Tony Blair vindt dat de Europese Unie van koers moet veranderen, want anders loopt het verkeerd af.
Hij vindt bijvoorbeeld dat eens flink de bezem gehaald moet worden door de landbouwsubsidies. Groot Brittannië heeft weinig baat bij die subsidies, maar Frankrijk wel, de Franse weerstand tegen zijn opmerkingen is derhalve onvermijdelijk.
Ook vindt hij dat het Europese sociaal model moet worden gemoderniseerd. Hij bekritiseert daarbij het "sociaal model dat 20 miljoen werklozen in Europa telt, waarbij de productiviteitscijfers onder die van de Verenigde Staten liggen en waarbij India meer afgestudeerde wetenschappers aflevert dan Europa" (NRC/Handelsblad - gisteren), waarbij hij overigens duidelijk enkele zaken door elkaar gooit.
Het is uiteraard nodig dat de sociale situatie in Europa verbetert, dat het onderwijs op een hoger peil wordt gebracht en vooral dat de studiefaciliteiten verbeteren. Waarop Tony B.Liar de hogere productiviteit in de VS baseert is onduidelijk, maar vermoedelijk gewoon een propagandapraatje, in de hoop dat toch niemand zal gaan onderzoeken of het klopt. En wat bedoelt hij met het hoge [?] aantal werklozen? Dat is immers ook relatief, want welk percentage is dit van de Europese werkwilligen? En: wie wordt als werkloze gezien? Zijn dat bijv. mensen zijn die maar 8 uur per week willen werken? Zijn het alleen mensen met een werkloosheidsuitkering, of ook arbeidsongeschikten of mensen met een bijstand-achtige uitkering (tenslotte zijn die -letterlijk gezien- ook werkloos)?
Er zijn diverse manieren om de werkloosheid te bestrijden. Om te beginnen zou, zoals al vaker is gebeurd, de lengte van de gemiddelde werkweek verlaagd kunnen worden. Het dan vrijkomende werk kan dan verdeeld worden onder de werklozen. In plaats daarvan wordt momenteel steeds maar geprobeerd om de werkweek te verlengen en om de ingangsleeftijd van het ouderdomspensioen verder vooruit te schuiven...
Ook een heel goede optie is het verhogen van uitkeringen in plaats van het verlagen ervan. Door een hogere uitkering zullen mensen eerder geld uitgeven, waardoor de consumptie stijgt, dus ook de productie en daardoor zijn ook weer meer arbeiders nodig.
Om de zaak niet nog meer te compliceren, zal ik hierbij niet ingaan op de vraag of het wel nodig is om zoveel te produceren en te consumeren.
En natuurlijk zou ook wel eens objectief onderzocht mogen worden, welk percentage van de zogenaamde werklozen daadwerkelijk in staat is in een reguliere baan te functioneren, want ik zou me maar al te best kunnen voorstellen dat veel van de werklozen gewoon niet kunnen werken (zoals bijv. de WAO-ers die door het UWV ineens genezen zijn verklaard).
Net zoals onder Ruud Lubbers (die beloofd had op te zullen rotten zodra er meer dan één miljoen werklozen zouden zijn) het aantal WAO-ers ineens drastisch begon te stijgen (ook mij persoonlijk is rond 1980 wel eens een WAO voorgesteld!), zonder dat er meer mensen arbeidsongeschikt raakten, zo stijgt nu in Nederland plotseling het aantal 'werklozen' omdat de nieuwe regeltjes van het Zalm- & Balk-kabinetje dat zo bepalen...
Verder geeft Tony B. aan (ik ga weer terug naar het artikel in NRC/Handelsblad) dat het geen zin heeft de uitbreiding van de EU stil te zetten. Volgens B. zal dit "slechts leiden tot een meer naar binnen gekeerd Europa en voeding geven aan nationalistische en xenofobe krachten."
Ik weet natuurlijk niet hoe goed B's historische inzichten zijn, maar als hij misschien eens zou willen terugkijken naar de jaren 1930, dan zal hij zien dat het niet zozeer de uitbreiding van een gemeenschap was, die achter het uitroeien van enorme aantallen Europeanen zat (de Duitse joden, maar ook homo's), maar de slechte economische situatie. Wat was er tenslotte voor vreemds [in de zin van xenofobie] aan joden en homo's, wier verre voorouders al in Duitsland (of Pruisen) woonden.
Zodra het ergens slecht gaat met de economie, krijgen volksmenners de kans om zonder al te veel moeite de schuld te leggen bij een bepaalde minderheid. Aangezien grote delen van de bevolking, door slechte scholing (en daaraan schort het momenteel overal in de EU, op sommige plaatsen zelfs veel meer dan zo'n 35 jaar geleden) niet in staat zijn kritisch na te denken is het maar al te gemakkelijk anti-democratische massa's in beweging te brengen. Ik hoef in Nederland alleen maar te verwijzen naar Pim Fortuyn en Wilders, maar ook enkele jaren geleden Janmaat. Ik wil dit drietal daarbij niet op eenzelfde vlak plaatsen, maar alleen wijzen op het feit dat zij veel volgelingen hadden onder laag opgeleiden.
Juist wanneer de EU zich ongebreideld uitbreidt, zal dit consequenties hebben voor de 'rijkere' delen van de Unie (zoals bijv. nu al blijkt dat zeer veel Polen in Nederland bedrijfjes oprichten) en juist dat leidt tot xenofobe gevoelens en misschien niet tot nationalisme, maar wel tot anti-internationalisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten