donderdag 31 juli 2014

Dat wordt dan hard tijd, Israel!

De schurkenstaat Israel (de tweede grootste schurkenstaat na de Verengde Staten) geeft te kennen zich te zullen verontschuldigen als ze zich verantwoordelijk voelen (De Standaard vandaag).

Het gaat in dit concrete geval over een aanval op een VN-school, maar UITERAARD is Israel verantwoordelijk voor alle ellende in Palestina. 

Vanaf 1946 zijn de Israeli's (conform de instructies in het Torah-boek Dewariem [Deuteronomium in het christelijke Oude Testament]) bezig de Palestijnse bevolking te deporteren, te martelen, uit te buiten en uit te moorden (zie mijn artikel Handleiding voor de Israelische acties jegens de Palestijnen van 5 januari 2009).

En misschien is er af en toe wel eens een vliegende kachelpijp van Hamas die in Israel terechtkomt, en die misschien zelfs wel eens ergens een Israelisch dak beschadigt, maar Hamas zou zich daarmee niet bezig houden, wanneer Israel niet stelselmatig alles en iedereen die opkomt voor de rechten van de Palestijnen, dwars zou zitten - en daarbij lijkt het wel alsof er geen beperkingen zijn... Wat dat betreft hebben de Israeli's (*) een hoop geleerd van de nazi's in het Derde Rijk.

Rechts een kaartje van Palestina uit een Spaanse encyclopedie van rond 1910. Toen had nog niemand van een land Israel gehoord (dat overigens nog steeds géén vaste grenzen heeft en dus eigenlijk niet eens als land beschouwd kan worden)...

(*) Ik verwijs hier naar degenen die in Israel aan de touwtjes trekken, maar ik weet dat er ook "goede" Israeli's zijn, die het helemaal niet eens zijn met de Israelische politiek ten aanzien van de Palestijnse bevolking.

woensdag 30 juli 2014

Hoezo, 'geen oorlog (in Europa) dankzij de EU'?

Het is zoïzo altijd al een leugen geweest van veel politici dat er in Europa geen oorlog meer geweest is na de Tweede Wereldoorlog (denk maar aan de -overigens bloedeloze- staatsgreep in Portugal, of aan het kolonelsrégime in Griekenland, of minder lang geleden aan het voormalige Joegoslavië), maar het begint er intussen steeds meer op te lijken dat dankzij de EU, de Verengde Staten er nu des te gemakkelijker voor kunnen zorgen dat er een Derde Wereldoorlog aankomt, en wel in Europa.

Dat is uiteraard niet vreemd, want de Verengde Staten hebben al meer dan een eeuw overal oorlog gevoerd (behalve op hun "eigen" grondgebied). Het is altijd al de bedoeling van de Verengde Staten geweest om een Derde Wereldoorlog in Europa te laten uitvechten. Zoals Herman Wigbold in 1981 al schreef in Het bedrog met de kernkoppen (hoofdstuk 12): "De 108 Pershing 2-raketten en de 464 kruisraketten dienen niet ter bescherming van West-Europa, maar van de Verenigde Staten. Zij moeten de Verenigde Staten in staat stellen zo nodig in Europa een beperkte kernoorlog te voeren, waarbij het grondgebied van de Verenigde Staten wordt gespaard [vet van Dwarslezer]. Ze moeten de Verenigde Staten in de gelegenheid stellen de Sowjet-Unie onder druk te zetten als het elders in de wereld, met name in het Midden-Oosten, tot een conflict komt met de Sowjet-Unie."

Zoals de gevolgen van de beurscrisis van 1929 door Washington "opgelost" werden door de Tweede Wereldoorlog (denk alleen maar aan de steun aan het régime van Hitler, o.a. door de (groot)vader van de twee Bush-Georgen) en de "humanitaire" Marshall-hulp daarna, is het régime van stroman Oboeman er ook mee bezig een grootschalige oorlog uit te lokken om de half-dode VS-economie weer uit het slop te halen, na de door het neoliberalistische kapitalisme veroorzaakte krediet- en bankcrisis. Rusland heeft zich niet uit zijn tent laten lokken door de burgeroorlog in Syrië of door de ellende in Irak (bij allebei zijn, zoals intussen al overduidelijk gebleken, de VS betrokken) en daarom moest nu maar een (semi?-)fascistisch régime aan de macht worden geholpen in Oekraïne. De EU wilde daaraan maar al te graag meehelpen, in de hoop ook een graantje mee te mogen pikken bij het uitpersen van de Oekraïense bevolking. De "slimmeriken" (ironisch bedoeld, voor alle duidelijkheid) in Brussel stonden er niet bij stil, of WILDEN er niet bij stil staan, dat er een dubbele bodem zou kunnen zitten in de pressie van Washington (met steun van het Verengdestaatse vreemdelingenlegioen, de NAVO).

Aangezien "de Russen" tot op heden niet bereid zijn een grootschalige oorlog te riskeren, wordt de druk steeds verder opgevoerd (zie bijv. de New York Times van eergisteren), in de hoop dat Putin' zich zo geprovoceerd voelt dat Rusland zich uiteindelijk toch openlijk militair zal bemoeien met het conflict in Oekraïne, waarbij de VS zich dan "gedwongen" zullen "voelen" de NAVO in te zetten, en daarmee de hele EU in staat van oorlog met Rusland te brengen (zie in dat verband over de "permanent gestructureerde samenwerking" van het "gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid van de [Europese] Unie" met de NAVO het protocol bij artikel 28A van het "Verdrag betreffende de Europese Unie").

