donderdag 30 juni 2022

Nieuwe diefstaltruuk van de Haagse Hufters / Otro truco de los ladrones de La Haya

Het régime van Mark Rutte is van plan ons per 2030 verder uit te kleden met wat zijn club noemt rekeningrijden, d.w.z. een bepaald bedrag incasseren per met de auto gereden kilometer. Dat aantal kilometers moet worden vastgesteld aan de hand van de stand van de kilometerteller. Dat impliceert dus dat ook betaald moet worden voor buiten Nederland gereden kilometers.
Dit rekeningrijden moet in de plaats komen van de wegenbelasting en zou evenveel moeten opbrengen. (
Brabants Dagblad van vandaag.) Autoweek meldt vandaag dat iemand die 80 km per dag rijdt 2½ zoveel moet betalen als hij (M/V/X) nu aan wegenbelasting kwijt is.

Bij mij roept dit verhaal de nodige vragen op:

De wegenbelasting is bestemd voor het onderhoud van het Nederlandse wegennet (ofschoon ik denk dat de Haagse Hufters er ook wel andere gaten mee zullen stoppen). Wordt het geld dat ze bijeengraaien voor het rijden in het buitenland overgemaakt naar de buitenlandse roverheden? Nee, natuurlijk, want de kilometerteller geeft niet aan waar gereden is.
 
Veel mensen begrijpen dat een vacantie per vliegtuig veel milieukwalijker is dan een autovacantie. Moeten die mensen dan toch maar weer gaan vliegen voor hun vacantie? Is dit rekeningrijden misschien een plannetje van KLM en Schiphol? Van de neoliberale Nederlandse politiek zou me dat niet verbazen!

Voor velen is het gebruik van een auto absoluut noodzakelijk voor hun woon-werkverkeer, ofwel omdat ze voor hun werk meer spullen bij zich hebben dan zeg-maar in een boodschappentas passen, ofwel omdat er veel plaatsen zijn waar je met het openbaar vervoer simpelweg niet kunt komen (of op onregelmatige tijden). Daarnaast laat de NS regelmatig treinritten vervallen tengevolge van hun personeelstekorten. En daarnaast meldde de NRC gisteren nog dat de dienstverlening van het openbaar vervoer met 20 tot 30% zal moeten worden ingekrompen wanneer de "Coronasteun" in 2023 zou komen te vervallen (ook al wordt in Den Haag volgende week gekeken of die steun ook volgend jaar nog verleend kan worden).

Uiteindelijk komt het erop neer dat dit rekeningrijden een ordinaire methode is om de automobiele burgers nog meer geld uit de zak te kloppen. Dat is des te walgelijker omdat er geen reëel alternatief bestaat.

Wanneer de Haagse Bluffers werkelijk het autoverkeer terug willen dringen, dan zullen ze het openbaar vervoer moeten deprivatiseren, de dienstverlening flink moeten verbeteren (ook op het platteland) en de prijzen drastisch moeten verlagen of zelfs het openbaar vervoer gratis maken!
 
******************* 
 
El régimen de Mark Rutte planea quitarnos aún más desde 2030 con lo que llaman 'tarificación vial', es decir, recaudar una determinada cantidad de dinero por kilómetro recorrido en coche. Ese número de kilómetros debe determinarse por el cuentakilómetros. Esto implica que los kilómetros recorridos fuera de los Países Bajos también deben pagarse.

Esta tarificación vial debería sustituir al impuesto de circulación y producir los mismos ingresos. (
Brabants Dagblad de hoy.) Autoweek informa hoy de que alguien que conduzca 80 km al día tendrá que pagar 2½ veces más de lo que gasta ahora en impuesto de circulación.

Esto me plantea algunas dudas:

El impuesto de circulación está destinado al mantenimiento de la red de carreteras neerlandesa (aunque me imagino que los Cuentistas Hayenses también taparán otros agujeros con él). ¿El dinero que recaudan para conducir en el extranjero se transfiere a los regímenes extranjeros? No, por supuesto, porque el cuentakilómetros no indica por dónde ha circulado el coche.
 
Mucha gente comprende que las vacaciones en avión son mucho más perjudiciales para el medio ambiente que las vacaciones en coche. ¿Deberían entonces volver a volar para sus vacaciones? ¿Es esta tarificación de las carreteras quizás un plan de KLM y el aeropuerto Amsterdanense de Schiphol? De la política neoliberal neerlandesa, eso no me sorprendería  nada.

Para muchos, el uso de un coche es absolutamente necesario para sus desplazamientos, ya sea porque llevan más cosas de las que caben en, por ejemplo, una bolsa de la compra, o porque hay muchos lugares a los que simplemente no se puede llegar en transporte público (o sólo en horarios irregulares). Además, la NS [Ferrocarriles Neerlandeses] cancela regularmente viajes en tren por falta de personal. Y ayer el
NRC informó de que los servicios de transporte público tendrían que recortarse entre un 20 y un 30% si en 2023 se cancela el "subsidio por el Corona" (aunque la semana que viene "La Haya" estudiará si se puede seguir prestando esta ayuda el año que viene).

La conclusión es que este sistema de tarificación vial es una forma vulgar de extraer aún más dinero de los bolsillos de los automovilistas, lo cual es aún más repugnante porque no hay una alternativa real.

Si los Cuentistas Hayenses realmente quieren reducir el tráfico automovilístico, tendrán que desprivatizar el transporte público, mejorar los servicios (también en las zonas rurales) y reducir drásticamente los precios de los billetes o incluso hacerlos gratuitos.


Geld als water voor familie Willem A. / Dinero a espuertas para la familia de Guillermo A.

Voor prinses Animalia (zoals Peter Pannekoek haar noemt) is één feestje voor haar 18e verjaardag (in december 2021) niet voldoende. Toen vierde ze al een verjaardagsfeestje met meer genodigden dan de Corona-maatregelen toestonden (met achteraf instemming van Mark Rutte, maar zonder verdere consequenties).

