstook of gas!
Tchernobyl was helaas een ouderwetse centrale; bovendien dacht ik dat de fout door menselijk handelen was veroorzaakt... niet door de techniek!
Ik vrees dat de afkeer voor deze vorm van energie wordt aangewakkerd door lieden die liever olie en gas verkopen, inclusief de Staat der Nederlanden die enorme ontvangsten heeft van die bronnen! (de inwoners uiteraard niet)
smakelijke voortzetting
Goed, laten we dan het perspektief even volledig aanbrengen: de kernafval-vaten "were tipped over" (zijn omgekukeld), maar in het bericht werd niet aangegeven of het open of gesloten vaten waren, noch of de vaten beschadigd waren, en hoeveel er van welk spul in zat.
Wat veel belangrijker is, is dat de japanse kerncentrale recht boven een breuklijn in de aardkorst gebouwd werd, jeweetwel, de plekken die de meeste neiging hebben om van aardbevingen de grootste klappen te krijgen.
Een paar uur geleden werd bekend gemaakt, dat de woordvoerder van de japanse kerncentrale een kletsverhaal naar buiten had gebracht: de kernreactor blijkt gescheurd te zijn, het ding is inmiddels stilgelegd, er is dus wel wat anders weggelekt dan misschien wat extra voer voor Bill.
Dat kernenergie veiliger zou zijn (voor het milieu of voor wat dan ook) dan energie opgewekt uit het verstoken van kolen, olie of gas, Bill, is iets wat je maar aan je kleinkinderen moet vragen/uitleggen.
Wat je heel vrolijk overslaat in je lijstje andere energie-opwekmethodes is alles wat ons natuurlijk aangestroomd, aangewaaid of aangeschenen komt, namelijk de energie die we kunnen plukken uit water, wind en zon.
Argumenten tegen de aanleg van windmolenparken en dergelijke zijn meestal van esthetische aard en dus verwaarloosbaar als je ze afzet tegen de manier waarop het landschap vernield wordt door hoogbouw en fabrieksterreinen.
Ook het milieu wordt weleens genoemd om de ontwikkeling van bijvoorbeeld windmolenparken tegen te houden (de vogelstand zou bijvoorbeeld mogelijk achteruit kunnen kachelen), gek dat dat soort argumenten nooit als valabel worden gewaardeerd bij urbanisatie en het nutteloos neerkwakken van asfaltlinten om nog meer verkeersinfarkten te kunnen veroorzaken (ze worden daar af en toe wel bij genoemd, maar de ekonomische en huishoudelijke 'noodzaak' zijn altijd belangrijker en dienen dus gehonoreerd te worden).
Weet je wat, laten we nog wat kolencentrales bouwen in de Biesbosch, dat gebied is toch al verziekt.
Eerlijk gezegd, Bill, jammer dat je er zoveel jaren later pas mee komt, dat jij "als bewijs van de onschadelijkheid het ontsnapte materiaal" wel had op willen eten, had dat toen maar gezegd, nog beter, had het toen maar gedaan, dan hadden we nu tenminste bewijs gehad, de ene of de andere kant op.
Ik ga vanavond geen japans eten, zoveel is zeker.
Ook geen sla uit eigen tuin met blauwzuur-roetvlokken trouwens.
Heb jij nog een gezonde suggestie voor me?
Ik wil graag van je aannemen dat er in Tshernobyl (en misschien ook wel in Harrisburg) sprake was van een menselijke fout. En wanneer straks mocht blijken dat die officieel ontkende haarscheurtjes in Petten toch wel degelijk aanwezig waren en er zich een kleine kernramp voordoet, dan is er nog steeds sprake van verkeerd menselijk handelen. Ook bij een verkeerd geprogrammeerde computer ligt de oorzaak uiteindelijk steeds bij een menselijke fout.
Dat maakt echter de risico's van kernenergie niet minder groot. Als er bij een kolencentrale een ongeluk gebeurt, zullen er ongetwijfeld doden vallen, maar dat zijn dan doden, die echt dood zijn, en er zijn nog mensen die met ernstige brandwonden verder zullen moeten leven. Bij een ramp bij een kerncentrale zijn die er ook, maar ook op lange termijn en in de wijde omgeving zullen er slechtoffers blijven vallen. Verder is de halfwaardetijd van uranium (in menselijke termen) zó onvoorstelbaar dat we op den duur elk schuurtje zullen moeten ombouwen tot kernafvalopslag om al het kernafval op te slaan... Eigenlijk is het dus een geluk bij een ongeluk dat er maar beperkte uraniumvoorraden bestaan op de wereld.
Overigens ga ik ervan uit dat je met 'kernenergie' verwijst naar 'kernsplitsing', mocht je verwijzen naar 'kernfusie', dan wordt het natuurlijk een heel ander verhaal.
Afgezien van de voor mij overduidelijk aanwezige risico's van kernenergie koester ik ook een zeer groot wantrouwen tegen de regeringskringen die voorstander zijn van kernenergie (VVD, maar na het nodige gedraaikont tussen 2001 en 2004, ook D'66 en CDA)...
Voor alle duidelijkheid: ik ben geen aandeelhouder van de NAM (ik doe niet in/aan aandelen).
Jantje R heeft volkomen gelijk: er is wereldwijd gezien ruim voldoende energie van zon en wind aanwezig. En "we" beschikken over de techniek om die te benutten. De energie is echter niet overal en altijd beschikbaar: in de woestijn is doorgaans meer zon dan in Nederland: daar kan je dus het beste centrales voor zonne-energie zetten.
Als je dit wereldwijd zou doen is er al een mooi begin: immers, de zon schijnt altijd wel ergens aan de evenaar. De distributie zal wellicht technische hoogstandjes moeten opleveren, maar ik denk dat "we" dat aan kunnen.
Er zit helaas maar 1 maar aan: de onwil of gebrek aan inzicht om het te doen. Ook is er een vorm van stabiliteit in de hele wereld (vrede) voor nodig.
Tot die tijd moeten we ons behelpen met locale energie bronnen. Mensen met centrale verwarming zouden trouwens al heel wat kunnen besparen met een zonneboiler.
Ook zouden we ons kunnen afvragen of al die industrie in Nederland wel zo nodig is. En of we hier kassen moeten verwarmen om tomaten te kweken terwijl er relatief dichtbij landen zijn waarbij die verwarming niet nodig is!
Maar voor plaatselijk gebruik: ik ben nog steeds niet bang voor kernenergie, zeker niet als het alternatief kolencentrales zijn.
Overigens denk ik dat als er heel wat minder mensen op de wereld zouden wonen, al deze problemen niet aan de orde zouden zijn. We zijn gewoon met teveel! Maar daar durft dus echt niemand over te praten!
Een gezonde suggestie... ik zou die graag willen geven, maar is moeilijk, omdat de voedselketen nauwelijks te controleren is! Maar een vriend van me woont aan de duinrand richting Monster: hij leeft van de groenten uit eigen tuin en is nog steeds goed gezond. Ik denk verder dat milieuvriendelijke groentezaken zoals Gaia hun best doen om goede produkten te verkopen.
smakeloze voortzetting
Ironie is blijkbaar aan Bill niet echt besteed, daar zal ik voortaan rekening mee proberen te houden (ik vroeg niet écht aan je om me een suggestie te doen voor mijn avondmaal, want jouw eetgewoonten, de theoretische want die noemde je, vind ik behoorlijk onzinnig).
Sinds ik een stuk kleiner ben gaan wonen, kán ik niet meer uit eigen tuin eten, daarvoor heb ik dat altijd gedaan, van kindsaf, dus van het voordeel daarvan hoeft jouw vriend uit Monster me niet te overtuigen. De sla-uit-eigen-tuin waarover ik het had was dan ook een verwijzing naar de brand in Roermond van afgelopen dinsdag.
Bill, ook ik ben niet bang voor kernenergie, die leeftijd ben ik te boven, ik heb al voor nageslacht gezorgd, dus in die regio hoef ik niks meer te presteren, maar het risiko dat mijn kindskinderen met zestien armen en pulserende breinen (in halve schedels) geboren worden, omdat er toevallig diep onder hun huis een o-zo-veilig vat onschuldig kernafval enigszins doorgeroest raakte, dat risiko vind ik onaanvaardbaar, dus daarom (onder andere) ben en blijf ik rabiaat tégen kernenergie. Of dat nou kernsplitsing of kernfusie is, het zijn en blijven niet-noodzakelijke processen met veel te grote kansen op ongelukken (met effekten op lange termijnen die zelf al onvoorspelbaar zijn, halfwaardetijd is ook maar een woord).
Over naar de kern van mijn verhaal (zonder splitsing of fusie trouwens).
Het opwekken van alternatieve energie is niet alleen rendabel op plaatsen waar de bron het heftigst aktief is: ervan uitgaande dat de zon het hardst schijnt in woestijnen (maar welke dan, er zijn helaas veel meer woestijnen dan die rond de evenaar) zou je daar waarschijnlijk het hoogste rendement uit je velden met zonne-panelen kunnen halen, ware het niet dat zo'n veld op die plekken ook een intensief draaiende onderhoudsploeg noodzaakt, want soms (heel soms, sorry, doe ik het weer, ironisch) waait het er zo hard, dat je hele veld van de ene op de andere dag verdwenen is in een verse zandheuvel. In het geval van zonnespiegels zou ik die dus liever neerzetten in gebieden waar het zand niet konstant spontaan aan de wandel kan gaan, grasland of een heidegebied of ander lichtbegroeid land, en laat dan dat rendement maar iets minder zijn per vierkante meter spiegel.
Dat wij in Nederland niet dichter bij de evenaar liggen wil helemaal niet zeggen dat het zinloos is om zonneënergie te willen gebruiken. De meeste normale huizen hebben, gelukkig, schuine daken en die zouden, zelfs op de noordgerichte zijden, voorzien kunnen worden van zonnepanelen en zonnekollektoren. Moet jij eens opletten, hoeveel energie en ekonomisch voordeel dat oplevert (al was het alleen maar aan besparing aan stookkosten en niet-nodige airko's door een betere regulering van de inpandige warmte).
En waaien doet het in Nederland eigenlijk altijd, zeker overdag. Wind hoeft niet de kracht van een orkaan te hebben om een windmolen aan het draaien te krijgen en houden, liever niet zelfs, de meeste windmolens zijn vóór dergelijke windsnelheden bereikt worden allang in de rem gaan hangen en uit de wind gedraaid om niet dol te draaien, die hebben aan een zacht briesje genoeg om produktie te leveren.
Daarmee, dat kun je zelf wel uitrekenen, vervalt een groot deel van het door jou aangehaalde distributieprobleem.
Een hoop kassen (bijvoorbeeld die om tomaten te kweken) zouden door een andere bouw en energiehuishouding nauwelijks belastend voor de omgeving hoeven te zijn, ik denk aan warmte uit aardmassa bijvoorbeeld, elke kas z'n eigen windmolen of zonnetorentje (een paal met een draai- en kantelbaar platform bovenop, dat voor het grootste deel bestaat uit zonnepanelen, die met de hand of desnoods komputergestuurd in de richting van de zon kunnen gezet worden). Ik zie niks, nee, helemaal NIKS, in jouw idee van het slopen van de kassen en het halen van tomaten uit bijvoorbeeld Spanje, want dát is pas een zware belasting voor het milieu. Dan zou ik liever zien (in het geval er hier per se géén kassen meer mochten zijn) dat wij als nederlanders zouden aksepteren dat er vérse tomaten zouden zijn tussen juli en zeg oktober en dat we ons de rest van het jaar zouden (moeten) 'behelpen' met bewerkt spul als tomatensap en tomatenpuree (zonder dat daar dan weer een koelcel ter grootte van een kas tegenover zou moeten komen te staan, maar gewoon, zoals ik dat vroeger zelf ook gedaan heb, ingemaakt, ge'weck't, de overschotten uit eigen moestuin, want wie goed moest heeft altijd overschotten, zelfs van een paar vierkante meter, en zonder chemische bestrijdingsmiddelen en kunstmest).
Wat noemde je nog, o ja, de overbevolking. Jouw formulering "Maar daar durft dus echt niemand over te praten!" deed mij heel erg denken aan kreten die "Das Herrenvolk" ooit slaakte, maar ik zal er hier van uitgaan dat je geen voorstander van (doelbewuste) genocide bent, dan blijft er nog genoeg wraakbaars over. Overbevolking is vooral een probleem vanwege de totaal onrechtvaardige verdeling van middelen en goederen. Dwarslezer heeft het op voldoende plekken over de "nuttelozen der maatschappij", dus die hoef ik niet meer te noemen.
Mijn bakker gooit 's avonds het niet-verkochte brood weg. Vroeger ging dat naar een daklozencentrum, maar die hebben liever de deegballen die de supermarkt brood noemt (en de supermarkt is letterlijk om de hoek van het daklozencentrum en de winkel van mijn bakker is vijf minuten fietsen verder). Het is ook nog een tijdje naar een varkensboer gegaan, maar zijn varkens vonden het te vers, en de dag daarna vonden ze het niet meer, want in de modder getrapt.
Daar ligt dus een zwaar probleem, waar de bakker zich inmiddels bij heeft neergelegd. Het is voor hem geen punt als dagelijks de resten van zijn baksels om niet aan hongerigen worden uitgedeeld, maar dan moet iemand anders voor het transport zorgen. En mij lijkt dat een heel redelijk standpunt.
Bananen worden met vliegtuigladingen tegelijk aangevoerd uit landen waarvan de bevolking dat brood graag zou willen eten, maar het vliegtuig gaat er lekker leeg heen, want de supers die wél de bananen willen verkopen willen níét betalen voor het vervoer van dat in onze ogen oud brood, want dat haalt de winstcijfers naar beneden, en daar in Afrika maakt het (voor de winstdelers van de super) niet uit dat er mensen van de honger sterven, daar wordt toch gefokt bij het leven. Ze moeten wel. Veel kinderen houdt de oudere generaties in leven. Wij verzekeren ons daarvoor en noemen dat de sociale maatschappij.
Zie je trouwens dat ik tot nog toe jouw vage kreet 'wereldvrede' overal buiten heb gelaten? Weet je waarom? Nee hè, laat mij het maar vertellen: Zolang als alle eerder vermelde argumenten (kort samengevat: ikke hebbe, jij niet) opgeld doen, zal er nooit wereldvrede komen, er is altijd wel een idioot (kijk maar naar Buts in de Verengde Staten en zijn slaafje Balk hier) die vanwege zijn portemonnee een ander volk wil uitmoorden en "wie een hond wil doodslaan, vindt licht een elektronenstok".
Al lijkt het niet zo, hiermee is de cirkel natuurlijk wel weer rond, we begonnen bij kernenergie en eindigen bij aardolie ... en de zon schijnt straks weer, zonder winstoogmerk.
Tja, ironie, en dan geschreven, is niet altijd makkelijk te herkennen. Zeker als je de schrijver niet persoonlijk kent. Door het genootschap “Onze Taal” is hieraan al de nodige aandacht besteed, en er is zelfs al een voorstel gedaan om een ironieteken toe te voegen aan de leestekens. Gelukkig (altans in mijn optiek) wordt dit niet gedaan; het lijkt ook wel erg veel op het SS teken.
Ironie is wel degelijk aan me besteed! Bij de opmerking over een maaltijdadvies had ik wel degelijk de associatie met Roermond, en een gevoel van ironie, maar zonder de woonplaats van de schrijver te kennen twijfelde ik: de schrijver kan immers in Rijnmond wonen, of Roermond, maar het kan net zo goed in Nepal zijn. Ik besloot dus, enigszins melig, er met een serieuze toon op in te gaan. Maar mijn eetgewoonten? Die heb ik niet vermeld hoor! En inderdaad, ik zou er absoluut vrede mee hebben als tomaten seizoengebonden verkocht werden. Ik herinner me wel de sloten vol doorgedraaid spul in het westland: dat moeten we natuurlijk ook niet hebben!
Even los van het hele technisch aandoende verhaal, ben ik het eens met de gedachte dat kleinschalige gedecentraliseerde energievoorziening ook een oplossing kan zijn. Ook dat vereist weer techniek. Ik neem aan dat Radiantje zich nog wel kan herinneren dat zelf energie opwekken door de burger vroeger helemaal niet mocht: de gemeente had het alleenrecht; ook vond men al dat geknutsel met energie absoluut niet veilig. Maar het kan zijn dat het tij zich keert.
Toch zou ik in de stad al die daken vol windmolentjes vermoedelijk niet echt mooi vinden. En de technische investering in een heleboel kleinschalige dingen (per woning) is ook niet echt efficient. Wel leuk voor de leveranciers! Misschien kent Radiantje de alternatieve woonvormen nog wel, waarbij men gezamelijk voorzienigen, zoals wasmachines, gezamelijk gebruikt. Met energie zou het ook in die sfeer kunnen. Maar goed, dit is weer verzanden in details.
Ik hik verder een beetje aan tegen je gedachte dat de opslag van kernafval er in jouw optiek uit lijkt te zien als het terrein van een uiterst louche autosloperij. Dat schijnt inderdaad de beeldvorming van velen te zijn, maar ik heb geen idee hoe dat komt.
Gelukkig besef je dat ik inderdaad niet die Duitsche instelling heb ivm het teveel aan mensen. Momenteel is er inderdaad een verkeerde verdeling aan middelen, maar ook als die verdeling eerlijker zou zijn, blijft het verhaal van het teveel mensen gewoon waar. Je kan de grenzen proberen te verleggen, maar je komt heus aan een grens!
En het is echt niet op te lossen door de nuttelozen te verwijderen: dat is (gelukkig) lang niet het meerendeel van de bevolking… en die nuttelozen hebben allang goed voor zichzelf gezorgd; de nuttigen zullen met de gebakken peren zitten.
Je verhaal over het gebruik van het brood sprak mij zeer aan. Ik herinner me dat mensen in de stad in de jaren 50 etensresten, groenteafval en aardappelschillen bewaarden, want die werden door de schillenboer afgehaald en als veevoer gebruikt. Eten weggooien vind ik nog steeds een weerzinwekkende daad, dat doe ik dus echt niet. Overigens werd ook ander nuttig afval verzameld; er kwam ook een lompenboer langs; het oud papier kwamen de padvinders halen: ze kregen er geld voor; en ik herinner me ook een oud-ijzer koopman.
Nu, ik wil er geen nostalgische toestand van maken, dus wat mij betreft eindig ik de topic (die mij eigenlijk al teveel off-topic aan het worden is…)
Ach nee, hoor. Iets is pas off-topic wanneer ik, Dwarslezer, dat vind. Het vervelende -vrees ik- is dat het nu een beetje een dialoog voor twee heren begint te worden (al kan Jantje natuurlijk ook een dame zijn), die verder aan de aandacht van mijn enkele tientallen dagelijkse lezers ontsnapt. En dát vind ik jammer... maar ja, dat krijg je bij blogs en fora.
het badhuis op het plein
Helaas, Bill, in jouw bijdrage staat teveel waarover ik een beargumenteerbaar andere mening heb dan jij om de jouwe dan zomaar als laatste te kunnen laten staan. Als je het storend vindt dat je teveel off-topic bezig bent, doe dat dan gewoon niet.
Ook ik gebruik mijn herinneringen en haal die aan als voorbeelden, zonder dat ik daar dan meteen een negatief waarde-oordeel als "nostalgisch" aan verbind, alsof het over niet meer dan vergeelde foto's in een versleten foliant gaat.
In mijn vorige stuk had ik het niet over jouw eetgewoonten, maar over "je theoretische eetgewoonten", namelijk: "als bewijs van de onschadelijkheid [had ik] het ontsnapte materiaal [wel op willen eten]" en veertig jaar na dato is dat écht een simpele, theoretische opmerking.
Het "genootschap Onze Taal" heeft inderdaad aandacht besteed aan het ironieteken, maar is er niet, zoals jouw formulering suggereert, de uitvinder of voorsteller van, daarvoor moet je bij het CPNB [kommissie propaganda nederlands(talige) boek] zijn en het afgrijselijke leesteken lijkt pas na verdubbeling op het teken van de SS.
Een van de zaken die ik moeilijk in mijn verhaal kon verpakken bij de afdeling tomaten (en die ik uiteindelijk dan ook maar niet vermeldde) was de verspilling die plaatsvindt op veilingen en boerenbedrijven als de oogst groter is dan gewenst om op de veiling een stevige kiloprijs te kunnen vangen, het doordraaien, maar gelukkig vulde jij dat aan, waarvoor mijn dank.
Als wij ongeveer € 1,00 betalen voor een kilo tomaten, en de boer vangt daarvan € 0,10 is er vreselijk veel geld dat in 'nutteloze zakken' verdwijnt; een deel daarvan zou ook besteed kunnen worden aan de verdeling van al die doorgedraaide kilo's tomaten, komkommers, fruit, enzovoort in gebieden van grote droogte en hongersnood (maar dat is niet in het belang van de nutteloze winstdelers) - ook al zorgt dat door verlaging van de kindersterfte natuurlijk wel voor een toename van de wereldbevolking, en het is hier al zo druk, nietwaar?
Mooie taak voor de paapse fundamentalisten: voorlichting en kondoomverspreiding, die dingen schijnen ook nog te helpen tegen HIV en AIDS (hartstikke off-topic, maar erg aan de orde).
"Kleinschalige gedecentraliseerde energievoorziening" is inderdaad dé oplossing, zonder dat daarvoor meteen iedere halfhandige boerenkool zijn eigen windmolentje in elkaar hoeft te gaan zetten, daar had ik het ook niet over en daar ben ik ook niet voor. Waar ik het had over de daken bedekken met zonnepanelen en -kollektoren, ging ik ervanuit dat dat op een íéts grootschaliger manier zou worden aangepakt: door woningbouwverenigingen, klubs van huiseigenaars, lokale, regionale en landelijke overheid (misschien is het daarbij dan ook wel zo handig en verstandig als de nutsbedrijven weer volledig in handen van de overheid komen (scheelt ook hopen 'nutteloos' verdwijnend geld).
Over daken vol windmolentjes heb ik het niet gehad, lijkt me ook geen goed idee, omdat de meeste woningen bouwtechnisch die extra ruk-en trekkrachten aan daken niet kunnen hebben (hoeveel daken zijn er in de loop van de tijd bij rukwinden niet volledig ontwricht door simpele, nauwelijks massa hebbende tv-antennes, en hoeveel panden zijn na het aanbrengen van schotels niet gaan scheuren).
Er zijn mogelijkheden genoeg om windmolens boven parken te laten draaien, een aantal soorten maken minder geluid dan hoog overvliegende straaljagers of een voorbijstampende trein een halve stad verder.
Alternatieve woonvormen en hun gezamenlijke machineparken zijn prachtig, maar niet voor iedereen geschikt.
Ik vond het heel erg toen het laatste openbare badhuis (in onze buurt) gesloten werd, omdat de bouwverordeningen voorschreven dat bij (ver)nieuwbouw inpandige badcellen moesten worden aangebracht met verplichte aansluitpunten en afvoermogelijkheden voor privé wasmachines, want daardoor moest ik in onze (gelukkig tamelijk grote) keuken een douche-kabine bouwen en een andere geyser aan laten sluiten, en binnen een tijdsbestek van nauwelijks een jaar twee keer zoveel gaan betalen voor een volle trommel in de wasserij waar we al tien jaar kwamen - het enige voordeel was dat er nu altijd trommels vrij waren, maar de buurtgezelligheid liep snel terug.
Verwerking van kernafval: eerlijk gezegd heb ik niet het idee dat die/dat eruitziet als "het terrein van een uiterst louche autosloperij", ik geloof best dat daar de grootst mogelijke voorzorgen en veiligheidsvoorschriften bij in acht worden genomen, maar vervolgens wordt het verpakte afval voor honderden jaren ingegraven.
Betonrot komt in de duurste woningbouwprojekten voor, ondanks allerlei wetten en kontrole-mechanismen.
Waarom zou dat niet kunnen bij jouw fijne kernafvalverpakker.
Wie kan mij garanderen (is iets anders dan beweren en met tabellen zwaaien) dat de aardkorst niet net een boer moet laten recht onder jouw kernafvalputje, of dat grondbakteriën zó muteren dat ze de verpakking van jouw kernafval als hoofdmaaltijd en toetje willen hebben (dat ze het niet overleven als de verpakking op is, is dan gewoon jammer, ze hebben lekker gevreten, maar dat er inmiddels een wijk gebouwd is boven de (mogelijk taktisch bij de grondverkoop) vergeten stortplaats, brengt mij weer terug bij het scenario van mijn kindskinderen hierboven. Let wel, ik kan niks hiervan bewijzen, maar jij van het tegendeel ook niet, en dan ga ik toch liever van mijn gezond verstand uit dan van jouw bijna stralende idolat(r)ie.
Nergens heb ik het over het verwijderen van de 'nuttelozen' als een oplossing van overbevolking, dus leg me dat niet in de mond.
Over wat jij schrijft "die nuttelozen hebben allang goed voor zichzelf gezorgd", schreef mijn kollega Manuel Godefrooy bijna twee weken geleden een alleraardigst relativerend artikel, laat ik daar deze aflevering mee beëindigen.
verdorie,
Ik heb sterk de indruk dat ik tussen enkele taalvirtuozen verzeild ben geraakt: ik hoop dus op een nawoord van wie dan ook (pseudoniemen te over, heb ik de indruk) voornamelijk ook omdat ik niet het laatste woord wens te hebben. Want ik vermoed dat Jantje (voor wie ik waarachtig enige sympathie begin te voelen) vermoedelijk expres (denk ik) enkele woorden heeft gebruikt die mij weer prikkelen.
Ten eerste ben ik verbaasd dat hij "nostalgie" als negatief beoordeelt. Ik heb vele herinneringen uit mijn jongste jaren, die noem ik nostalgisch, maar ze zijn zeker niet negatief: een heel eenvoudig voorbeeld: mijn ouders en ik als kleuter gingen een dagje naar het strand, en we namen flessen limonade mee (water met ranja). Direct bij aankomst op het strand werd een kuil gemaakt; de flessen gingen daar in en de kuil werd dichtgemaakt. Zo bleef de limonade koel. In die sfeer moet Jantje dan ook mijn gebruik van "nostalgisch" zien: dierbare dingen die als foto inderdaad zijn vergeeld, maar tja: die tijd is geweest... hoe dan ook: niet negatief.
En tja, mij idolaat noemen... Ik hoop dat het expres een overdrijving is geweest, want als mijn schrijven de indruk wekt dat ik idolaat ben, van wat dan ook, dan ben ik echt in een heel verkeerd register aan het schrijven! Het is leerzaam: in dit gezelschap leert men wel hoe men nauwkeurig moet formuleren.
Ik wil wel, ter verduidelijking, een weinig uitweiden ivm mijn gedachten over kernenergie. Als er in het nieuws geroepen wordt dat er 5 nieuwe elektriciteit centrales nodig zijn, dan vraag ik me altijd eerst af: "en waarom dan wel?" Volgens mij hebben "we" die helemaal niet nodig! Er is vast handel en ander belang dan het mijne en dat van mijn buren aan de orde. Ik zou het liefst in de positie zijn om "STOP!" te roepen.
Maar het zal wel door mijn strot gedrukt worden, denk ik dan.
Wat is dan de beste oplossing, met de techniek zoals die nu beschikbaar is? Kolen opstoken? Dat is de boel verwarmen en als bonus CO2 produceren wat cumulatief werkt. Alternatief: kerncentrale. Ook de boel verwarmen, maar zonder CO2. En toch niet zo onveilig als wordt voorgespiegeld.
(Ja, er zijn veel meer alternatieven, ik weet het)
De vraag van Jantje of er iets gegarandeerd kan worden doet mij wat ontroeren (hier zou nu ook een apart teken passen, want ontroeren is niet echt het juiste woord, meegevoel, dat is misschien beter): het is een verwoording van angst (hij plaatst het graag in het mapje "gezond verstand") die ik heel goed begrijp: met hetzelfde gevoel van onbehagen kan men zich afvragen wat er gebeurt als er een bacterie muteert die kunststof eet (dit is niet denkbeeldig: men werkt hier aan ivm verwerking van afval): weg waterleiding; weg elektriciteit en dus weg communicatie etc.
Ik maak me eerder zorgen over genetisch gemanipuleerde voeding en de invloed daarvan op onze kleinkinderen.
Het artikel van Manuel heb ik met veel genoegen gelezen, maar ik ben bang dat de realiteit anders zal uitpakken: namelijk chaos. Er zijn altijd mensen die kunnen omgaan met chaos (ik hoor daar vermoedelijk niet bij). De wanhopig tuinierende vriendelijke overlevenden... ik vermoed dat ik dan al het loodje heb gelegd omdat ik overvallen ben wegens mijn mooie, voor voedingsmiddelen geschikte tuin.
En inderdaad: dat verdomde ironieteken: had ik dat nu misschien toch moeten gebruiken bij mijn opmerking over het eten van kernafval? Het was namelijk echt alleen maar bedoeld als tegenwicht op de even irrelevante Telegraaf kop...
Ik zie uit naar een passende afsluiting! (maar daarop reageer ik echt niet meer)(ook niet als die afsluiting niet komt)
energie afgesloten (voorlopig)
De enig juiste reaktie op een ongefundeerde kreet is inderdaad de vraag naar de motivering van de slaker. In dit geval dienen we dus te vragen waaróm er ekstra energiecentrales nodig zijn. Mocht op die vraag een konkreet en voor iedereen begrijpelijk antwoord komen zonder al te veel droom-zinnen vol prognoses en onkontroleerbare angstuitingen - en mocht dat antwoord een bijna vanzelfsprekend energietekort bevatten bij de huidige konsumptie en produktie, dan zitten we nog steeds met de vraag voor wíé dat (nog steeds niet meer dan een mógelijk) energietekort problemen gaat opleveren.
In eerste instantie zal dat hopelijk niet voor de gewone mensen zijn, want die vormen in geld per energie-eenheid de grootste bron van inkomsten van energie-verhandelaren. Hoewel die gewone mensen natuurlijk de laatste tijd toch wel al behoorlijk op hun kop gezeten werden - ze móésten namelijk al spaarlampen kopen en hoogrendementsketels voor hun verwarmingen om de energierekening tóch nog onbeheerst te zien stijgen (maar dat lag toch écht aan de regering en de stijgende olieprijzen, niet aan de energiebedrijven, want die moesten verplicht meedoen aan die stijgende spiraal van inkomsten en winsten).
Daarnaast is een heel belangrijke vraag op wélke manier energie het beste kan worden opgewekt (geproduceerd als je wilt). Voor mij vallen alle gestookte centrales (kolen-, olie-, gas- en kern-) dan automatisch af, omdat ze namelijk in grote lijnen gezien altijd méér energie verbruiken dan ze opleveren (het perpetuum mobile laat op zich wachten) - grote lijnen is dus heel wat anders als het korte termijndenken waar bedrijven en regeringen zich bijna zonder uitzondering aan schuldig maken. Bezuinigen op het onoordeelkundig verbruik van energie is veruit de goedkoopste oplossing om een mogelijk tekort te verkleinen of te vermijden.
Ervan uitgaand dat de nóódzaak van ekstra energievoorziening aangetoond werd, dienen we op zoek te gaan naar mogelijkheden om energie op te wekken die na de aanloopperiode (ontwerpen, konstrueren en in produktie nemen) zo weinig mogelijk energetische aandacht vragen, passieve methodes zoals zonnepanelen hebben daarbij de voorkeur boven arbeidsintensieve zoals het verwerken van bio-massa. Windmolens zitten daar met hun draaiende onderdelen die in de gaten gehouden moeten worden ergens tussenin.
Vooralsnog, en tot het tegendeel bewezen is, bestaat de noodzaak van de bouw van nieuwe energiecentrales naar alle waarschijnlijkheid uitsluitend uit het via bouwprojekten (die de ene groep nuttelozen 'gunt' aan de andere, waarop die tweede groep door de eerste dan weer wat anders 'laat doen') herverdelen van winsten en het kreëren van aftrekposten (investeringen, nietwaar) om het betalen van belasting over eerder bij elkaar gejatte kapitalen te ontlopen. Cynisch? Ik?
Voor wat betreft dat rondpompen van geld tussen maatschappelijk gezien nutteloze figuren hebben kollega Manuel en ik gisteravond een heel simpele oplossing bedacht die erg weinig energie kost: laat die nuttelozen met hun geld in een lege fabriekshal bijeenkomen (zet ze desnoods op klapstoeltjes vlak bij elkaar), voorzie ze (tegen groffe betaling, de hal en het bedienend personeel moeten ook gehuurd worden, bovendien is voor nuttelozen alleen maar dat van waarde wat veel kost) van koffie en karig belegd brood (we zitten in een krisis-situatie, mannen) en laat ze al palaverend en gestikulerend hun flappen van links naar rechts (of omgekeerd) doorgeven. Daar kunnen ze tijden mee zoet zijn (ze moeten namelijk allerlei percentages berekenen, noodzaken verzinnen, verdeelsleutels hanteren en weet-ik-veel wat niet laten meewegen in hun onder- en overhandelingen), dan kunnen degenen die normaal het werk doen eindelijk eens echt hun werk doen. Levert het misschien nog besparingen op ook ...
Zélfs in Tilburg, het dorp dat meent een ogenblikkelijk herkenbaar stadswapen te moeten vervangen door een steriel en karakterloos lettertje zonder kraak, smaak of zelfs maar een vaste kleur ('steriel' suggereerde dat al natuurlijk, maar wat ekstra benadrukking hier kan geen kwaad), wordt af en toe al gebruik gemaakt van zonneënergie, vertelde een andere kollega me (sommige lezers kennen hem als "Bloddy Frenkenhel" - hij schrijft stukken over dat dorp waar hij geboren is, allang niet meer woont, maar wat hem niet loslaat). Op dit moment wordt Tilboland, Tilbabwe (of gewoon Tilburg) volledig ontregeld door wat heet "de grootste kermis van de BeNeLux" en Bloddy bezoekt jaarlijks in die week van tien dagen zijn geboorteplaats, loopt met wat familieleden een keer over die kermis (met oordopjes in, want de 'muziek' schijnt tot in de omringende dorpen hoorbaar te zijn, en vóélbaar), drinkt een pilsje in zijn voormalige stamkroeg "De Plaats" en komt een paar dagen later (toevallig vandaag) hier weer boven water met de mededeling dat het "nu toch écht de laatste keer" was dat hij naar die lelijkste plek op de wereld was gegaan, familie of niet - en volgend jaar gaat hij vast weer, je went eraan.
Wat wilde ik ook alweer kwijt over Til-nogwat - o ja, het (onverwachte) gebruik van zonneënergie: op een aanrijroute naar de kermis staat een gemeentelijk mededelingenbord (type lichtkrant) dat ruimschoots van energie voorzien wordt door een daarboven gemonteerd zonnepaneel, zonder dat dat paneel op de zon gericht is (en zelfs terwijl het met bakken uit de lucht kwam).
Okee, het is een wat kolderiek stuk geworden deze keer, maar die wijn was ook zó lekker. En de vakantie is begonnen, ook al zal ik dit jaar niet veel verder komen dan Circumdomum en in Hortopostico.
Daardoor kom ik natuurlijk geen exotische schoonheden tegen in écht exotische gebieden, maar ik heb zonder te willen slijmen zoveel schoonheid om me heen, dat ik die exotika nauwelijks zal missen. En als ik strand wil zien, spring ik gewoon even op de fiets, lekker uitwaaien, kom daar maar eens om op een strand in de (sub)tropen.
Bovendien woon ik in een natuurgebied (twee bomen in de tuin van de buren, waaronder ook ik mag zitten, en nogal wat fruitstruiken, en aangezien we het afgevallen blad onder de heg harken, hoeft het je niet te verbazen dat er in de koude maanden zowaar egeltjes rondkrabbelen, wel in de buurt van de komposthoop, want daar is het wat warmer dan op de open grasvlakte van zo'n zes vierkante meter). En het gemeentebestuur vindt dat het dorp wat meer groen moet krijgen (en dan niet zoals in sommige grotere gemeenten in de vorm van groene hekken of tegels nepgras in winkelgalerijen), dus het kan alleen maar beter worden.
P.S. (alleen voor Bill - andere lezers gelieve deze alinea's over te slaan)
nostalgie (volgens de laatste leesbare versie van de Dikke Van Dale) verlangen vol heimwee - (in 't bijz.) heimwee in de tijd, het idealiserend terugverlangen naar dat wat geweest is.
Volgens mij is dat de stemming vlak voor het geweeklaag, ik kan dat met geen mogelijkheid als positief zien, maar jij hecht blijkbaar een andere betekenis aan het woord, voor jou is nostalgie vergelijkbaar met (of identiek aan?) '[prettige zaken] van vroeger', zonder die zeurende ondertoon.
En gen-manipulatie (waar ik net zo tegen ben als alle anderen die met gezond verstand zijn opgescheept) zit gewoon niet meer in mijn pakket, daar gaat (kollega) Nico Vreeswijk over, die op het moment met zijn lieftallige Paura in Spanje verblijft.
Een reactie posten