Blijkens een bericht van 25 juli vechten er overigens al Verengdestaatse militairen in Oekraïne:


Wat gaat de Nederlandse bevolking doen? Wordt zij eindelijk wakker? Het WK en de Tour de France zijn intussen afgelopen, dus daar hoeft niemand meer voor thuis te blijven. Of zit intussen iedereen op Iebietsa? Wie durft nog te beweren dat het Nederlandse régime (en de EU-dictatuur) het beste voor hebben met de Nederlandse (en Europese) bevolking?

donderdag 24 juli 2014

Dag van nationale rouw (overgenomen column van Luuk Koelman)

De doden op gepaste wijze herdenken. Ik vond het gisteren maar moeilijk. Media meldden het keer op keer: vrijwel iedereen in Nederland kent wel iemand die bij de ramp betrokken is. De buurjongen van een kennis, de moeder van een vriend van een collega, het nichtje van de marktkoopman. Daarom raakt deze ramp ons allen.

Laat dat nu juist níét de reden zijn waarom deze ramp me raakt. Al was het maar omdat statistisch gezien in Nederland elke dag 390 mensen overlijden. Dat is tweemaal het aantal landgenoten (193) aan boord van vlucht MH17. Volgens die redenering zouden u en ik dus elke dag van het jaar twee mensen moeten kennen die rouwen om een net gestorven geliefde.

[...]

Nee, de enig zinvolle journalistieke bijdrage kwam deze week van onderzoeksjournalisten van zakensite 925. Zij onthulden dat de raket die vlucht MH17 neerhaalde, afkomstig is van het Russische Rostec. Een wapenfabrikant die via een web van schimmige bv’s op de Amsterdamse Zuidas zetelt. Zo profiteert het bedrijf van de belastingvoordelen die Nederland biedt.

[...]

Lees hier de volledige tekst van deze column!

woensdag 23 juli 2014

Wat een PRACHTIGE rouw-show was dat toch weer!

Maar op de eerste plaats: Aan de échte nabestaanden van degenen die boven Oekraïne in een vuil politiek spelletje naar beneden zijn geschoten wens ik héél veel sterkte. 

Maar verder... wat een georkestreerde tentoonspreiding van nationale eenheid. Zo'n lange stoet lijkwagens over de snelweg, met vóór en achter de vangrails half Nederland in stemmige camping-kleding om nog gauw selfies te maken om later aan vrienden en kennissen te laten zien dat ze er "live" bij waren.
En voor degenen die er niet "live" bij konden zijn werd de slaapverwekkende sliert zwarte auto's in een groen landschap "live" uitgezonden op 36 (ofzo) Nederlandse TV-zenders, al dan niet met een stemmig commentaar en geciteerde "tweets" boordevol gemeenplaatsen uit stuiverromans.

Wat voor zin had een dergelijke show? Ik kan me niet voorstellen dat het régime van Rutte & Samsom zo achterlijk is om te denken dat ze daar de nabestaanden een plezier mee doen. Zouden die mensen niet veel liever meteen na aankomst op vliegveld Eindhoven hun familieleden/vrienden hebben willen meenemen om samen met échte vrienden en familieleden de overledenen in alle rust de laatste eer te bewijzen?

Hoewel, de spindokters van het PVVDA-régime zullen wel bedacht hebben dat een dergelijke blijk van nationale rouw (en gespeelde verontwaardiging - ik las zelfs vandaag in de Volkskrant dat Koning WA enkele mooie woorden gezegd zou hebben, zij het op houterige wijze) de TV-beelden en de kranten weer een paar weken/maanden vol zal (zullen) houden met allerlei zinnige en vooral onzinnige berichten over wat er nu precies (niet!) gebeurd is, waardoor de simpele geesten van het Nederlandse publiek de komende tijd geen denkvermogen meer beschikbaar hebben om na te denken over allerlei rampen die al vele jaren aan de gang zijn (in Nederland, in de EU en in de hele wereld) en die ongetwijfeld nog vele jaren door zullen gaan, zoals de steeds snellere afbraak van de welzijnsstaat... 

Het is zeer te hopen dat er toch nog enkele mensen zijn die wél verder denken en die beseffen dat de doden van verleden week uiteindelijk opgeofferd zijn door de "behoefte" van de schurkenstaat VS en hun trouwe marionetten in Brussel om Rusland volledig te isoleren, waarvoor Oekraïne - tegen elke prijs! - in de EU moest komen. Immers de EU en de NAVO (het Verengdestaatde Vreemdelingenlegioen) zijn twee handen op een vieze vette buik.

dinsdag 22 juli 2014

"Dag van nationale rouw" - wat een huichelaars!

Nee, natuurlijk is het vreselijk dat er een kleine 300 mensen het slachtoffer zijn geworden van een politiek spelletje - want niemand maakt mij wijs dat deze ramp een "vergissing" was, netzomin als de aanslagen op 11 september 2001 in de VS gebeurd zijn zoals het Verengdestaatse régime ons nog steeds probeert wijs te maken.

Wat ik schijnheilig vind is dat het Nederlandse régime, dat zelf notabene mede verantwoordelijk is voor de chaos in Oekraïne, door samen met andere EU-lidstaten en natuurlijk het Verengdestaatse Vreemdelingenlegioen, de NAVO, een fascistische staatsgreep (of tenminste een staatsgreep met een groot aantal fascistische hoofdpersonen) in Oekraïne te steunen, voor morgen een dag van nationale ramp uitroept (de Volkskrant van vandaag). Ik hoef in dat verband alleen maar even aan dat vingertje van Van Balen te denken, waarmee hij in Kiev de woorden van de even enge Guy Verhofstadt meende te moeten benadrukken.

Het meest hypocriete is echter dat de laatste Nederlandse junta's (aangezien ze duidelijk niet weten wat regeren inhoudt, kunnen we hier écht niet over "regeringen" spreken) al jaren bezig zijn honderden, nee vele duizenden Nederlanders het leven onmogelijk te maken. Ze maken zich werkelijk niet druk over de duizenden die ontslagen worden, omdat de Haagse Bluffers het belangrijker vinden dat bankdirecteuren gewoon hun bonussen bij elkaar kunnen blijven graaien, dat zorgverzIekeraars miljarden oppotten, waardoor de gezondheidszorg verder "moet" worden uitgekleed, dat ouderen op straat gezet worden en aan hun lot worden overgelaten, omdat ze schijnbaar nog genoeg energie hebben om vanuit een rolstoel op een knopje te drukken. Daar is ineens geen geld meer voor (maar wel voor Zijne Koninklijke Willem en familie als ze de hele wereld over willen vliegen), netzomin als het kennelijk nog nodig is om hoger onderwijs toegankelijk te maken voor intelligente kinderen van eerlijke mensen (eerlijk, omdat ze niet als anderen, authentieke kapitalisten, zich verrijkt hebben door te veel "winst" te incasseren). 
Eigenlijk, bedenkt ik nu ineens, komt het de Rutte-bende waarschijnlijk wel goed uit dat een dergelijke ramp heeft plaatsgevonden, dan kunnen ze later weer benadrukken dat we hier in Nederland eigenlijk nog niet te klagen hebben.

Een dag van nationale rouw voor de slachtoffers voor deze politieke misdaad lijkt me weliswaar zeker op zijn plaats, maar daar mag dan ook wel een volledig jaar van nationale schaamte tegenover staan, omdat de Nederlandse bevolking in zijn algemeenheid de neoliberale kaalslag gewoon door laat gaan. Omdat de Nederlandse bevolking gewoon naar foebbalwedstrijden en fietsgedoe kijkt en naar ander televullis in plaats van de straat op te gaan en banken te bezetten, ministeries te bezetten en de hele parlementaire fraude-mafia te vervangen door een souverein bestuur, waarin wij, burgers zélf beslissen hoe wij willen leven.

Laten we niet vergeten dat dat stelletje profiteurs (politici, bankdirecteuren, kapitalisten, monarchie-aanhangers, wapenfabrikanten, enz.) alleen aan de touwtjes kan blijven trekken, omdat de meeste mensen dat gewoon toelaten. Wanneer wij beslissen dat we er genoeg van hebben, hebben zij niets meer te vertellen.

Leuk is overigens wel, dat Van Balen (herkenbaar aan zijn VVD-kop) aan het eind van het filmpje hierboven ons nog even een hart onder de riem steekt (ik zal het maar even in het Nederlands vertalen, want zijn Engels is alleen begrijpelijk voor mensen die zich in Dunglish gespecialiseerd hebben): "Weet je, uiteindelijk kunnen dictators nooit winnen van hun volk".

Laat Obama, de Europese Commissie en ook de bende van Rutte & kornuiten dat maar vast in hun zak steken...

zaterdag 19 juli 2014

Oorlogsmisdadiger Obama wijst met zijn (middel?) vinger naar Rusland

Volgens de zetbaas van de grootste schurkenstaat ter wereld (de Verengde Staten; de tweede is Israel), Obama, ligt de verantwoordelijkheid voor het neerhalen afgelopen donderdag van vlucht 17 van Malaysian Airways "indirect" bij het Kremlin. Oboeman heeft het over een “outrage of unspeakable proportions” (geblaaskaak, dat letterlijk ongeveer betekent: "een gewelddaad van onuitsprekelijke afmetingen"). De raket waarmee het vliegtuig is neergehaald is volgens het VS-régime "hoogstwaarschijnlijk door Rusland aan pro-Moskou separatisten geleverd" (most likely provided by Russia to pro-Moscow separatists). (New York Times van gisteren). En dus is Moskou verantwoordelijk voor de ellende.

En gespuis dat "regeert" met een dergelijke natte vinger en ook nog eens bewust oneerlijk is, heeft het voor het zeggen in de wereld (en in de nabije ruimte)...

Voor hoeveel rampen is het Verengdestaatse régime dan niet verantwoordelijk? Hoeveel miljoenen doden heeft het wapentuig uit de VS al niet op zijn geweten - deels gebruikt in zelf uitgevoerde oorlogen, deels door de verkoop aan allerlei régimes en dictaturen?
En hoeveel moeite heeft de VS (via hun vreemdelingenlegioen, de NAVO) niet gedaan om de huidige spanningen in Oekraïne te veroorzaken door de installatie in Kiev van een fascistisch (of minstens fascistoïde) régime door te drukken. Wie is er dan verantwoordelijk voor het neerhalen van dit vliegtuig? 
En waarom zullen we het meteen ook niet even hebben over de miljoenen doden, die het slachtoffer zijn van het vanuit de Verengde Staten over de hele wereld ingevoerde kapitalisme en neoliberalisme? Alle armoede en ziekte die daarvoor veroorzaakt zijn? En eigenlijk hoef je daarvoor niet eens in Afrika te kijken... het is genoeg om te bezien wat voor dramatische gevolgen de kredietcrisis in Europa heeft. Allemaal veroorzaakt door het Washingtonse kapitalisme (uiteraard daarbij gesteund door zijn marionetten in de EU en de EU-lidstaten)!

Hoeveel doden zullen er door het gemanipuleer van het régime van Obama nog veroorzaakt worden in heel Europa wanneer hij zijn zin krijgt, een Derde Wereldoorlog om Rusland te verzwakken? Over een "outrage of unspeakable proportions" gesproken...

En het is allemaal zo simpel: we moeten er gewoon voor zorgen dat de VS volledig geïsoleerd worden (dus NIET meer op vacantie naar dat enge land, proberen om zonder producten uit de VS te leven - dat zal ook goed zijn voor de belastinginning in Nederland en elders). Je zult zien hoe vlug de dollar helemaal in elkaar klapt. En op het moment dat de VS economisch uitgeschakeld is, is het meteen ook afgelopen met het terrorisme waar ook in de wereld... nouja, het zal nog eventjes duren voordat ook Israel implodeert zonder de militaire steun uit Washington, maar dan heb je ook meteen een wereld, waarin GELEEFD kan worden.

Onderste steen moet boven, ZEGT Rutte...

Mark Rutte stelde gisteren in een persconferentie dat ten aanzien van de vliegramp in Oekraïne "de onderste steen boven [moet]". De daders moeten hun gerechte straf krijgen en eerder zal Rutte niet rusten... Dat BEWEERT hij althans. (NOS gisteren).

Waarom maakt die volksverlakker zich ineens wel druk? Ongetwijfeld niet vanwege de slachtoffers en hun nabestaanden, want in het verleden heeft hij zich ook nooit druk gemaakt over de slachtoffers van zijn walgelijke a-sociale wanbeleid. Hij heeft ook nooit moeite gedaan om onderste stenen boven te krijgen als het ging om Demmink, of bijv. de strapatsen van figuren als Van Opstelten en Teeven.

Misschien heeft Obama hem wel een belangrijke rol beloofd in de derde wereldoorlog, waar Obama al lang op aan zit te sturen, omdat die immers de enige manier is om de zieltogende Verengdestaatse economie weer op de been te helpen.

Obama heeft zich trouwens ook weer eens van zijn slijmkant laten zien door te beweren dat de VS "schouder aan schouder staan met Nederland in hun verdriet". (Financieele Dagblad gisteren). Niet alleen is die bewering taalkundig gezien een wangedrocht (maar dat kan aan de vertaling liggen), maar ik geloof er ook geen bal van. Diezelfde Obama is ook al jaren aan het slijmen over de rechten van de Palestijnse bevolking, maar in al die jaren heeft hij nog nooit daadwerkelijk iets gedaan aan de oorlogsmisdaden van Israel. Ook aan de huidige nieuwe golf moordpartijen tegen de bevolking van de Gaza-strook doet hij niks.

Zijn bewering over die Verengdestaatse schouders is zoïzo volstrekt ongeloofwaardig, aangezien de hele gang rond dit neergehaalde vliegtuig in bijna alles doet denken aan een klassieke valse-vlag-operatie, waarin de VS gespecialiseerd is.

Maar eh... als Rutte dan toch die stenen allemaal losgewrikt heeft, kan hij ze misschien over zijn kabinet uitstorten, dan komt er toch nog iets goeds uit deze ramp!

vrijdag 18 juli 2014

Vrijwillige dienstbaarheid (of: "democratie", monarchie, parlementaire dictatuur, kapitalisme, enz.)

De volgende tekst is een fragment uit Over de vrijwillige Slavernij, geschreven door Étienne de la Boétie (1530-1563), in 1933 vertaald door Bart de Ligt. Lees het rustig en vraag je dan eens af of je werkelijk vrij bent, of in welke mate je jezelf nog als vrij mens kunt beschouwen...

Vrijwillige dienstbaarheid

De dapperen vrezen ter verkrijging van het goede dat zij eisen, geen gevaar, de werkzamen zien tegen geen moeite op; de laffen en versuften kunnen noch het kwaad verduren, noch het goede winnen; ze bepalen er zich toe dit te wensen; doch al ontneemt de lafheid hun de kracht er aanspraak op te maken, het verlangen ernaar blijft hun van nature bij. Een dergelijk verlangen, de drang om allerlei te wensen, wat, als het verkregen was, gelukkig en tevreden zou maken, is wijzen en dwazen, moedigen en lafaards gemeen. Er is slechts één ding, waarvan ik niet kan zeggen, hoe de natuur bij de mensen in gebreke blijft het te begeren: dat is de vrijheid, zulk een kostbaar goed dat, als zij verloren is, alle ongelukken volgen. Het goede zelfs dat overblijft, verliest, door slavernij bedorven, alle smaak en geur. En toch, de vrijheid slechts wensen de mensen niet, en naar het haast schijnt, om geen andere reden dan omdat, als zij haar wensten, zij haar hebben zouden; het lijkt alsof zij alleen weigeren haar zich toe te eigenen, omdat zij te gemakkelijk te verkrijgen is. 

Arme, ellendige lieden, dwaze volken, naties, eigenwijs in uw kwaad en blind voor uw hoogste goed! U laat u het schoonste en schitterendste van al uw inkomsten ontnemen, uw velden plunderen, uw huizen leeg stelen en van haar oude, voorvaderlijke meubels beroven. U leeft zo, dat ge kunt zeggen, dat niets u toebehoort, het schijnt tegenwoordig reeds een groot geluk te wezen, voor de helft slechts te beschikken over uw goederen, uw familie en uw leven! En al die schade, dat ongeluk, dat verval, komt niet over u door vijanden, maar slechts door de vijand: door hem, dien u even machtig gemaakt hebt als hij is, in wiens dienst u zo dapper in de oorlog gaat, voor wiens grootheid u zelfs niet weigert, u bloot te stellen aan de dood. Toch heeft hij die u overheerst, slechts twee ogen, twee handen, één lichaam, niets anders, dan wat de minste man van de talloze inwoners uwer stede heeft; het enige, wat hij méér heeft dan u allen, is het voorrecht, dat u hem zelf schenkt, om u te niet te doen. Vanwaar zou hij zoveel ogen krijgen, om u te bespieden, als u ze hem niet gaf? Hoe zou hij u met zoveel handen slaan, als hij die niet van u kreeg? Vanwaar heeft hij de voeten om uw stede [woning] te vertreden, dan van u? Hoe anders heeft hij over u één greintje macht, dan door u zelf? Hoe zou hij u durven vertrappen, indien u er niet in toestemde? Wat zou hij u kunnen doen, als u niet de heler was van de rover, die u besteelt, de medeplichtige van de moordenaar, die u doodt, de verrader van u zelf? U zaait uw vruchten, opdat hij ze verwoest; u meubelt en vult uw huizen, om ze door hem te laten leegplunderen; u voedt uw dochters op, om hem gelegenheid te geven zijn ontucht te verzadigen; u voedt uw zonen op, opdat hij ze, in het gunstigste geval, in zijn oorlogen drijft, naar de slachtbank voert, van hen dienaars zijner hebzucht maakt en uitvoerders van zijn wraak. U beult u met arbeid af, opdat hij zich kan onderdompelen in genot en wentelt in lage geneugten; u verzwakt u zelf, om hem des te machtiger en steviger te maken, zodat hij u steeds korter in de teugel houdt. En toch - van al die onwaardigheden, die de beesten òf niet voelen òf niet verduren zouden, kunt u zichzelf verlossen, niet door te trachten u daarvan te bevrijden, maar alleen door het anders te willen: besluit niet meer te dienen, en u bent vrij! Ik wil dus niet eens, dat u hem opzij stoot of ter neer doet tuimelen; steunt hem slechts niet meer, en u zult hem door zijn eigen gewicht ineen zien storten en verbrijzeld worden, als een geweldige kolos, waaraan men het voetstuk heeft ontnomen. 

Dringende waarschuwing voor de SP!

Ik moet toegeven dat de volgende tekst een flinke lap is, maar hij lijkt me toch alleszins belangrijk genoeg om door te laten dringen tot de goedbedoelende SP-leden, die nog steeds hopen om door middel van regeringsdeelname in Nederland de Nederlandse naast-elkander-leving terug te kunnen veranderen in een samenleving.

IK voorspel dat  het, als de SP zich ooit laat overhalen tot regeringsdeelname (zelfs als sprake zou zijn van een absolute meerderheid) op een fiasco zal uitdraaien. Naast de formele parlementaire macht zijn er talloze andere machten (denk maar aan de neoliberale Europese Unie, maar ook aan de macht van het Nederlandse groot-kapitaal - en zelfs aan het dreigement van toenmalige secretaris-generaal van de Navo Joseph Luns, die in 1975 premier Joop den Uyl dreigde met NAVO-inmenging als de Nederlandse "democratie" [NAVO-taal voor "kapitalisme"] in gevaar zou komen), die al het mogelijke zullen doen om de SP tegen te werken.

De onderstaande tekst (gepubliceerd in N° 2 van de 4de jaargang [1934] van het anarcho-syndicalistische tijdschrift Grondslagen) betreft de Noorse parlementsverkiezingen van 1928, maar er zijn talloze andere voorbeelden te vinden, waaruit blijkt hoe gevaarlijk "linkse" regeringsdeelname is in een kapitalistisch of neoliberaal systeem. Denk bijvoorbeeld aan de Spaanse Republiek, waar met het oog op de bestrijding van het Franco-fascisme ook de revolutionaire linkse partijen zich lieten overhalen om deel te nemen aan een eenheidsregering, die uiteindelijk leidde tot overheersing door de stalinistische communisten.

In het hypothetische geval dat de SP een absolute meerderheid zou behalen in Nederlandse parlementsverkiezingen, zal het onmogelijk zijn de ellende van de voorbije decennia in een regeringsperiode van 4 jaar op te lossen. En dan heb ik het daarbij niet eens over de tegenwerking die de SP daarbij van alle kanten zal ondervinden. Het gevolg zal dan zijn dat de -grotendeels nauwelijk politiek bewuste- kiezers zich na 4 jaar maar al te gemakkelijk zullen laten overtuigen door de beweringen van andere partijen (D66, VVD, CDA, noem-maar-op) en de gelijkgeschakelde Nederlandse media dat de SP er een puinhoop van zou hebben gemaakt.

Denk daarnaast ook maar eens aan de PvdA, die onder Wim Kok Kots haar "ideologische veren afschudde", onder Wouter Bush de fraude van het referendum over de Europese "grondwet" mogelijk maakte en met Balkenende deelnam aan de koloniale Verengdestaatse oorlogen in Afghanistan en Irak, en die nu onder Samsom haar laatste procentjes "geloofwaardigheid" aan het verkwanselen is.

De ENIGE mogelijkheid voor de SP om, zelfs met een absolute meerderheid, invloed te kunnen uitoefenen is door vanuit de oppositie te werken. Daarvoor hoeven geen programmapunten opgeofferd te worden, hoeft geen water bij de wijn (het bier?) gedaan te worden. Verwijten van "lafheid" en "angsthazerij" zijn gemakkelijk genoeg te weerleggen, want het is gemakkelijk genoeg om uit te leggen dat ook een oppositiepartij kan wetsvoorstellen indienen. Alleen vanuit de oppositie kan de SP daadwerkelijk invloed uitoefenen - uiteraard binnen de beperkte mogelijkheden van de Nederlandse parlementaire "democratie".


DE EERSTE NOORSE ARBEIDERSREGERING
In de laatste jaren heeft de arbeidersbeweging gelegenheid gehad zich een schat van waardevolle lessen te verwerven, o.a. deze, dat een arbeiderspartij die de regering in handen heeft of door middel van het parlement aan de macht komt, niet in staat is de weerstand van het kapitalisme buiten het parlement af te breken.
We hebben tal van arbeidersregeringen gehad, op vreedzame of revolutionaire wijze tot stand gekomen, die echter geen van allen in staat bleken de economische machtsverhoudingen ook maar in de geringste mate te wijzigen. We kunnen wijzen op het volledige fiasco van de MacDonald-regering in Engeland als voorbeeld van een arbeidersregering, die door een verkiezingsoverwinning in het bezit van de macht gekomen is; op de Duitse sociaaldemocratie, die door een revolutie aan de macht kwam, doch in de praktische uitoefening van de politieke macht binnen het raam van de burgerlijke maatschappij zich als vijand van de arbeidersklasse en van het socialisme ontpopte om het kapitalisme in stand te houden; op de "Sovjet-regering", die de erfenis van de revolutie op een wijze beheert, die naast het in het leven geroepen staatskapitalisme ook het individuele kapitalisme weer laat opkomen.
We willen hier echter een nieuw experiment, een nieuwe ervaring vastleggen die, ofschoon ze behoort tot de hier voorafgaande, een poging is, in zeker opzicht van groot belang, nl. de arbeidersregering, die in Noorwegen gedurende 14 dagen een gastrol vervulde.
Bij de verkiezingen in januari 1928 behaalde de arbeiderspartij een grote overwinning. Ze werd de grootste partij in het parlement. Er ontbraken echter nog enkele stemmen voor de absolute meerderheid. De burgerlijke partijen hadden het dus nog in de hand op zuiver parlementaire wijze de "sociale dwaling", waaraan de arbeidersregering zich eventueel zou schuldig kunnen maken, te corrigeren. De arbeiderspartij had geen zin de verantwoording voor de samenstelling van de regering op zich te nemen. De omstandigheden dwongen er haar echter toe. Zodra de arbeidersregering in het zadel zat, werd er van de kant van de financiële wereld een interessante directe actie op touw gezet om de regering ten val te brengen. Eerst echter werd aan de regering in overweging gegeven een garantie van de staat voor de banken op zich te nemen. Dit was een soort verzekering tegen eventuele verliezen van de banken, waarbij de verzekeringspremie uit de magere kassen van de kleine middenstand betaald moest worden ten gunste van het bankkapitaal. Onder medewerking van de vroegere burgerlijke regering had men een deflatiepolitiek gevoerd, waarbij de Noorse kroon op het normale peil van zijn waarde werd gebracht, hetgeen echter tegelijkertijd vreselijke toestanden voor het land met zich bracht.
Gedurende de crisisperiode met haar steeds verminderende geldwaarde (de Noorse kroon was tot op de helft van haar normale waarde gezonken), kwamen zowel het land, de gemeenten, de kooplui als de industrie onder de schulden. Deze schuldenlast bestaat nog steeds, en drukt zwaar op het economische leven.
Leende men in die tijd 10 miljoen kronen, die tijdens de sterkste inflatie 5 miljoen kronen waard waren, dan betekende dit na het stijgen van de kroon op pari een schuld van 10 miljoen. Gemeenten, handel en industrie werden zwaar belast. Men beweert, dat 30% der werkloosheid op deze deflatie terug te voeren is.
De boeren konden hun leningen niet aflossen, de gedwongen executies namen van dag tot dag toe en de ene boer na de andere was genoodzaakt van zijn grond en bodem afstand te doen. Ook op de banken oefenden deze toestanden hun invloed uit. De ene na de andere ging failliet. Dit alles had echter niets te betekenen bij dat was ons nog te wachten gestaan zou hebben.
Om een al te grote krach van de banken te voorkomen had het grote bankkapitaal de oprichting van een garantiefonds geëist, waarin alle reserves van de nog beter gesitueerde banken verzameld moesten worden om de financieel zwakke te steunen. Om dit praktisch door te voeren zou de staat de garantie moeten overnemen, d.w.z. de komende faillissementen betalen of het kapitaal geven, dat nodig was, om deze faillissementen te voorkomen.
Met deze openlijke plundering van de kleine middenstand ten gunste van het bankkapitaal kon de arbeidersregering natuurlijk niet meedoen. Toen ze dan ook op de eis van de bankhyena's weigerde in te gaan, begonnen deze hun directe "buitenparlementaire" actie om de parlementaire macht van de arbeiderspartij, d.w.z. de arbeidersregering, ten val te brengen.
Deze actie begon met een uitgebreide vlucht van het kapitaal en met een verhoging van het disconto van 5% op 6%. Het geld werd duur. De bedoeling was duidelijk. Degenen, die de controle over het geld hadden, schiepen zulk een situatie, dat de burgerlijke partijen gedwongen waren tegen de arbeidersregering te stemmen.
De partij, die dacht alle macht in handen te hebben, werd door de eerste windstoot van de kapitalistische machten weggevaagd.
Het is niet oninteressant een keus te doen uit de uitspraken der arbeiderspolitici: "De macht bevindt zich niet meer hier in deze zaal, maar bij de bankzwendelaars, op de beurs, bij diegenen, die met het kapitaal op de vlucht slaan, bij de vaderlandsverraders", riep de minister van sociale zaken in het parlement uit. "Het is niet voldoende om bij een verkiezing je opvatting kenbaar te maken. De organisaties moeten versterkt worden. Zij drukken de werkelijke machtsverhoudingen uit, die de doorslag geven. Dit blijkt uit de regeringscrisis." De arbeiders moeten hun lessen trekken uit het verloop van deze crisis, schreef het hoofdorgaan van de Noorse arbeiderspartij.
Het officiële orgaan der Zweedse sociaaldemocraten schreef naar aanleiding hiervan:
"Men houdt niet eens in schijn rekening met de uitdrukking van de volkswil. Tevergeefs zijn de kleine luiden in Noorwegen naar de stembus gestapt en hebben met de rechtse regering afgerekend. De overwinning die op de burgerlijke partijen werd behaald was vergeefs.
Er werd zo weinig acht geslagen op de kiezers, die aan de arbeiderspartij hun vertrouwen schonken, dat men haar in het gezicht spuwde en zei, dat men met haar bedoelingen helaas geen rekening kon houden... Het is werkelijk een zeer ernstige zaak, wanneer op bevel van enige grote financiers de ondubbelzinnige aanwijzingen, die de natie bij de stembus heeft gegeven, door een enkele pennestreek kunnen worden geschrapt.
In een latere beschouwing bekende het geciteerde blad onomwonden, "dat de overwinning van de arbeidersklasse over de machten, die de regering Hornsrud ten val brachten, niet in de eerste plaats een parlementaire kwestie is. Het gaat om de werkelijke macht van de arbeidersklasse, overal waar ze in het economische en sociale leven de dagelijkse strijd tegen het kapitalisme moet voeren. Een sterke vertegenwoordiging in het parlement is goed. Het belangrijkste echter is dat deze vertegenwoordiging op een georganiseerde klassenmacht kan steunen, die inderdaad een beslissend tegenwicht tegen de macht der kapitalistische klasse vertegenwoordigt.
Een vakbeweging, die, indien mogelijk, de gehele loonarbeidersklasse omvat en door een sterke organisatie en doelbewuste politiek onophoudelijk haar positie in het economische leven uitbreidt en versterkt, is de wezenlijke kracht, die buiten het parlement in het leven moet geroepen worden."
Het is bezwaarlijk aan te nemen, dat politici in hun erkenning van de parlementaire machteloosheid en de noodzakelijkheid van directe actie verder zullen gaan. Deze bekentenis is ons ook al voldoende. Ze zijn in ieder geval op de goede weg om uit de hemel van hun illusies te vallen en met beide voeten op de aarde te gaan staan. Ze zullen moeten inzien, dat de beslissende factoren de buiten het parlement georganiseerde arbeidersmassa en de economische directe actie zijn, waarmee ze het economische en sociale leven direct moeten beïnvloeden.
Met het oog op het herhaalde mislukken van parlementaire acties heeft men zich blind gestaard op de frase: "Wacht maar, tot we de meerderheid hebben." Wat zou een eventuele meerderheid voor betekenis gehad hebben in het Noorse geval? Zou ze de werkelijke machtsverhoudingen op enige wijze hebben kunnen veranderen? Zou de economisch heersende klasse niet haar macht hebben behouden? Zou ze niet met haar economische macht iedere regering klein gekregen hebben?
Was het werkelijk zo ver gekomen, dat de regering ook maar de geringste poging had ondernomen om de machtsmiddelen van de staat aan te wenden, dan was de beslissing eveneens buiten het parlement gevallen. Een lid der Noorse arbeidersregering uitte zich na de ineenstorting van zijn regering op de volgende wijze: "Er zijn mensen die menen dat, wanneer de arbeiderspartij maar de meerderheid in het parlement krijgt, alles voor elkaar komt. Indien echter maar 70 à 80 leden van de Storthing (d.w.z. de meerderheid van het parlement) achter de arbeidersregering zou hebben gestaan, had men beleefd, dat dezelfde belanghebbenden een economische chaos veroorzaakt zouden hebben en ongetwijfeld zou men dit benut hebben, als voorwendsel voor iets, dat nog veel erger is, nl. voor een fascistische dictatuur.
Zonder twijfel staat de heersende klasse overal klaar om voor het door de politieke democratie "verwijfde" staatsapparaat een ander in de plaats te stellen, geschikter om de onderdrukking van de arbeidersklasse door te voeren. De fascistische staat is hiertoe het geschiktste middel. Bij de economische dictatuur van het kapitalisme behoort een overeenkomstig staatsapparaat: de politieke dictatuur.
Indien de ontwikkeling noodwendig tot een beslissing buiten het parlement voert, dan staan er twee wegen open: die van het syndicalisme of die van het bolsjewisme. Of het syndicalisme met de organisering van de arbeidersklasse op economische en industriële basis, met de opvoeding der massa's tot overname van de productiemiddelen, met het directe ingrijpen in het economische en sociale leven en het aanwenden van de economische en maatschappelijke macht om van binnenuit de oude maatschappelijke vormen te breken, de werkplaatsen en de fabrieken te expropriëren [onteigenen], de ondernemers uit te sluiten en de arbeidersklasse gereed te houden om het veroverde te verdedigen.
Of het bolsjewisme en zijn revolutie naar het oude recept en verovering van de politieke macht om een dictatuur te organiseren, welke onvermijdelijk tot een dictatuur over het proletariaat leiden moet, precies als de dictatuur van de fascistische staat; een dictatuur die geen politieke vrijheid kan brengen, en ondanks haar volkomen politieke macht ongeschikt is het economisch leven te organiseren, en in het beste geval tot staatskapitalisme leidt en die dus aan het proletariaat politieke, noch economische vrijheid brengen kan. - 
ALBERT JENSEN (april 1928)

donderdag 10 juli 2014

Foebbal... en de monarchie

Het was bar rustig op straat gisteravond...

Vanochtend begreep ik waarom: "Nederland" had bij het foebballen verloren van "Argentinië" (de Volkskrant vandaag). "Oranje" heeft weer eens verloren.

Jammer, van de ene kant, want met de vooroordelen die in foebballand nog steeds heersen jegens Duitsland, zou het verdiend zijn als "Nederland" verloren had van "Duitsland".

Van de andere kant is het ook wel symbolisch dat "Nederland" deze keer verloren heeft van "Argentinië".

Tenslotte worden in Argentinië (anders dan bijvoorbeeld in Spanje en Nederland) oorlogsmisdadigers wél vervolgd.

In Spanje wist het post-fascistische régime van Mariano Rajoy niet hoe hals-over-kop de zeer onverwacht afgetreden koning Juan Carlos vrijgesteld kon worden voor de gebruikelijke rechtsvervolging voor misdadigers (Público, 21 juni 2014).

Ook in Nederland is het geen enkel probleem wanneer de hoogste functionaris (van het andere "Oranje") met een rotgang zijn vege lijf probeert te redden, zonder rekening te houden met de (grond)wettelijke procedures. Dat was het geval met stadhouder Willem V, die met zijn zoon (die tot 1815 als "stadhouder Willem VI" bekend stond na het overlijden van Willem V in 1806) in 1795 naar Engeland vluchtte uit angst voor Napoleon. Deze "Willem VI" probeerde op alle mogelijke manieren zijn eigen belangen te behartigen, waarbij hij er zich niet voor schaamde om zich op alle mogelijke manieren bij Napoleon (en andere staatshoofden) binnen te slijmen. Desondanks werd hij -op ondemocratische wijze- in Nederland verwelkomd als koning Willem I (zij het met krachtige "steun" van het Congres van Wenen)..

Ook zijn (formele) verre afstammeling, koningin Wilhelmina, schrok er niet voor terug om op 13 mei 1940 stiekem en op ongrondwettelijke wijze naar Engeland te vluchten, om haar vege lijf te redden. (Zie Herstel de Republiek, 8 juli 2014). Dat zij daarbij automatisch haar kroon aan de wilgen hing en Nederland in feite cadeau gaf aan Hitler, leidde er niet toe dat Nederland in 1945 weer een republiek werd... Dat verhinderde zelfs niet dat zij na de "bevrijding" weer als koningin verwelkomd werd en dat haar afstammelingen (zij het in vrouwelijke lijn) gewoon door konden gaan met het naar willekeur uitbuiten van de Nederlandse bevolking.

Waarom ook niet? Kennelijk vindt een meerderheid van de Nederlandse bevolking het ook in orde dat zij wordt uitgeperst door een middeleeuwse traditie van "bij de gratie kots" aan de touwtjes trekkende "élite". Want waarom is er anders in Nederland niet, zoals in Spanje na het aftreden van Juan Carlos, een brede volksbeweging opgestaan, die de herinvoering van de wettelijke republiek eiste? Een republiek die tenslotte was beëindigd door de staatsgreep van de latere dictator Franco, die op 22 november 1957 Juan Carlos belastte met de herinvoering van de monarchie (YouTube), die beëindigd was toen koning Alfonso XIII in 1931 Spanje verliet, overigens zonder formeel af te treden!

Hoelang nog voordat het Nederlandse volk wakker schrikt? Hoeveel verder moeten wij uitgeperst worden door een kapitalistische bende, die hand in hand optrekt met het ene "Oranje" en het andere "Oranje" gebruikt om ons te vervullen van chauvinistische trots om onze "sport"-prestaties?