Ze is het beu om 2 dagen na Sinterklaas jarig te zijn, en daarom moet er dus nog een feestje komen, nu in de zomer. (Algemeen Dagblad, 29 juni 2022). En uiteraard zijn de kosten van zo'n extra feestje geen enkel probleem, want voor "onze" koning en zijn familie regelt het Nederlandse régime altijd geld (uiteraard uit ONZE zakken!)

 *******************

Para la princesa Animalia (como la llama Peter Pannekoek), una fiesta por su 18º cumpleaños (en diciembre de 2021) no es suficiente. Por aquel entonces ya celebró una fiesta de cumpleaños con más invitados de los que permitían las medidas del Covid-19 del régimen neerlandés (por supuesto sin consecuencias y con el beneplácito ¡posterior! de Mark Rutte, el primer ministro de turno).

Está harta -dice- de tener su cumpleaños dos días después de la fiesta de San Nicolás, así que hacía falta otra fiesta, esta vez en verano. (Algemeen Dagblad, 29 de junio de 2022). Y, por supuesto, los costes de esta fiesta extra no suponen ningún problema, ya que para "nuestro" Rey y su familia, el régimen neerlandés siempre proporciona dinero (¡de NUESTROS bolsillos, por supuesto!)

dinsdag 28 juni 2022

Trekkerterrorisme / Terrorismo tractorizado

De laatste weken horen we dagelijks over protesten van "boeren" (bedoeld is veehouders en -fokkers en géén landbouwers, én met steun van producenten van veevoeder (NRC van 22 juni 2022)! tegen de door het Haagse régime voorgestelde maatregelen om de uitstoot van stikstof te verminderen.

Ze belaagden de verantwoordelijke minister bij haar huis (NOS 10 juni 2022), hebben snelwegen geblokkeerd (zie NRC van gisteren), verbranden hooibalen langs snelwegen (de Volkskrant vandaag), ze willen de bevoorrading van levensmiddelen verhinderen (zoals ze al eerder deden - zie de Stentor van 10 juli 2020) en ze plannen nog verdere acties. 

Mark Rutte heeft gezegd dat de acties "onacceptabel" zijn en "ver over alle grenzen heen" gaan (de Volkskrant vandaag), maar dat betekent niet veel. Morgen heeft hij ongetwijfeld geen "actieve herinnering" aan die opmerking.

Een gunstig gevolg van hun acties is wel dat de sympathie van de vleesetende bevolking afneemt (RTL Nieuws, vandaag)! Het zou nóg mooier zijn wanneer de vleeseters inzien dat vleeseten niet alleen niet behoorlijk ongezond is, maar bovenal neerkomt op het martelen en vermoorden van dieren, net als mensen zoogdieren met gevoel!

*******************

En las últimas semanas, hemos oído hablar a diario de las protestas de los "granjeros" (es decir, de los ganaderos, ¡no de los agricultores - y ¡con el apoyo de los productores de alimentos para el ganado (NRC del 22 de junio de2022)!) contra las medidas propuestas por el régimen de La Haya para reducir las emisiones de nitrógeno.

Acosaron a la ministra responsable en su casa (NOS 10 de junio de 2022), bloquearon las carreteras (ver NRC ayer), han quemado balas de heno a lo largo de las carreteras (de Volkskrant hoy), planean impedir el suministro de alimentos (como ya hicieron antes - ver de Stentor del 10 de julio de 2020) y están planeando más acciones. 

¡Una consecuencia positiva de sus acciones es que la simpatía de la población carnívora está diminuyendo (RTL Nieuws, hoy)! Sería aún más bonito que los consumidores de carne se dieran cuenta de que comer carne no sólo es insalubre, sino que, sobre todo, equivale a torturar y matar animales, ¡mamíferos sensibles al igual que los humanos!

Mark Rutte, el primer ministro neerlandés, ha dicho que las acciones son "inaceptables" y "sobrepasan todos los límites" (de Volkskrant hoy), pero eso no significa mucho. Mañana, sin duda, no tendrá ya "memoria activa" de ese comentario.

He encontrado un artículo al respecto en castellano en Notimerica de ayer.

Boter op G7-koppen! / ¿G-7 sin pecados como para tirar la primera piedra?

Bij een Russische raketaanval is in de Oekraïense stad Kementshuk een winkelcentrum getroffen, waarbij 16 doden en zeker 59 gewonden zijn gevallen. Leiders van de G7-landen hebben dit betiteld als een "oorlogsmisdrijf". (NRC van vandaag).

Misschien is er inderdaad sprake van een oorlogsmisdrijf, maar een dergelijk verwijt klinkt erg schijnheilig uit G7-monden. De meeste leden van G7 (Canada, Frankrijk, Duitsland, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de VS; de EU hoort er op een of ander manier bij, maar is feitelijk geen lid - [zie Wikipedia]), met name de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de NAVO-leden in ieder geval indirect hebben zelf een te lange geschiedenis van oorlogsmisdrijven - ik beperk me gemakshalve tot Korea, Vietnam, Irak, Libië, en niet te vergeten de medeplichtigheid aan de Israelische oorlogsmisdaden tegen de Palestijnen) om verwijten te maken.

  * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Un ataque con misiles rusos impactó en un centro comercial de la ciudad ucraniana de Kementshuk, causando 16 muertos y al menos 59 heridos. Los líderes de los países del G7 lo han calificado de "crimen de guerra". (NRC hoy).

