NS-terreur op Bevrijdingsdag

Vandaag stond er in de Metro een ingezonden brief over het asociale boetebeleid van NS en toen ik die las dacht ik: "Jaja, dat weten we nou onderhand wel". Maar toen ik nog geen tien minuten later (zij het niet persoonlijk) geconfronteerd werd met een 'fraai' voorbeeld van dat onbeschofte beleid, vond ik dat ik er toch nog eens iets over moest schrijven, want het is werkelijk ten hemel schreiend hoe er tegenwoordig met mensen wordt omgegaan.

Nadat mijn kaartje ('jaartrajectkaart') gecontroleerd en goed bevonden was, was het de beurt aan een meisje dat aan de andere kant van het gangpad zat. Zij bleek studente te zijn en haalde dus haar OV-kaart tevoorschijn. Hierop kreeg zij van de kaartjesknipster meteen de wind van voren, want die was niet geldig. ??? Vandaag is het namelijk een feestdag. "Nee", zei het meisje, "dat is maar één keer per vijf jaar". Dat blijkt dus wel voor gewone mensen (zoals voor mij, en voor het meisje dat -ongetwijfeld onbezoldigd- ergens stage liep), maar niet voor NS. Daar hebben ze kennelijk een heel eigen systeem van feestdagen - dat verklaart ook meteen waarom de zomerdienstregeling al rond eind mei ingaat, terwijl er dan nog nauwelijks iemand is die vakantie heeft. Het was trouwens de eigen schuld van het meisje, want dan had ze maar goed moeten lezen wat er achterop de kaart staat. Dat zal ze ongetwijfeld wel eens gelezen hebben (net zoals ik ook wel eens lees wat er op verpakkingen van vruchtensap staat, om maar eens iets te noemen), maar -netzomin als ik nog weet wat voor rotzooi er in dat sap zit, naast de paar procenten vruchtbestanddelen- zal zij zich ook niet alle details herinnerd hebben. En om te verlangen dat we elke dag alles moeten lezen wat maar mogelijk is, om vooral toch niet voor verrassingen te komen staan, is toch ook bepaald een onmenselijke eis.

Er hielp geen moedertjelief aan: het arme kind moest een kaartje kopen, plus een boete betalen van € 35 - en dan mocht ze nog blij zijn (volgens de knipster), want omdat ze geen identiteitsbewijs kon tonen, zou ze (de knipster) haar ook nog eens een boete van € 50 kunnen aansmeren.

En dat allemaal, zoals de NS beweert, in het kader van de bestrijding van het zwartrijden. Tita Toverkol zal wel blij zijn met dit beleid en de houding van deze knipster. Net zoals Tita met strakke hand mensen nog na 10 jaar het land uitknikkert, zo houdt deze knipster (en ongetwijfeld veel van haar collega's) zich blind aan de regeltjes. Doet me denken aan ambtenaren die in de Tweede Wereldoorlog (weet-je-nog: het is vandaag Bevrijdingsdag, waarin we blij moeten zijn van het schrikbewind van de nazi's bevrijd te zijn) blind de bevelen van de bezetters opvolgden (Ordnung muß sein, nietwaar?).

Het is misschien goed om in deze context ook nog eens de ontstaangeschiedenis van die OV-kaart kort samen te vatten om nog eens extra aan te tonen hoe walgelijk het NS-beleid in dezen is (net zoals trouwens het overheidsbeleid, met echter één verschil: terwijl de NS in algemene zin nog doet wat haar taak is, doet de zogenaamde overheid dat de laatste jaren niet, of althans nauwelijks merkbaar).

Den Haag vond dat er maar bezuinigd moest worden op studiebeurzen (ik geloof dat dat tijdens een van de régimes Lubbers was, maar weet het niet zeker). Door een stelletje gladjakkers (waaronder Pim Fortuyn!) werd toen bedacht dat studenten best een OV-kaart aangesmeerd kon worden. NS zou daarvoor dan een vergoeding krijgen en de beurs zou gekort worden (uiteraard met een hoger bedrag dan dat van de vergoeding). Studenten kregen deze OV-kaart door de strot geduwd, onverschillig of ze hem nodig hadden of niet (dus bijv. ook studenten die in hun eigen woonplaats studeerden).

Omdat NS het niet eens was met de 'vergoeding' (die ongetwijfeld uiterst krenterig moet zijn geweest), werd de regeling na enige tijd uitgekleed: studenten zouden ofwel alleen gedurende de -zeker in het begin uiterst krap bemeten (ik geloof dat die maar gold tot vrijdag 18:00 uur)- week (voor studenten die buiten hun woonplaats studeerden), ofwel alleen gedurende de weekends (voor studenten die in hun eigen woonplaats studeerden. Die konden dan in de weekends de hele dag lekker met het openbaar vervoer door Nederland crossen - of zoiets). Uiteraard werd de korting op de studiebeurs gehandhaafd op hetzelfde peil, en nog steeds gold (en geldt) dat ook studenten die geen behoefte hebben aan een OV-kaart hem toch in de maag gesplitst krijgen.