Wanneer je namelijk als opperpatser van Ahold de boel flest en dan bij de rechtbank zielig gaat zitten doen, omdat je al zo erg gestraft bent door alle publiciteit, kom je er vanaf met een boete van € 225.000 en negen maanden voorwaardelijke celstraf.
Je zou denken dat het tuig hier blij mee zou zijn, want de boete bedraagt ongetwijfeld slechts een fractie van alles wat ze in het verleden al dan niet 'legaal' in hun zakken hebben gepropt (bijv. aan bonussen). Maar nee, Cees van der Hoeven gaat in beroep, en dat zal ongetwijfeld niet zijn omdat hij de straffen te laag vindt (het Openbaar Ministerie had 20 maanden cel geëist, waarvan zes voorwaardelijk). (Spits vandaag)
Misschien is de beroepsrechter een beetje slimmer en geeft hij deze fraudeur een realistische straf (10 jaar bak of zo), maar ik ben bang dat de boef er misschien nog wel met minder afkomt dan het schijntje dat hem nu al is opgelegd.
Dergelijke voorbeelden van Nederlands "recht" zijn zonder al te veel moeite te vinden: de schikkingen na de diverse bouwfraudes van enkele jaren geleden, de taak"straf" van die ene foebballer, wiens naam ik niet eens kan spellen (Kluyvert of zoiets), nadat hij iemand te pletter had gereden. Of natuurlijk de beroemde straf van prins Bart (na de Lockheed-affaire). Voor straf mocht hij niet meer met zijn militaire medailles rammelen, maar toen hij zich toch als een operette-figuur vertoonde in Londen vond Dries van Agt dat we daar geen woorden over vuil moesten maken, want de man was toch al genoeg gestraft door de media...
1 opmerking:
Bij de genoemde voorbeelden past ook dat voorbeeld van een bekende zanger (een oudere man, ik ben helaas zijn naam kwijt) die dronken zijn auto instapte en iemand dood reed in de parkeergarage. Ik meen dat ook hij een taakstrafje kreeg. Er was zelfs nog sprake van dat zijn advocaat de autofabriek de schuld wilde geven, omdat die auto door een dronken man gestart kon worden. Door dat laatste besefte ik weer dat het recht in Nederland gewoon gekocht kan worden. Mensen die het recht kunnen betalen krijgen dus hun gelijk. Ik verbaas me er ook altijd over dat men in Nederland precies weet wie de Topcriminelen zijn en op welk terrasje die hun biertje zitten te drinken, maar we kunnen ze niet pakken door de woordspelletjes van de vertegenwoordigers van het recht. Die top kan uiteraard goed betalen. Ik heb ook het gevoel dat er bij bijvoorbeeld echtscheidings zaken er net zolang wordt geprocedeerd tot het geld van de belanghebbenden op is. Maar dat kan door mijn argwanende geest komen...
Een reactie posten