Tal vez sí se trate un crimen de guerra, pero tal acusación suena muy hipócrita viniendo de la boca del G7. La mayoría de los miembros del G7 (Alemania, Canadá, Francia, Italia, Japón, Reino Unido y Estados Unidos; la UE forma parte de él de alguna manera, pero no es miembro formal - [véase Wikipedia]), especialmente Estados Unidos, el Reino Unido y los miembros de la OTAN, al menos indirectamente, tienen un demasiado largo historial de crímenes de guerra en sí mismos - me limitaré a Corea, Vietnam, Irak, Libia, por no mencionar la complicidad en los crímenes de guerra de Israel contra los palestinos) como para hacer reproches.

maandag 27 juni 2022

Madrid: Manifestación contra OTAN / Demonstratie tegen de NAVO

Afgelopen weekend begon in Madrid een topconferentie van de NAVO (het Vreemdelingenlegioen van de VS, dat zijn bevelen krijgt van zijn militaire commandant in het Pentagon; secretaris-generaal Stoltenberg is niet meer dan de praatpop van het Pentagon). 

Tegen deze topconferentie verhieven gisteren in Madrid duizenden demonstranten hun stem met spreekkoren en spandoeken, met de traditionele slogans "Nee tegen de NAVO", "Weg met de [militaire] bases", "militaire begroting naar scholen en ziekenhuizen", maar ook met actuelere teksten als "oorlogszuchtige regering, imperialistische vazal" of "niets voor de oorlog, alles voor de vrede". (Público en de Volkskrant van gisteren). Zie voor foto's eveneens Público.

De mening dat de oorlog in Oekraïne het gevolg was van provocaties van de NAVO werd door veel demonstranten gedragen (meldt de Volkskrant) zoals ikzelf ook in eerdere artikelen (o.a. op 30 juli 2014) al had aangegeven en zoals onlangs ook door paus Frans werd gezegd (zie de Volkskrant en La Vanguardia van 14 juni 2022), zij het met toevoeging van "misschien".


Este pasado fin de semana se inició en Madrid una cumbre de la OTAN (la Legión Extranjera de Estados Unidos, que recibe sus órdenes de su comandante militar en el Pentágono; el Secretario General Stoltenberg no es más que su cabeza parlante del Pentágono). 

Contra esta cumbre, ayer miles de manifestantes se alzaron en Madrid con cánticos y pancartas, con los tradicionales lemas "No a la OTAN", "Abajo las bases [militares]", "gastos militares para escuelas y hospitales", pero también con textos más actuales como "gobierno belicista, vasallo imperialista" o "nada por la guerra, todo por la paz". (Público y de Volkskrant, ayer). Ver también las fotos de Público.

La opinión de que la guerra en Ucrania fuera el resultado de las provocaciones de la OTAN fue apoyada por muchos manifestantes (informó de Volkskrant) como ya había señalado en anterios artículos (como p.e. el
30 de julio 2014 [en neerlandés])  y como también fue mencionado recientemente por el Papa Francisco (ver de Volkskrant y La Vanguardia del 14 de junio de 2022), por cierto añadiendo "quizás".

Venganza del dios de los toros - Wraak van de god van de stieren

El  colapso de una gradería en una corrida de toros en El Espinal (Colombia) ha causado al menos 4 muertos y 250 heridos (ver: BBC, ayer).

Bij de instorting van de tribune van een arena zijn tenminste 4 doden en 250 gewonden gevallen (zie NRC van gisteren en RTLNieuws van vandaag).

Adición / Aanvulling:
- Al menos un toro consiguió escaparse en el caos.
- Ten minste één stier slaagde erin te ontsnappen in de chaos.

(The Daily Beast, 27.06.2022)

zondag 26 juni 2022

In Alphen (aan den Rijn) is alles mogelijk!

Alphen aan den Rijn, waar je geen fietspaden kunt oversteken over een zebrapad (zie mijn artikel van 8 september 2020), wil twee aan de (Oude Rijn) gevestigde bedrijven -die voor hun transport afhankelijk zijn van vervoer over het water- simpelweg onteigenen omdat de gemeente op de huidige plek van de bedrijven woningen wil bouwen, vermoedelijk omdat die meer geld opbrengen dan woningen in de polder of op andere plekken. Het duurt de gemeente kennelijk te lang om een redelijke alternatief te vinden voor die bedrijven, die daardoor in ernstige problemen komen. (zie Alphens.nl van 24 juni dit jaar), nadat ze eerder al maatregelen had genomen om te voorkomen dat de betreffende bedrijven een niet "reële" vergoeding zouden eisen voor hun uitkoop (zie het artikel Alphen snijdt grondeigenaren Rijnhaven de pas af [...] in het Algemeen Dagblad van 19 januari 2021).

Overigens (zie het Algemeen Dagblad van 4 januari 2021) heeft de betreffende zwetshouder ook beloofd dat de "de gemeente zeker niet van plan [is] om landjepik in het Rijnhavengebied te spelen"...

Ook het nabijgelegen winkelcentrum «De Baronie» is niet bepaald gelukkig met de plannetjes van de gemeente (zie het Leidsch Dagblad van 3 september 2021).

Misschien interessant om te weten dat de wethouder in kwestie (Gerard van As) uit de lokale partij "Nieuw Élan" komt (die kreet is dus niet bedacht door Sigrid Kaag), een afsplitsing van de VVD.

zaterdag 25 juni 2022

De Nederlandse oplossing voor alle problemen die "de Staat" geld kunnen gaan kosten!

Sheila Sitalsing, scherpzinnig columniste van de Volkskrant, geeft in haar column van 24 juni een duidelijke beschrijving van de manier waarop de Nederlandse Roverheid omgaat met de slachtoffers van de aardgaswinning in Groningen (maar ook met bijv. de slachtoffers van het toeslagenschandaal), in een paar woorden overduidelijk aan hoe er in Nederland wordt omgegaan met mensen die door diezelfde Roverheid zijn benadeeld, al te vaak op walgelijk onmenselijke wijze:

De neiging tot pappen, nathouden, polderen, heel lang praten, nog een rapport, nog een onderzoek maar nu zorgvuldig, nog een studie en dan héél zorgvuldig, nog meer praten. Misschien om echt op z’n allerzorgvuldigst te werk te gaan, misschien om beslissingen die mogelijk geld kosten zo lang mogelijk uit te stellen. En de daaraan gekoppelde ontstellend Nederlandse neiging om alles te institutionaliseren in dialoogtafels, interventieteams, adviescolleges, technische commissies, toezichtsorganen, onderzoeksbureaus, nationale coördinatoren, et cetera. Alles met een eigen afkorting.  

En waar het dan gaat over "kosten voor de Staat", daar gaat het natuurlijk over de zak van de belastingbetalers en dat zijn dus niet de grootgraaiers (de profiteurs dus), want die hebben adviseurs die ervoor zorgen dat ze weinig of geen belasting betalen maar degenen die het land aan het draaien houden, de arbeidersklasse.

vrijdag 24 juni 2022

Kafka op Schiphol...

Onlangs reed ik over de A9 en werd mijn blik ineens afgeleid door een groot aanplakbiljet dat ergens achter het hek van Schiphol ergens op was gekleefd, met een absurde tekst: ZOEKT EERST HET KONINKRIJK GODS

Was dit misschien bedoeld om het voorbij rijdende verkeer dusdanig overstuur te maken dat mensen zouden verongelukken? Tenslotte is deze tekst niet meer of minder dan een oproep aan de langsrijdenden om hun gewone leven op te geven en zich te beperken tot het zoeken naar het koninkrijk van een niet-bestaande entiteit? Aangezien die G. alleen in de hoofden van misleide mensen bestaat is dat koninkrijk immers niet te vinden, zodat mensen hun hele leven zouden moeten blijven zoeken!


 

Deze misselijke streek deed me sterk denken aan de roman Der Process van Franz Kafka, waarin de hoofdpersoon (Josef K) in staat van beschuldiging wordt gesteld (zonder te vernemen waarvan) en voorlopig in vrij wordt gelaten. K is zich van geen enkele misdaad bewust en probeert op alle mogelijke manieren vast te stellen waarvan hij beschuldigd wordt, daarbij de rest van zijn bestaan opofferend aan die zoektocht. Uiteindelijk wordt hij doodgestoken, zonder dat hij ooit maar enig idee heeft gehad van zijn misdaad...


De originele tekst van de roman van Kafka kan (o.a. als EPUB, PDF, TXT of RTF-bestand) hier worden gedownload.

woensdag 15 juni 2022

Nauwelijks financiële gevolgen voor Willem A., maar...

Het feit dat Willem het 'kroondomein' Het Loo toch grotendeels drie maanden per jaar dichthoudt, zodat hij zijn hart kan ophalen aan het uitmoorden van intelligente dieren, heeft kennelijk nauwelijks financiële gevolgen voor Willem (zie de Volkskrant van gisteren). 

Laten we hopen dat het steeds meer tot de HELE Nederlandse bevolking doordringt dag die geldbeluste familie voor ons van geen enkel belang is. Integendeel, we betalen er ons allemaal blauw aan, en het geld dat jaarlijks verspild wordt om het middeleeuwse koningsschap in stand te houden, kan op heel wat andere gebieden véél nuttiger gebruikt worden!

maandag 13 juni 2022

Maar wat betekent "tijdens werkzaamheden"?

Volgens een artikel in het Algemeen Dagblad van vandaag wordt "vanaf vandaag ook bij 70 km/u [beboet] tijdens werkzaamheden", zodat "de wegwerkers veiliger hun werk [kunnen] doen”, volgens het Openbaar Ministerie.

De vraag is overigens wat precies verstaan wordt met "tijdens werkzaamheden". Ik kom regelmatig op plaatsen waarbij langs de weg een verlaagde maximumsnelheid wordt aangegeven met een bordje van een kuilgravend persoon, ook op rare tijdstippen (in de weekends, 's avonds), wanneer in de wijde omtrek geen "wegwerkers" te zien en vaak zelfs geen in de berm geparkeerde apparaten. Dat is dus NIET "tijdens werkzaamheden"; maar ik vrees dat het Openbaar Ministerie dollartekens in de ogen heeft zolang als er (in feite niet-legitiem) zichtbaar een snelheidsbeperking is aangegeven.
En ook wanneer 5 of 10 km verder (en soms zelfs ook nog aan de andere kant van de weg) bermen gemaaid worden, heb ik ernstige twijfels aan de legitimiteit van deze snelheidsbeperking. Het zou eerlijker zijn om achterop de apparatuur een grote driekhoek mee te laten rijden!

In andere landen (België, Frankrijk, Spanje) zijn op deze tijdstippen zonder wegwerkzaamheden de borden onzichtbaar gemaakt, door ze 90° van de weg af te keren, door ze om te klappen of door er een zak overheen te trekken.

In het genoemde artikel wordt verwezen naar werkzaamheden aan de A12 vanaf vandaag tot begin 2024. "Wie dus harder rijdt dan 70 km/u op dit traject en in de genoemde periode, krijgt ongeacht het tijdstip gewoon een bon." Het is natuurlijk mogelijk dat deze werkzaamheden continu uitgevoerd worden, en dan klopt de formulering. Maar wanneer er bijvoorbeeld in de weekends niet wordt gewerkt, wat is dan het criterium? "genoemde periode [...] ongeacht het tijdstip" of alleen "tijdens werkzaamheden", dus wanneer er daadwerkelijk aan de weg gewerkt wordt?

Van consumentenoplossing naar systeemoplossing

Het aanpakken van het klimaatprobleem schreeuwt om radicalere oplossingen. Maar socialistische oplossingen zijn nodig en geen zogenaamd sociaalliberale. Dat werkt niet en zorgt ervoor dat mensen alleen maar sceptischer worden over klimaatbeleid. Voor hen zijn namelijk de lasten, terwijl de rijkere mensen en bedrijven vooral de lusten hebben.

Zo werd het stokpaardje van D66, de warmtepomp, door het kabinet weer van stal gehaald. Vanaf 2026 moeten mensen verplicht bij vervanging van hun cv-ketel een warmtepomp installeren. Mensen worden dus verplicht kosten te maken om -ieder voor zich- een dure warmtepomp aan te schaffen. Heel liberaal natuurlijk en doordat mensen er dan een lening voor af ‘mogen’ sluiten, verkopen sommigen partijen dit als sociaal.

Dit terwijl bedrijven, die verantwoordelijk zijn voor een veel groter deel van de vervuiling, aan alle kanten met belastinggeld juist ‘verleid’ worden tot verduurzaming. Bedrijven die jarenlang winst uitgekeerd hebben aan aandeelhouders. In plaats van die winst te investeren in hoognodige verduurzaming, kunnen zij nu flink geld van de overheid (de belastingbetaler dus) krijgen om schoner te produceren. Ook voor huishoudens is er subsidie beschikbaar, maar dan moet je eerst wel duizenden euro’s uit eigen zak betalen. Hoe oneerlijk kan het zijn?

Het is het zo veel mogelijk individualiseren van een collectief probleem en de échte oorzaken ongemoeid laten. Terwijl als er iets een collectieve oplossing vraagt, dan is dat het klimaatprobleem wel. Dat zou dus ook ons idee zijn: pak het gezamenlijk aan en ga als overheid voorop. Zo deden we dat met het aanleggen van de riolering ook. Dat werd ook niet huishouden voor huishouden betaald en geregeld.

Het kabinet wil ook een vliegtaks voor iedereen. Als je weet dat slechts acht procent van de vliegers verantwoordelijk is voor maar liefst veertig procent van de vluchten, dan is het toch efficiënter én eerlijker om een veelvliegerstaks in te voeren? Dat is ons voorstel. Hoe meer je vliegt, hoe meer je betaalt. Iemand die eens per jaar het vliegtuig neemt voor de zonvakantie is een stuk minder vervuilend dan de veelvliegers. Maar uitgerekend die acht procent veelvliegers zullen weinig voelen van zo’n taks en gewoon door blijven vliegen.

Binnen ons huidige kapitalistische systeem kan het klimaatprobleem niet worden opgelost, omdat de oorzaken niet fundamenteel worden aangepakt. Klimaatrechtvaardigheid vergt een andere economie. Wij hebben de plannen klaarliggen.

Lilian Marijnissen
fractievoorzitter SP

Dit artikel is overgenomen uit de SP-uitgave «Tribune» van juni 2022

vrijdag 10 juni 2022

Misplaatste wraak van stier...

In Tilburg is de chauffeur van een transporteur bij een slachterij gedood door een stier. (Brabants Dagblad vandaag) 

Dat vind ik heel pijnlijk voor die chauffeur en natuurlijk ook voor zijn vrienden en familieleden (nee, dat bedoel ik niet sarcastisch!). Maar het zou niet verkeerd zijn (zeker voor de slachters en de vleeseters) om eens na te denken over de duizenden stieren, koeien, varkens, kippen en andere dieren die dag na dag vermoord worden voor een lapje vlees op tafel.

En mensen die stieren dood steken in Spanje en andere mensen ("jagers") die voor de lol dieren (zelfs beschermde dieren als everzwijnen) vermoorden, verdienen eigenlijk niet beter dan met gelijke munt terugbetaald te worden!

Sommige mensen (postpubers?) zijn écht elk gevoel van proporties kwijt!

Max Verstappen is tegen een maximalisering van de salarissen (?) voor coureurs, al beweert hij dan ook dat hij zich niet voor zichzelf spreekt. Hij vindt dat "Wij brengen de show en riskeren onze levens, uiteindelijk." Ik geloof niet dat hij die risico's met tegenzin neemt! (Brabants Dagblad van vandaag.)

Het is vooral schandalig en gênant dat hij op deze manier durft te redeneren. Hij "riskeert" zijn leven, omdat hij het een leuke manier vindt om fikse inkomsten binnen te graaien ("verdienen" kun je dat écht niet noemen.

Een goed salaris verdienen doen verpleegkundigen en zorgmedewerkers die veel minder krijgen dan ze verdienen, vaak nog met onregelmatige en extra diensten! En als dat domme mannetje dan spreekt over het "riskeren [van] onze levens", dan zou hij beter eens kunnen denken aan brandweerlieden en andere hulpdiensten, die uit roeping vaak hun levens riskeren, en blij moeten zijn als ze met hun schamele inkomsten het eind van de maand halen. Die verdienen veel meer dan ze krijgen, en autocoureurs e.d. zouden tevreden moeten zijn met een minimumsalaris (vind ik) - en eigenlijk zou daar ook nog een flinke milieuheffing op moeten worden geheven!

Prijsstijgingen (ook al in 1911)

Het volgende artikel uit 1911 (gepubliceerd in De Vrije Socialist van 29 november 1911) toont aan dat er in feite maar bar weinig is veranderd in de manier waarop het grootkapitaal (met steun van de Roverheid) de gewone bevolking uitbuit en misbruikt:

 

De duurte en de onmacht

Niet lang geleden hadden wij een hoofdartikel „De honger komt" (zie N° 81 [10.11.1911]), waarin wij uiteengezet hebben hoe gebrek en honger in onzen tijd niet noodig waren en dat de duurte der levensmiddelen was toe te schrijven aan de kapitalisten, die de prijzen regelden naar willekeur, daarbij gebruik makende van omstandigheden als de droogte van dit jaar.

Daar staan al die knappe bollen, regeerders, hoogleeraren, leeraren, doktoren, meesters in de rechten die voor alles wat weten en met hun allen weten zij niet te voorkomen dat er honger wordt geleden, weten zij niet aan den allereersten eisch te voldoen, nl. dat alle mensche behoorlijk te eten hebben.

Het is wel een bewijs van onmacht dat zij met hun allen geen middelen weten om zoo'n toestand te voorkomen.

Nogmaals herinneren wij aan dat praktische middel, waarvan een Perzisch vorst, naar de overlevering luidt, op afdoende wijze gebruik maakte.

Er heerschte nl. in het rijk van Perzië hongersnood en het kwam ter oore van den vorst dat een zijner onderdanen door gebrek aan voedsel was omgekomen.

De vorst was woedend dat zoo iets kon voorkomen in zijn rijk en hij liet zijn eersten minister bij zich komen om hem daarover te onderhouden. Deze had heel veel praatjes, maar het bleek dat de vorst daarvan niet gediend was. En hij beval ten state af te kondigen aan de muren der stad en in alle deelen des lands het volgende dekreet: Als er een arme sterft aan gebrek, dan zal er een rijke worden opgeknoopt.

Van dien tijd af zijn er geen armen meer van honger gestorven in dat rijk.

Ziet, dat was een probaat middel.

Als de menschen, die het tegenwoordig zoo druk hebben over altruïsme, over solidariteit van belangen, over de plichten der gemeenschap, over de broederschap, dit hooren, moeten zij het er over eens zijn dat zoo'n maatregel is: 1° doeltreffend, 2° rechtvaardig en 3° natuurlijk. Welnu waarom wordt dit niet eens herhaald in dezen onzen tijd?

Want er behoeft geen honger te worden geleden.

De bespotteliijkste dingen ziet men tegenwoordig gebeuren, maar één ding weten de arbeiders en zij ondervinden het aan den lijve, nl. dat het leven tegenwoordig voor hen veel duurder is. Men kan zoo wat rekenen dat het leven 13 % duurder is, dus dat men nu ƒ 1.13 moet uitgeven voor hetgeen men vroeger voor ƒ 1.00 kreeg.

En dat schijnt overal hetzelfde te zijn.

Als men de oorzaak van een kwaal wil weten, moet men onderzoeken om te weten te komen waar de schoen wringt en vindt men dan dat die gevolgen optreden onder het eene zoowel als onder het andere stelsel, dan kan men gerust de konklusie trekken, dat dit de oorzaak niet is.

De vrijhandelaren zijn dadelijk klaar om te zeggen: dat komt van de beschermende rechten van de hooge tarieven [invoerrechten, e.d.].

Maar hoe verklaren zij dan dat in die landen waar het vrijhandelstelsel –  altijd in beperkten graad, want nergens leeft men nog geheel vrij van die inkomende rechten – dezelfde toestanden worden gevonden en het gebrek evenzeer zijn intrede heeft gedaan in de landen die leven onder het vrijhandelstelsel? Dat is, dunkt ons, het bewijs, dat dit de oorzaak niet kan zijn, want dan zou hetzelfde verschijnsel zich niet moeten openbaren in beiderlei soort landen.

Als dus vrijhandelaren beweren dat de schuld gezocht moet worden in de hooge tarieven, dan kunnen de voorstanders van beschermende rechten antwoorden: als dat zoo is, hoe verklaart gij dan dat ten uwent evenzeer gebrek en hongersnood zijn?

Geen van beiden hebben gelijk.

In verschillende landen hebben demonstraties plaats gevonden tegen de duurte der levensmiddelen, ja hier en daar hadden oproeren plaats.

Karakteristiek is in dezen wat te Weenen gebeurde.

De sociaaldemokratie riep de arbeiders om te demonstreeren opdat de regeering aan het verstand zou worden gebracht hoe de toestand was. Deze beantwoordde dit met geweerkogels en sabelhouwen.

Maar er veranderde niets aan den toestand.

Men interpelleerde de regeering in den Oostenrijkschen Rijksraad om te vragen wat men dacht te doen ter leniging van den nood. Het antwoord was een hoongelach der regeerders. Een man, die in opstand kwam wegens dat duivelsch gelach en naar een revolver greep om den minister ter verantwoording te roepen, werd door een interpellant (dr. Adler) genoemd een „onrijpe jongen", een “waanzinnige" en wat niet meer.

En het Oostenrijksche volk bleef hongerlijden.

Wat Duitschland betreft, daar zijn volgens ambtelijk bericht in de maand September uitgevoerd 184.900 tonnen rogge (tegen 61.400 tonnen in 1909). In een land waar de kleine boeren niet weten waarmede zij hun vee zullen voeden, waar de arbeiders de dure prijzen voor brood en vleesch niet kunnen opbrengen, waar de jonkers tot het volk zeggen dat er een mislukte oogst is door de droogte, daar slepen die jonkers ongeveer 200.000 tonnen rogge in één maand uit het land en berooven zoo hun eigen graanmarkt.

Door goedkoope uitvoervrachten en door de uitvoerpremie van 50 mark op de 2000 pond (is 1 ton) rogge, hebben de heeren jonkers de prijzen zoo kunnen opvoeren. En nu moest er rogge van elders worden ingevoerd. Maar daar moet weer voor betaald worden. De ton rogge kostte in September te Odessa 121 mark en te Berlijn 185 mark. De staat heeft geld noodig voor onderhoud van leger en vloot en politie. De kapitalistenklasse wil bescherming harer voorrechten.

De staat dat zijn wij! zeggen de jonkers en industrieele baronnen en dwingen alles naar hun zin of liever belang. Evenals de roofridders in de middeleeuwen de warentransporten overvielen en de kooplieden uitplunderden om ze mee te sleepen naar hun roofburchten, waar zij gevangen bleven totdat zij een hoog losgeld beliefden te betalen, zoo bestelen de jonkers en industrieele baronnen van den nieuweren tijd gemeenschappelijk het volk zonder eenig gevaar heelemaal op wettelijke weg, met behulp en onder bescherming van den staat. Alles is zwaar belast en het volk, dat gebukt gaat onder die lasten staat er kalm en gelaten bij zonder de handen uit te steken.

En als er dan nog menschen zijn die zoeken verandering te brengen, dan sturen zij dat volk in de verkeerde richting.

In een Berlijnsch vliegend blaadje der soc. dem. arbeiderspartij dat wij onlangs in handen kregen, lazen wij het volgende:

„Wilt gij verbetering brengen in uw ellendig lot, wilt gij toestanden in ons vaderland aanbrengen, waarbij het een lust is om erin te leven, wilt gij boven alles in deze moeilijke dagen der vreeselijke duurte aktief daartegen opkomen, dan moet gij zelf de hand aan den ploeg slaan".

Wat nu? zoo dachten wij. Gaat de soc. Dem. arbeiderspartij (*) nu ook de direkte aktie aanbevelen, het zelfdoen aanbevelen?

Misgeraden!

Weet ge waarin dat zelfdoen bestaat? Men leest het een eindje verder:

»Bereidt u voor op de verkiezingen van den Rijksdag. Bereidt u voor op den dag der groote afrekening met de heele bende uwer vijanden. Denkt eraan dat in dezen kiesstrijd ook de beslissing valt over de geheele toekomstige ekonomische en tolpolitiek van Duitschland. Leven en gezondheid uwer kinderen ziedaar den prijs, waarom gestreden wordt"!

Ziezoo nu weten wij het. Kiest braaf, kiest ons, sociaaldemokraten en gij behoeft u verder om niets te bekommeren.

En overal doen zij hetzelfde. Hier te lande roepen zij: zorgt dat gij algemeen kiesrecht krijgt en zulke dingen zullen niet voorkomen. In een vreeselijk onbeduidend geschriftje over de duurte van den heer de Roode, redakteur van het Volk en door de partij uitgegeven, worden als middelen tegen de duurte aangegeven: strijdt voor loonsverhooging, wordt lid van de arbeiders-koöperaties, sluit u aan bij de vakvereenigingen en strijdt mede voor het eerste en belangrijkste middel om macht te veroveren, nl. voor het algemeen kiesrecht [dit werd in Nederland pas in 1919 ingevoerd] .

Nu weet men wat men doen moet.

Als dat nu geen zand in de oogen des volks strooien is, dan weten we het niet.

En dat is alles wat de heeren te zeggen hebben!

Maar hoe zullen zij b.v. beletten wat wij onlangs lazen? In 1910 bedroeg de wereldproduktie der cacao 200 millioen kilogram. Dus men zou zoo zeggen: de prijs van de cacao kan wel dalen, want er is overvloed. Maar zoo redeneeren de heeren producenten niet, integendeel zij willen den prijs hoog houden. En wat willen zij nu doen? Het plan gaat uit van belanghebbenden bij deze produktie te St. Thomé [São Tomé], Ecuador en Brazilië en zal gesteund worden door eenige banken, die de Braziliaansche koffie duurder helpen maken. Men wil nl. een derde deel der wereldproduktie opkoopen en te Lissabon opslaan om het van de markt te houden en de prijzen in de hoogte te kunnen drijven. Zal dit plan doorgaan? Er is één bezwaar: cacao gaat bij bewaren achteruit in kwaliteit. Toch is men bezig om middelen te zoeken. Men ziet dus hoe men doet om de prijzen van verbruiks-artikelen hoog te houden en op te drijven. Hier is dus geen werkelijke schaarschte maar een kunstmatige door opkoopen of door inperking der produktie.

Men moet niet denken dat zoo'n mislukte oogst altijd een ongeluk is. O neen, de kapitalisten juichen dikwijls bij zoo'n mislukking. Zoo kon men lezen in het Engelsehe blad The Economist van 2 November: men zal met belangstelling vernemen uit het te Osaka verschijnend dagblad, dat de suikermaatschappijen in Formosa [Taiwan] zich zeer verheugen over de schade, die de jongste stormen aan den oogst van suikerriet hebben toegebracht. Wanneer de oogst zoo groot was geweest als de vooruitzichten waren, zou die opbrengst 3.800.000 balen hebben bedragen, vertegenwoordigende, tegen den dan te verwachten prijs van 6½ Yen (Japansche munt) per baal, een waarde van 24.700.000 Yen. Voornamelijk ten gevolge van de toegebrachte schade is de prijs van de suiker thans 2 Yen hooger dan het vorige jaar; indien nu de opbrengst 800.000 balen minder is, dus 3 millioen balen, dan zal de geheele opbrengst van den oogst 25½ millioen Yen zijn, dat is dus 800.000 Yen meer dan het vorige jaar. Bovendien hebben dan de maatschappijen minder koopwaar aan de markt te brengen en dus minder moeite. Vandaar de vreugde dezer suikermaatschappijen over den slechten oogst".

Dus de heeren kapitalisten staan te lachen bij 'n mislukten oogst, waardoor zij hooger winsten kunnen maken en is de oogst bizonder gunstig, dan gooien zij een deel van den voorraad weg om de waar niet te laten dalen. Deze methode werd overigens reeds gevolgd door de Ned. Oost-Indische Compagnie, die jaarlijks een deel van den oogst van notemuskaat van de Molukken vernielde, ten einde de prijzen hoog te kunnen houden.

Het volk moet leeren inzien dat het de kapitalisten zijn, die kunstmatig de duurte bewerken om grooter winsten te maken.

Nu is de vraag: wat zullen de sociaaldemokraten hiertegen doen, als zij de macht in handen hebben? Zullen zij de produktiemiddelen socialiseeren? Geen denken aan. Dat hebben zij allang uit het hoofd gezet. Ze zijn op veel te goeden voet met het kapitalisme dan dat men zoo iets heeft te vreezen.

Zij roepen den arbeiders nu toe:

„gaat in de vakvereenigingen, die in dezen tijd van duurte het beste bolwerk voor u zijn, waardoor gij alleen door het strijden voor hoogere bonen ten minste een zekere vereffening kunt krijgen voor het verslechten van uw toestand, die de duurte met zich gebracht heeft."

Is het niet belachelijk om de menschen wijs te maken dat de vakvereenigingen in staat zijn hierin verandering te brengen?

Maar wat baten hooger loonen als de levensmiddelen duurder worden? Stel dat men een toeslag krijgt van 10% en de levensmiddelen zijn 13% gestegen, dan levert dat nog een tekort op van 3%.

Organisatie is goed, maar als men daarin het heilmiddel ziet tegen alle kwalen, dan zal men leelijk bedrogen uitkomen. De grondslagen der kapitalistische maatschappij moeten aangepakt worden, en anders komt er niets van terecht.

En dat weten de leiders heel goed, als echte demagogen verbergen zij echter de waarheid.

Nog onlangs kon men in een hoofdartikel der Leipziger Volkszeitung lezen:

„in elk geval staat echter het feit vast: de machtigste vakorganisatie in Duitschland en een der machtigsten in de wereld, is niet in staat, ook maar het verslechten van den materieelen toestand harer medeleden te verhinderen, laat staan haar looneischen door te zetten en zoo dezen toestand te verbeteren.”

Dat klinkt heel anders dan die „zekere vereffening voor het verslechten van den toestand." Hoe rijmt hij dit tezamen? En dan laat hij op dezen onzinnigen zin een nog dwazeren volgen, als hij zegt:

„Maar de groote massa der arbeiders ervaart aan eigen lijf de bittere waarheid, dat geen macht ter wereld, zelfs niet de macht der vakorganisaties haar toestand in de kapitalistische maatschappij duurzaam kan verheffen. De vakorganisatie doet heel veel, maar zij kan de grondslagen van het kapitalisme niet opheffen, zij kan de proletariërs geen dragelijk bestaan geven, zij kan niet eens het verder verarmen tegenhouden. Het neerhalen der kapitalistische klassenheerschappij kan verlossing brengen. Een andere bestaat er niet.”

Akkoord!

Maar alles komt aan op de wijze waarop men dit zal doen?

Moet dat neerhalen geschieden door het parlementarisme?

Nu dan kunnen de arbeiders hun matten wel oprollen, want zelfs al kon dit geschieden, wat een reeks jaren zou er voor noodig zijn om dat te bewerkstelligen?

Het zijn alleen onnoozele halzen of sluwe bedriegers die zulke dingen aannemen of ze anderen wijs maken.

Wij zijn het eens als men zegt: wij moeten het kapitalistische stelsel omverhalen. Maar nu rijst de vraag: hoe? En dienaangaande laten de heeren ons in den steek.

Hooren wij de oplossing van het Internationaal Socialistisch Bureau, bestaande uit de koryfeën der partij in alle landen:

„het Internationaal Socialistisch Bureau konstateert dat de verderfelijke duurte van levensmiddelen, die in het eene land na het andere de uitgehongerde volksmassa voert tot gewelddadige protesten allereerst het gevolg is van de douanen politiek, zonder gewetensbezwaar gevolgd door de meeste kapitalistische staten, zoowel als door de misdadige protektie-politiek der agrarische belangen, die de socialistische partijen stelselmatig bestrijden; dat aan den anderen kant deze duurte het gevolg is van de manoeuvres der kapitalistische kartels (trusts) die de grootste vijanden zijn van het proletariaat en zijn bevrijdingskrijg.”

Dus als er geen protektie was, door de agrariers voorgestaan, en geen trusts, dan was alles in orde en hadden wij niets te klagen.

Inderdaad als dit niet de grootste kwakzalverij is die hier door zoo'n lichaam wordt aan de hand gedaan, dan begrijpen wij er niets van. Eenvoudig men staat paf als men zulke wijsheid hoort verkondigen door menschen die zich toch ook socialisten noemen.

Men wil niet komen tot direkte aktie, tot zelfden, want dan komt men in anarchistisch vaarwater en toch men kan er niet buiten blijven. Het volk zal er instinktief toe overgaan.

Papieren adressen en protesten zijn goed voor de prullemand; beraadslagingen in parlement en gemeenteraad draaien op niets uit.

Intusschen laat ons den revolutionairen geest bij de massa niet uitdooven maar aanwakkeren, de tijd zal komen dat het volk zichzelf zal helpen over de hoofden der sociaaldemokratische leiders heen.

Zoolang de grond en de bodem, de mijnen en groeven, in één woord alle produktiemiddelen niet uit het privaatbezit der kapitalisten zijn gerukt, zoolang is er geen sprake van verlossing.

Deze tijd is bizonder geschikt voor onze propaganda, want de nood dringt en zet ook de ooren open om de verlossing te vinden, waarnaar het volk met reikhalzend verlangen tegemoet ziet. Wee onzer als wij in bekrompenheid geen gebruik maken van de gelegenheid.

(*) Hier wordt verwezen naar de Duitse tegenhanger van de SDAP, de voorloper van de huidige PvdA. Na de Tweede Wereldoorlog schudde de SDAP (zoals jaren later ook de PvdA onder Wim Kok) wat "ideologische veren" af, misschien ook om wat acceptabeler te zijn voor deelname aan een regeringscoalitie. De SDAP deed daarbij zelfs afstand van haar naam, die mogelijk de KVP zou kunnen afschrikken. Het is daarbij overigens tekenend dat PvdA niet "Partij voor de Arbeiders" betekent, maar "Partij van de Arbeid", zodat de naam ook zou kunnen betekenen dat de belangen van de 'werkgevers' verdedigd worden.