vrijdag 24 juni 2005

Land of the Free? My A** (part II)

Het Pentagon [dat is dus het Verenigdestaatse Ministerie van Oorlog] is eergisteren gaan samenwerken met een marketingfirma voor het opzetten van een database van alle middelbare scholieren van 16 tot 18 jaar en van alle hogere studenten. Het is de bedoeling om zo vast te stellen welke jongeren potentieel gerecruteerd zouden kunnen worden. Dat is hard nodig, want het lukt niet zo best met het werven [zie ook mijn log Gek hè? Niemand wil in het USA-leger van 15 juni].
De nieuwe databasis wekt de woede van privacy-beschermers, want daarin zullen persoonlijke gegevens (o.a. geboortedatum, [±] SOFI-nummer, e-mail adres, gemiddelde punten, ethnische afkomst en vakken in het studiepakket) worden opgenomen.

De Verenigdestaatse regering kan kennelijk nog niet genoeg met de mogelijkheden van de No Child Left Behind Act uit 2002, waarmee ze al diverse gegevens van studenten mag verzamelen en gebruiken. Daarom wordt -volgens de privacy-beschermers- gebruik gemaakt van een particulier bedrijf, omdat zo de voor de overheid geldende wettelijke beperkingen omzeild kunnen worden. (Washington Post, 22 juni)

Ik denk niet dat ik hier nog veel aan toe hoef te voegen. Uit wat er in de VS gebeurt (en ook in Nederland, bijv. m.b.t. het bewaren van de 'verkeersgegevens' van telefoon- en internetverkeer) blijkt maar eens temeer hoe al onze zogenaamde 'rechten' kennelijk alleen verleend (!) worden, omdat ze de overheid (d.w.z. de neoliberale internationale) niet hinderen (en ons tevreden houden).
Zodra de overheid hinder ondervindt van onze 'rechten' worden deze zonder veel problemen opzij gezet (of stiekem met de voeten getreden). Dit is des te tragischer omdat ook clubs die vanuit hun (beleden) doelstellingen aan de kant van de 'gewone mensen' zouden moeten staan -zoals in Nederland de vakbonden en politieke partijen als GroenLinks en PvdA- op een of andere manier weigeren de realiteit te zien.

Geen opmerkingen: