"Uitdagingen", meneer (?) Dijsselbloem

Jaja, het houdt niet op dat geklungel van de PvdA en PvdA-ers, ook als ze een belangrijke functie hebben bij de EU. Bert Wagendorp (in de Volkskrant) vindt de internationale reacties kennelijk allemaal overtrokken, en hij qualificeert Dijsselboef als een "succesvolle minister van Financiën" en in de Eurogroep "een rechtlijnige Hollandse calvinist". Nou weet ik niet precies wat ik daaronder moet verstaan, want in het algemeen heb ik niet bepaald bewondering voor de calvinistische trekjes die in Nederland (beslist niet alleen in Holland, meneer Wagendorp!) niet uit te roeien zijn. Wagendorp is het er kennelijk mee eens dat "de burgers [...] zware offers [moeten] brengen" voor het oplossen van de begrotingsproblemen van de lidstaten. 
Het is wel duidelijk (lijkt mij) dat Wagendorp aan de kant staat van de neoliberale uitvreters (de "1%"), die zichzelf verrijken over de rug van de arbeidersklasse (de "99%"), waaronder uiteraard ook de eveneens uitgebuite ZZP-ers en kleine middenstanders vallen). 
Volgens Wagendorp gebruikte Dijssel maar een metafoor - maar dat was dan ook wel een heel lompe metafoor, die in elk geval niet getuigt van een hoge mate van Dijsselboefse intelligentie. Ik vind  dat die Dijssel in zijn functie beter na had moeten denken voordat hij zo'n lompe metafoor (?) te berde bracht.

En nu zit hij dus "in de problemen" volgens Wagendorp. Het is de columnist zeker ontgaan dat dat woord tegenwoordig niet meer gebruikt wordt. In Nieuwspraak heet dat tegenwoordig "uitdagingen", dus ik vind dat Dijsselbloempje daar maar eens aan moet gaan werken.

Zie bijv. Elsevier van 22 dezer voor een minder voorgekleurde beschrijving van de discussie.