Onlangs heeft de Syrische president Bashar al-Assad voor de vierde keer de Syrische presidentsverkiezingen gewonnen. De verkiezingen zijn omstreden, want door de regelgeving heeft een oppositiekandidaat in dat land nauwelijks kans om gekozen te worden. (Zie hierover bijv. de NRC van gisteren.)
Van de andere kant zit in Palestina al sedert 2006 Abbas op de presidentsstoel, terwijl bij de laatste verkiezingen (2006) de Hamas-beweging de meerderheid van de stemmen behaalde. Dat was echter niet naar de zin van het régime van de schurkenstaat Israel, omdat volgens die club Hamas een terroristische organisatie is. Sinds dat moment doen de westerse gewoon alsof er niks aan de hand is, en wordt structureel gesproken over de Palestijnse president Abbas - omdat Israel voor de 'beschaafde landen' niets fout kan doen.
Het is trouwens wel interessant te weten waaruit dat terrorisme bestaat. Hamas verzet zich namelijk tegen de illegale bezetting door Israel van Palestina, net zoals het Nederlandse verzet zich tegen de bezetting van Nederland door de nazi's verzette en daarom door de gelijkgeschakelde Nederlandse pers ook werd betiteld als "terroristen".
Ja maar, hoor ik de trouwe kijkers van het NOS-Journaal zeggen, Hamas schiet toch raketten af op Israel? Het is maar net wat je als raketten betitelt. Wat Hamas afschiet is niet veel meer dan vliegende kachelpijpen die soms wel eens in Israel terechtkomen en af en toe zelfs een gebouw raken en een enkele keer doden veroorzaken. Israel stelt daartegenover "precisie-bombardementen", waarmee gerust ook scholen, ziekenhuizen, kantoren van persbureaux verwoest worden - en de nodige Palestijnse burgers uitgemoord worden.
Waarom doen onze "kritische" media ongehinderd mee met de Israelische poppenkast? Waarom kan die schurkenstaat trouwens gewoon doorgaan met het uitmoorden van de Palestijnen (conform de bijbelse instructies in hoofdstuk 7 van het boek Deuteronomium - Dewariem in de Torah), ondanks allerlei afspraken met bijv. het régime van de andere schurkenstaat, Verenigde Staten). Lees hierover o.a. mijn artikel Dat wordt dan hard tijd, Israel! van 31 juli 2014.
Waarom doet Israel trouwens mee met het Eurovisie Songfestival? Israel ligt niet bepaald in Europa (maar in Azië). Terwijl Wit-Rusland dit jaar niet mee mocht doen omdat hun inzendingen te politiek van karakter worden (zie het Belgische Nieuwsblad van 23 maart), is de Israelische deelname altijd structureel politiek!
Intussen heeft de Verengdestaatse president Joe Biden een fantastische oplossing de wereld ingestuurd voor het conflict tussen Israel en Palestina (eigenlijk: in Palestina); Een twee-staten-oplossing. (Zie bij de VRT op 22 mei) Geniaal bedacht, Joe, alleen véél te laat. Daar had in 1946 aan gedacht moeten worden, maar toen hadden de "winnaars" van de Tweede Wereldoorlog het te druk met zich schuldig te voelen voor de nazi-moordpartij op de joden (trouwens ook op communisten, homo's en nog diverse andere categoriën, maar daar wordt niet zoveel over gesproken, vermoedelijk omdat de Israelische propaganda alleen over de joodse slachtoffers spreekt). En ook eerdere Verengdestaatse presidenten (o.a. Jimmy Carter en Bill Clinton) hadden al afspraken gemaakt met het Israelische régime over een twee-staten-oplossing.
Maar eh... als het ondemocratisch is als een president zich door manipulatie laat herkiezen, waarom zitten er dan ongekozen koning(inn)en op tronen? Daarvoor worden toch ook speciale regelingen toegepast? Wat is het verschil tussen een "aangepaste" kieswetgeving, en een grondwet, zoals in Nederland, waar volgens artikel 1 "Allen die zich in Nederland bevingen in gelijke gevallen gelijk [worden] behandeld", terwijl vanaf artikel 24 duidelijk wordt gemaakt dat er in Nederland een koning aan de touwtjes trekt. En die koning is niet zomaar iemand uit de groep "allen die zich in Nederland bevinden", maar "de wettige opvolger van koning Willem I". Verder worden er nauwelijks eisen gesteld aan die koning, die overigens in alle wetten zichzelf indekt door te beweren dat hij koning is "bij de gratie gods". Heel handig om jezelf door een niet-bestaande entiteit te laten aanstellen!
Verkiezingen zijn in dat geval uiteraard niet nodig, want wie is er opgewassen tegen een inexistent personage uit het oudste sprookjesboek van de wereld?
En afgezien daarvan wordt er elk jaar een dubieuze peiling gehouden waaruit keer op keer blijkt dat een grote meerderheid van de Nederlandse bevolking achter de "Oranjes" staat.
De laatste jaren gaat het echter minder goed met de populariteit van Willem A., wat wellicht te maken kan hebben met het gegeven dat hij een "beetje dom" is (qualificatie van Máxima), wat zich ook uit door zijn talloze twijfelachtige wensen (lees: eisen), zoals een Boeing als 'regeringsvliegtuig', vacantiehuisjes in Mozambique, Griekenland, en laatstelijk nog een speedbootje van twee miljoen (lees daarover de columns van Youp van 't Hek in de NRC) en een vacantie in Griekenland, terwijl de Nederlandse bevolking door het tragikomische duo Rat [Rutte] & Fat [De Jonge met zijn flitsende schoeisel] min of meer tot huisarrest was veroordeeld.
Waarschijnlijk is door die achteruitlopende populariteit teruggegrepen op een Noord-Koreaanse maatregel. Op de verjaardag van Willem A. worden op een nader te bepalen dag 'koningsspelen' georganiseerd (niet op die verjaardag zelf, want dat is een officiële "feestdag"). Die 'koningsspelen' vallen uiteraard op een gewone schooldag, waardoor verstandige ouders niet eens de mogelijkheid hebben om hun kinderen op die dag thuis te houden, op straffe van vervolging wegens overtreding van de leerplicht.