Wat de mensheid nodig heeft is ONTGROEI!

Ik heb het hier in mijn weblog al regelmatig betoogd (ongetwijfeld in andere woorden): de wereld gaat ten onder aan overproductie resp. overconsumptie (en omgekeerd). We willen steeds meer geld om steeds meer dingen te kopen en omdat we nog meer dingen willen kopen hebben we nog meer geld nodig. We lopen, kortom, achter onszelf aan. Waarom echter? Worden we gelukkiger van al die dingen die we kopen? Worden we gelukkiger als we na 3 jaar onze oude auto wegdoen om een nieuwe te kopen? (Voor alle duidelijkheid: ik verplaats me te voet, per fiets of met het openbaar vervoer en heb geen auto én ik ben, voor wat mijn eigen leven betreft, erg gelukkig.

En voor het geval dat we misschien nog geld over hebben, worden we langs alle kanten wel doodgegooid met reclame, die ons aanzet tot het kopen van dingen die we niet nodig hebben - want als we ze nodig hadden, hoefde er geen reclame voor gemaakt te worden. En mochten we geen geld meer over hebben... geen nood, er worden ook allerlei fantastische mogelijkheden op ons netvlies geprojecteerd voor het lenen van geld (zoveel stomkoppen - zoveel stroppen).

Ik herhaal: Waarom? Worden we echt gelukkiger, wanneer we ons oude lichaam nog maar nauwelijks de 13 treden naar onze slaapkamer kunnen verplaatsen, maar dan wel met een opgelifte, gebotoxificeerde kop en ongetwijfeld een lading zalfjes, smeersels en plamuur om de toch weer optredende barstjes te verstoppen? Of worden we blij wanneer we in het weekend meubelboulevards bezoeken om te kijken wat we allemaal weer voor ons huis kunnen kopen, omdat het bankstel alweer een jaar oud is, terwijl de buren misschien pas een nieuw gekocht hebben?

In de oude RK Katechismus luidde de eerste vraag "Waartoe zijn wij op aarde?" Het antwoord was voor iedereen (mits voldoende geïndoctrineerd) overduidelijk: "Wij zijn op aarde om God te dienen en daardoor hier en hiernamaals gelukkig te zijn."

Dat antwoord geldt uiteraard tegenwoordig niet meer. Inplaats daarvan zijn wij op aarde "om hard te werken en ons geld uit te geven aan overbodige zaken om de zakken van patsers nog verder te vullen." Als je het zo bekijkt was de oude benadering misschien nog niet eens zo slecht!

In Indymedia las ik vandaag -onder de titel Reclame zet ons aan tot een ecologisch onhoudbare overconsumptie- een heel zinnig interview met Jean-Baptiste Godinot, de voorzitter van de Belgische beweging Respire, een van de weinige Belgische representanten van wat in Frankrijk wordt aangeduid als Décroissance (letterlijk: "ontgroei" of "krimp").

Na dit interview kan ik je eigenlijk maar één enkel, maar wel héél dringend, advies geven: lees dit interview, bewaar het op je harde schijf (of print het uit, ook al is dat ook milieu-bewusteloos), en lees het elke keer als je door TV- of andere reclame weer eens het gevoel krijgt dat je broodnodig een koffie-pet-apparaat nodig hebt. Je koffie smaakt echt niet lekkerder omdat Douwe Egberts of Nescafé dat zegt! En je wordt al helemaal niet gelukkig als je bedenkt dat door je overbodige koopgedrag er over een aantal decennia nog maar weinig grondstoffen over zijn om je klein- of achterkleinkinderen een enigszins aangenaam leven te bieden...