dinsdag 3 mei 2005

Culturele (de)monopolisatie

Het Jeugdjournaal, dat wel vaker terugkomt in mijn aantekeningen, is regelmatig een bron van informatie, let wel helaas vaak: onvolledige informatie.
Zo werd vandaag aandacht besteed aan het feit dat in Frankrijk steeds meer mensen Nederlands leren. De verslaggeefster had zich daarvoor naar Lille begeven, waar zij met een aantal scholieren sprak. Als argument gaven zij aan dat er in hun eigen regio onvoldoende werkgelegenheid was en dat ze hoopten zo in Vlaanderen of Nederland een goede baan te kunnen vinden.

Zeer tot mijn verbazing werd geen woord gerept over het feit dat deze regio in het verleden Nederlandstalig was. In die tijd heette Calais nog Kales, Cambrai nog Kamerijk en Lille nog Rijssel (wat je overigens in België nog steeds ziet staan op de borden langs de snelweg), maar de centralistische Franse regimes en regeringen was het een doorn in het oog dat mensen hun eigen taal zouden spreken, omdat dat alleen maar zou leiden tot afscheidingsbewegingen. Daarom werd al het mogelijke gedaan om het Nederlands, het Provençaals, het Bretons, het Occitaans, het Catalaans en tal van andere streektalen te onderdrukken.
Het zou wel zo volledig (en informatief voor de jeugdige -en minder jeugdige- kijkertjes) zijn geweest als dit tenminste zijdelings was vermeld.

Overigens, ik voorspel die Franse kinderen een gouden toekomst in Nederland: met de teloorgang van het onderwijs in Nederland, zal het binnen afzienbare tijd niet te voorkomen zijn dat hoog geschoolden uit het buitenland moeten worden geïmporteerd...

Geen opmerkingen: