vrijdag 24 september 2010

Een vakbond moet je kunnen vertrouwen...


Dat zou je tenminste denken...

Helaas is dat bij de FNV beslist niet het geval. Die vakbondsfederatie blies verleden jaar hoog van de toren en verkondigde aan iedereen die het wilde horen, dat zij zich niet neer zou leggen bij plannetjes van de Balkenbende om de AOW-leeftijd te verhogen.

Al op 18 december meldde het Nederlands Dagblad echter dat de FNV toch bereid was zich neer te leggen bij een beslissing van het parlement om de pensioenleeftijd te verhogen... Zie hierover mijn artikel Weer eens verraden door de vakbonden.. (?) van 24 december 2009. Hoezo zich neerleggen? Je zou van échte vakbonden mogen (moeten!) verwachten dat ze akties voorbereiden en coördineren om de economie van het land plat te leggen. Helaas... de vakbond legt zich braaf neer bij een eventuele beslissing van een stelletje (grotendeels) kletskousen, die zogenaamd democratisch (*) door ons gekozen zijn...

In juni dit jaar bleek ineens dat de vakbonden met de werkgevers gauw een AOW-accoord bij elkaar gesmoesd hadden, waarbij gemakshalve de FNV in haar persbericht niets meldde over bijv. het laten vallen van de speciale fiscale ouderenkorting. Wél zullen de pensioenpremies voor de werkgevers niet meer stijgen (leuk voor de aandeelhouders en andere nuttelozen der maatschappij), maar ook hier heeft de FNV-leiding waarschijnlijk meer aan de eigen carrière zitten denken dan aan de belangen van hun leden, de arbeiders.
In een poging dit bij elkaar gekonkelde accoord toch nog te legitimeren, werd gauw een referendum bij elkaar geflansd (zie mijn artikel Aan welke kant staan de vakbonden eigenlijk? van 19 juni 2010).

Zoals ik op 2 juli dit jaar al concluceerde (in mijn artikel Is dit democratie, fraude, of gewoon misbruik maken van de domheid van het volk?) nam slechts een klein deel van de FNV-leden (uiteraard, want de massa had het veel te druk met de zomercircussen van het voetbal-WK, de Tour de France, Wimbledon, enz.) deel aan het referendum, namelijk "bijna 160.000" van de "bijna 1,4 miljoen leden", waarvan "een zeer ruime meerderheid van 80%" het met het accoord eens was , dat komt dus neer op steun van slechts 9,14% van het totale ledenbestand, (controleer mijn berekening maar in mijn artikel van 2 juli).

Desondanks durft de FNV vol te houden dat de meerderheid van haar leden het eens is met de AOW-plannetjes van de FNV en de werkgevers. In het vakbondsblad platform A van deze maand staat op bladzijde 44 letterlijk, aan het begin van het artikel waarmee het gekonkel gerechtvaardigd moet worden:
Vakcentrale FNV stemt in met het akkoord dat werknemers [werknemers? hiermee wordt gesuggereerd dat de FNV de werknemers vertegenwoordigt...] en werkgevers sloten over het aow-pensioen. De vakbond luistert daarmee naar een ruime meerderheid van haar leden.
Tachtig procent van hen stemde tijdens het ledenreferendum positief op het onderhandelaarsakkoord. Alleen ouderenbond ANBO en de bond voor zeevarenden (Nautilus) stemden tegen.
Wat doet de FNV dan wel? Nou, zij maakt zich bijvoorbeeld druk over de manier hoe mensen eruit zien (op bladzijden 40 en 41 van hetzelfde blad). Dat uiterlijk moet vooral gekenmerkt zijn door "schone kleding; lange broek; gesloten schoenen; zwart, grijs, wit, blauw; onopvallend; korte én lange mouw [? bedoelen ze misschien 'óf'?]; professioneel". Het valt nog mee dat er niet geëist wordt dat iedereen een blauw hemd en een speldje van de PvdA moet dragen, of misschien wel van een nóg engere club. Je moet ook letten op "overtollige beharing". Wat is dat? moet ik voortaan mijn armen scheren, mijn borst ontharen? Mag een skinhead wel? Of gaat het over vrouwen met kolossale bossen permanent? Of bedoelen ze soms de ongeschoren kinnen, zoals die van Ruud L. en dat soort volk?

Waar gaat dit eigenlijk over? Ik zou denken dat mensen hun werk goed moeten doen: vakkundig, vriendelijk, geduldig en eerlijk. Hoe ze er verder uitzien, lijkt me iets van de werknemer zelf. De enige eis die, vind ik, gesteld mag worden, is dat de werknemer en zijn/haar kleding schoon en verzorgd zijn. Pas als iemand het in zijn hoofd zou halen om zich extreem te kleden - bijv. topless (M/V) - kan ik me voorstellen dat men zich daaraan stoort, en dan kan daar over gesproken worden.
Is het niet al droevig genoeg dat er heel veel bedrijven zijn, die meer waarde hechten aan de 'representatieve' kleding van hun personeel (uniform, stropdas, halsdoek, enz.) dan aan de feitelijke dienstverlening van het bedrijf? Met volgens de dresseercode gekleed personeel, maar bijv. een erbarmelijke service bij problemen.
Van vakbonden zou je moeten mogen verwachten dat ze opkomen voor de belangen van hun leden en dat ze juist aandacht zouden besteden aan de kwaliteit van de verrichte arbeid en niet aan de manier waarop een werknemer zich kleedt.

Wanneer krijgen we weer eens een vakbond,die écht voor de belangen van de arbeiders opkomt, en die partij durft te kiezen tegen de kapitalistische uitbuiting? Van de FNV of de CNV hoeven we dat niet te verwachten, dat is met name vanaf 1970 wel gebleken.

(*) Democratisch betekent in de praktijk dat de grootste groep zijn wil door kan drukken. Het is daarbij van geen enkel belang of die grootste groep wel weet waarover het allemaal gaat. Als toevallig die grootste groep voortdurend misleid wordt door de gelijkgeschakelde pers en de gemanipuleerde nieuwsbulletins op de TV is dat jammer, maar volgens de 'democratische' regeltjes bepaalt de meerderheid desondanks wie ons mogen uitbuiten en uitpersen...

En hoe het werkt als er onverhoopt toch nog eens een linkse meerderheid verkiezingen zou winnen, wordt duidelijk uitgelegd in de inleiding bij een nieuw boek (El orden de El Capital. Por qué seguir leyendo a Marx [De orde van Het Kapitaal. Waarom we Marx moeten blijven lezen]) van Carlos Fernández Liria en Luis Alegre Zahonero:
Telkens als links de verkiezingen won en probeerde links te blijven, werd de grondwettelijke orde door een staatsgreep uitgeschakeld (Spanje, 1936; Guatemala, 1954; Indonesië, 1965; Chili, 1973; Haïti, 1991; en nog een hele reeks andere voorbeelden). Dat is wat ik noem "de pedagogie van het miljoen doden": elke veertig jaar ongeveer wordt bijna iedereen uitgemoord en vervolgens mogen de overlevenden hun stem uitbrengen. Dat is wat men gewoonlijk kent als "democratie".[vertaald door Dwarslezer]

zondag 19 september 2010

Beschaving op z'n Verenigdestaats...


Wie de geschiedenis een beetje volgt - o.a. Vietnam, Irak (Abu Ghraib, "massavernietigingswapens"), Guantánamo, geheime foltercentra van de CIA, staatsgrepen in Panamá, Chili, Venezuela, Honduras en mislukte pogingen tot staatsgrepen in Cuba - weet dat de Verenigde Staten niet te vertrouwen zijn. Zodra het in hun belang is (en dat is iets al héél gauw), vertrappen ze zonder de minste moeite al hun 'christelijke' principes en al hun gezeur over 'mensenrechten'. Vergeet trouwens in dit verband ook niet de oorlogsmisdaden van de Israelische VS-marionetten (of opdrachtgevers?) in Palestina. 

Gisteren informeerde de Washington Post over een peloton Verenigdestaatse soldaten dat, na wekenlange voorbereiding, voor de lol op Afghaanse burgers schoot. De moordpartijen begonnen op 15 januari dit jaar en duurden verscheidene maanden. Daarbij zouden zelfs een schedel en botten van de slachtoffers 'buitgemaakt' zijn. De vader van een van de soldaten heeft, volgens het artikel, diverse keren het Leger proberen te informeren, maar werd nooit serieus genomen.

Uiteraard zal het régime van Barack "No Change" Obama deze oorlogsmisdaden "tot op de bodem" laten uitzoeken, en misschien zullen er zelfs nog wel een paar soldaten met een lage rang gestraft worden. De hoofdschuldigen en -verantwoordelijken (zoals Rumsfeld, Cheney, Bush, Wolfowitz, Tony Blair, Barack "No We Cannot" Obama) blijven uiteraard hoe dan ook buiten schot.

Ondanks het feit dat het laatste (?) Balkenbende-régime viel omdat het niet bereid was om conform de (overigens al een keer eerder verkrachte) afspraken vóór het eind van 2010 alle Nederlandse soldaten uit Afghanistan terug te trekken, zitten het christenfundamentalistische CDA en de neoconservatieve VVD toch al weer stiekem plannetjes te maken om een nieuwe 'missie' naar Afghanistan goed te keuren. (NRC/Handelsblad, 17 september 2010). Waarom ook niet? Ook Nederland heeft een ruime ervaring met oorlogsmisdaden en koloniale oorlogen, o.a. in Indonesië tot 1947/1949. En Balkenende stak bij de Algemene Beschouwingen in 2006 niet onder stoelen of banken dat hij grote bewondering had voor de prestaties van de Vereenigde Oostindische Compagnie (VOC) uit de 17e en 18e eeuw.

vrijdag 17 september 2010

En waarom niet ook de personen van monarchale status?


Gisteren meldde het Belgische dagblad De Standaard dat nog deze eeuw de Keizerspinguïn (Aptenodytes forsteri) zal uitsterven.

Als de mensheid het al voor elkaar krijgt dat deze diersoort verdwijnt (door de opwarming van het klimaat, volgens het artikel in De Standaard), dan lijkt me dat men zich nu des te dringender zou moeten inspannen om de monarchieën te doen uitsterven, de keizers en koningen en alle andere leden van die soort. Het voordeel voor dezen is dat ze als personen gewoon kunnen blijven leven. Ik ben al tevreden als ze veranderen in min of meer 'normale' mensen. De oplossing van de Russische en de Franse Revolutie is volgens mij niet noodzakelijk. [foto © 2010 Dwarslezer/Entrelector]

In Nepal hebben we kunnen zie hoe weinig het kost om een monarchie af te zetten en een republiek uit te roepen (Haarlems Dagblad, 28 mei 2008). Goed voorbeeld!, zou ik zeggen.

Het is zeker dat het voor veel lieden uit deze klasse, die nooit hebben leren werken, moeilijk zal zijn om een fatsoenlijke baan te vinden in deze crisistijden, maar van de andere kant hebben hun families in de loop der tijden met hun feodale activiteit (passiviteit?) zoveel geld vergaard, dat ze tijd te over hebben om een beroep te leren op het niveau van hun intellectuele capaciteiten en van hun intelligentie.