Ook in NRC/Handelsblad staat vandaag in de maandelijkse bijlage M een interview met Joris Voorhoeve, die ten tijde van de burgeroorlog in het voormalige Joegoslavië in Nederland minister van Oorlog ('Defensie' volgens de Newspeak) was. Hij verklaart hierin dat hij eigenlijk had moeten aftreden toen de Servische troepen de enclave Srebrenica ingenomen hadden.
Hij suggereert in het vraaggesprek, tussen de regels door, dat hij dat eigenlijk ook wel gewild had, maar dat Minister-President Kok (van wiens naam het woord kokhalzen is afgeleid) en VVD-leider Bolkestein respectievelijk daar bezwaar tegen had en hem overgehaald had om toch aan te blijven.
De laatste keer dat ik van Kok een pet opgehad heb (en nog niet eens een hoge!) was toen hij actief was bij de FNV en van Bolkestein heb ik nooit een hoge dunk gehad, dus ik wil best geloven dat Jorisje niet overdrijft. Dat verandert echter niks aan het feit dat hij hiermee eveneens te kennen geeft dat hij zelf een slapjanus is, een mannetje zonder ruggegraat (of heette dat toen ook al 'ruggengraat'?).
Deze mannetjesflutter (Voorhoeve bedoel ik) zit nu in de Raad van State, dus je kunt je wel voorstellen wat er gebeurt als er nog meer van dit soort Dappere Dodo's in die club zitten...
Dit geeft overigens tevens de sterkte van de Nederlandse 'regering' aan. Een keten is zo sterk als de zwakste schakel, maar de kracht van het Nederlandse regime is dat er alleen maar zwakke schakels in zitten, en dat maakt er een enorm consistent geheel van, dat uitermate sterk is in het blunderen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten