maandag 30 november 2009
Honduras - wat nu?
De Nationale Verzetsbeweging heeft voor vandaag opgeroepen tot een grote protestmars om nog eens extra duidelijk te maken dat het Hondurese volk de baas is en moet zijn in het land.
Nicaragua en El Salvador hebben gisteren -nog steeds volgens informatie van Radio Globo en Radio Progreso- hun landgrenzen met Honduras gesloten.
De vraag is echter wat de rest 'het buitenland' zal doen. De Verenigde Staten zullen, samen met hun onafscheidelijke broeder in de misdaad Israel, en met de marionettenregeringen in Panamá, Peru en Colombia het resultaat van deze 'verkiezingen' erkennen. De rest van de Latijns-Amerikaanse naties heeft al bevestigd dat ze dat niet zullen doen.
De Europese Unie heeft het régime van Micheletti niet erkend, maar het is de vraag of zij (onder druk van Washington?) wellicht alsnog van mening zal veranderen. Misschien met het excuus dat de bevolking van Honduras niet het slachtoffer mag worden van een politieke beslissing - een argument dat overigens niet werd gebruikt toen op last van Washington Irak moest worden geboycot, of ten opzichte van de israelische misdaden jegens het Palestijnse volk.
Het is hoe dan ook duidelijk dat het Hondurese volk niet bereid is te leven onder een dictatuur...
zondag 29 november 2009
Meer duidelijkheid over Afghanistan-oorlog
Het is maar goed voor het régime van
Bij zijn eerste bezoek in zijn nieuwe functie aan Washington heeft hij aangegeven dat het geen zin heeft om vast te houden aan het "romantische idee van democratisering van het hele land naar westelijk voorbeeld". Naar zijn mening is het veel beter om het probleem geregionaliseerd te benaderen. Daarmee bedoelt hij dat men zich steeds moet concentreren op één regio. Zodra die volledig gestabiliseerd is, moet het bestuur worden overgelaten aan Afghanen en kan een aangrenzende regio aangepakt worden. (Welt Online, 20 november 2009)
Het blijft in eerste instantie natuurlijk de vraag of Washington bereid zal zijn het huidige beleid (van massale inzet van grof geweld) te laten varen, maar áls het Pentagon bereid zou zijn het Duitse idee uit te voeren, durf ik nu al te wedden dat de gestabiliseerde regio's (gesteld dat deze benadering wél werkt) toevallig allemaal liggen op en langs het traject dat al jaren geleden gepland werd voor de aanleg van pijpleidingen...
Washington past een document van de US Air Force over het militair accoord met Colombia aan om de bedoeling daarvan te verhullen
In een expliciete poging om de militaire doelstelling van Washington in Zuid-Amerika te verhullen werd een document van de US Air Force, dat in mei 2009 aan het Congres was voorgelegd, gewijzigd en op 16 november 2009 opnieuw gepubliceerd. Het officiële document van de US Air Force, dat door mij op 4 november hier [op «Postcards from the Revolution»] geopenbaard en aan de kaak gesteld werd, rechtvaardigde een verzoek om een bedrag van 46 miljoen dollar voor het verbeteren van de militaire installaties in een van de zeven bases die Washington zal bezetten op grond van het militaire accoord dat op 30 october tussen Colombia en de Verenigde Staten gesloten werd. [Zie mijn artikel Wanneer begint de aanval op Latijns-Amerika van 11 november]. Het gewijzigde document heeft alle vermeldingen van oorlog en militaire operaties in de regio weggehaald, evenals agressieve taal gericht tegen de buren van Colombia, Venezuela en Ecuador. De bedoelingen van Washington blijven echter ongewijzigd.
Het originele document van mei 2009 van de US Air Force benadrukte het belang van de militaire basis in Palanquero (Colombia) om "militaire operaties op alle niveaux" in Zuid-Amerika te kunnen realiseren. Het oorspronkelijke document specificeerde ook de noodzaak van de investering van 46 miljoen dollar voor de verbetering van het vliegveld, hellingen en andere essentiële installaties op de basis, die zo zou worden veranderd in een "Coöperatieve Veiligheidslocatie"(CSL) voor militaire missies van de VS in de regio.
Het originele US Air Force document van mei 2009:
"De stichting van een Coöperatieve Veiligheidslocatie (CSL) in Palanquero ondersteunt de Theaterpositie-strategie van COCOM (Command Combatant) het beste en toont onze betrokkenheid bij deze relatie. De ontwikkeling van deze CSL biedt een unieke gelegenheid voor operaties op alle niveaux in een kritieke subregio van ons halfrond, waar de veiligheid en de stabiliteit voortdurend bedreigd worden door met drugsgeld gefinancierde terroristische opstanden, anti-VS regeringen, structurele armoede en steeds terugkerende natuurrampen . "
In het document van de US Air Force van 16 november 2009, dat onder de titel "Addendum ter aanduiding van de voorwaarden van het Accoord voor Defensieve Samenwerking tussen de VS en Colombia" aan het Congres werd verzonden, is de oorspronkelijke controversiële taal gewijzigd door de belangrijke termen en verwijzingen te verwijderen die in de regio tot grote zorg hadden geleid. Het document van de Air Force van 16 november maakt geen melding van de stichting van een Coöperatieve Veiligheidslocatie (CSL) in Palanquero (Colombia), maar verwijst consequent naar Palanquero als een "locatie", en handhaaft de oorspronkelijke bedoelingen. Bovendien is het begrote bedrag met amper 3 miljoen verlaagd tot 43 miljoen dollar, waaruit blijkt dat het originele project bijna voor 100% intact is gebleven. Het Congres had het oorspronkelijke verzoek van het Pentagon van afgelopen voorjaar gehonoreerd op voorwaarde van de definitieve ondertekening van het militaire accoord tussen de VS en Colombia, dat op 30 october gesloten is. Het document van de US Air Force van 16 november doet echter een duidelijke poging om de oorspronkelijke bedoelingen te verhullen door het verwijderen van de provocerende taal over "militaire operaties op alle niveaux in een kritieke subregio ... waar de veiligheid en de stabiliteit voortdurend bedreigd worden door ... anti-VS regeringen..." Die taal ontlokte onmiddellijk zorg en beschuldigingen ten aanzien van Washington's bedoelingen om Colombia te gebruiken als een springplank voor aanvallen op landen als Venezuela, die door velen ten onrechte als "anti-VS" worden beschouwd.
Het gewijzigde US Air Force-document van 16 november 2009:
"Dit project in Palanquero ondersteunt de Theaterpositie-strategie van COCOM (Command Combatant) het beste en toont onze betrokkenheid bij deze relatie [met Colombia]. De ontwikkeling van dit project biedt een unieke gelegenheid om een belangrijke partner te steunen in een regio op het westelijk halfrond, waar de veiligheid en de stabiliteit voortdurend bedreigd worden door met drugsgeld gefinancierde terroristische opstanden, structurele armoede en steeds terugkerende natuurrampen. "
Het originele document van de US Air Force identificeerde Palanquero als de perfecte plaats voor de globale Verenigdestraatse mobiele strategie, omdat die "toegang biedt tot het hele Zuid-Amerikaanse continent".
Het originele document uit mei 2009 van de US Air Force:
Palanquero is zonder enige twijfel de beste locatie in Colombia om te investeren in de ontwikkeling van infrastructuur. Zijn centrale ligging ligt binnen het bereik van ... operatiegebieden ... zijn geïsoleerde ligging maximaliseert de Operationele Veiligheid (OPSEC) en de Troepenbescherming, terwijl hij het militaire profiel van de VS minimaliseert. Het is de bedoeling de bestaande infrastructuur zoveel mogelijk te gebruiken en aan te passen om zo de mogelijkheden voor de VS om snel op crises te reageren te verbeteren en aldus tegen minimale kosten de toegang tot en aanwezigheid in de regio te waarborgen. Palanquero ondersteunt de mobiliteitsmissie door toegang te bieden tot het volledige Zuid-Amerikaanse continent met uitzondering van Kaap Hoorn..."
Het aangepaste document van 16 november 2009 schrapt alle verwijzingen en uitdrukkingen met betrekking tot de "mobiliteitsmissie" en "toegang tot het volledige Zuid-Amerikaanse continent". De globale mobiliteitsstrategie blijft echter de officiële militaire politiek en defensie-strategie van het Pentagon, die blijkt uit het witboek "Global en Route Strategy" van het Lucht Mobiele Commando van de US Air Force, en uit de begin 2009 ingezonden begrotingsaanvraag en -rechtvaardiging van het Pentagon. Beide documenten verwijzen specifiek naar de urgentie en de noodzaak van het in bezit nemen van de basis Palanquero in Colombia om de globale mobiliteit voor Verenigdestaatse militaire operaties en missies te waarborgen.
Het aangepaste document van 16 november 2009 van de US Air Force verwijdert bovendien alle oorspronkelijke verwijzingen naar spionage-, bewakings- en verkenningsoperaties die vanaf de basis in Palanquero zouden worden uitgevoerd. Bovendien zijn alle verwijzingen naar "regionale toegang", "theaterveiligheidssamenwerking" en "het vermogen tot expeditie-oorlogen" in de regio verwijderd.
Het originele document van mei 2009 van de US Air Force:
De ontwikkeling van deze CSL zal het tussen de VS en Colombia gesmede partnerschap bevorderen en is in het belang van beide naties... Onze aanwezigheid zal ook ons vermogen verbeteren voor spionage-, bewakings- en verkenningsmissies (ISR), ons mondiale bereik verhogen, onze logistieke behoeften ondersteunen, onze partnerschappen verbeteren, de theaterveiligheidssamenwerking verbeteren en ons vermogen tot het voeren van expeditie-oorlogen uitbreiden."
Het aangepaste van US Air Force van 16 november 2009:
"De toegang tot Colombia zal het strategisch partnerschap van het land met de Verenigde Staten bevorderen. Palanquero is zonder enige twijfel de beste locatie om te investeren in de ontwikkeling van infrastructuur in Colombia. Zijn centrale ligging ligt binnen het bereik van operatiegebieden voor de strijd tegen het drugsterrorisme; de start- en landingsbaan en de bestaande faciliteiten van het vliegveld zullen de bouwkosten verminderen; zijn geïsoleerde ligging maximaliseert de Operationale Veiligheid (OPSEC) en de Troepenbescherming, terwijl zij het Amerikaanse militaire profiel minimaliseert. Het is de bedoeling de bestaande infrastructuur zoveel mogelijk te gebruiken om zo de mogelijkheden voor de VS om snel op crises te reageren te verbeteren en zo tegen minimale kosten de toegang en de aanwezigheid te waarborgen. De taxibaan en de aan- en afvoerfaciliteiten zijn gebrekkig en beperken in hun huidige opzet de operationale mogelijkheden van deze locatie in ernstige mate. Bovendien moeten de operationele en ondersteunende faciliteiten worden uitgebreid om een breed scala van vliegtuigen te kunnen bedienen, die bij de wederzijds overeengekomen activiteiten betrokken kunnen zijn."
Ondanks de aanpassingen in het document van de US Air Force meer dan zes maanden nadat het origineel naar het Congres gestuurd was, blijven de bedoelingen achter het militair accoord tussen de VS en Colombia dezelfde. Er bestaat geen bewijs voor een wijziging in de globale mobiliteitsstrategie van het Pentagon - het is officieel beleid dat is opgenomen in de huidige Globale Defensiepositiestrategie. De militaire basis in Palanquero, Colombia, is in verschillende documenten van het Pentagon meerdere malen vermeld als de perfecte locatie - een unieke kans - om toegang tot het hele Zuid-Amerikaanse continent te waarborgen, en daarbij "militaire acties op alle niveaux" in Latijns-Amerika mogelijk te maken.
Washington kan proberen om de taal te ontdoen van verwijzingen naar oorlogsbedoelingen, spionage en militaire operaties in Latijns-Amerika, maar de VS kunnen de waarheid niet laten verdwijnen. Het originele document van mei 2009 van de US Air Force blijft de hoofdrechtvaardiging achter het militaire accoord tussen de VS en Colombia.
Het originele document van de US Air Force van mei 2009 is hier beschikbaar:
http://www.centrodealerta.org/documentos_desclasificados/original_in_english_air_for.pdf
Het gewijzigde document van de US Air Force van 16 november 2009 is hier beschikbaar:
http://www.centrodealerta.org/noticias/ultima_hora_washington_alte.html
zaterdag 28 november 2009
De doodstraf voor Tony Blair ... maar hoeveel maal?
Uit inmiddels in de Sunday Telegraph gepubliceerde rapporten blijkt echter dat hij al in februari 2002 in overleg was over mogelijke militaire actie, en "vanaf maart (of op zijn laatst mei) 2002, bestond er al een aanzienlijke mogelijkheid voor een grootschalige Britse operatie."
Op 13 augustus dat jaar besprak generaal Tommy Franks, de commandant van US Central Command al het concentreren van een grote Britse troepenmacht voor een invasie vanuit het noorden via Turkije, en dat werd toen ook als plan aangenomen. Tony Blair hield dat echter allemaal stil, omdat de stemming onder het publiek en in zijn partij, Labour, sterk tegen militaire actie gekeerd was.
Pas op 24 september 2002 begon Blair zijn campagne met zijn leugenverhaal over de massavernietigingswapens, waarover Irak zou beschikken, maar hij hield daarbij vol dat "niemand een militair conflict wil" en zelfs in november dat jaar hield hij nog vol dat het doel van Groot Brittannië was: "disarmament, not regime change", het ging er dus niet om om Saddam Hussein af te zetten, maar om die massavernietigingswapens te ontmantelen... (zie de Telegraph van 21 november 2009, met links naar de originele rapporten.)
Als we in aanmerking nemen dat Saddam Hussein op 5 november 2006 ter dood werd veroordeeld wegens de moord op 148 shi'ieten in 1986, dan is het duidelijk dat Tony Blair -en natuurlijk George W. Bush en alle andere medeplichtige regeringsleiders- de doodstraf verdienen (de vraag is alleen hoeveel maal) voor de honderdduizenden Iraakse burgers die ze in koelen bloede hebben laten uitmoorden...
vrijdag 27 november 2009
NU protesteren bij de Spaanse ambassade!
Gisterochtend, dus twee dagen nadat de jongeren waren opgepakt en naar Madrid waren overgebracht, wisten de ouders nog niet waar hun kinderen zich bevonden en hoe het met hen ging. (Gara, 26 november 2009). Twee ervan zijn inmiddels vrijgelaten, maar met de verplichting zich wekelijks bij de politie te melden en steeds door te geven waar ze verblijven.
Intussen zijn elf van de resterende jongeren in de gevangenis opgesloten (en derhalve niet meer volledig geïsoleerd), terwijl er dertien nog -intussen al bijna vier dagen!- geïsoleerd in politiecellen zitten). De elf in de gevangenis vertelden hun advocaten, dat ze terwijl ze geïsoleerd opgesloten waren onder druk waren gezet, bedreigd en uitgescholden werden, en dat ze in ongemakkelijke houdingen gedwongen werden. Sommigen meldden ook dat ze geslagen waren. (Gara, vandaag; zie ook dit andere artikel in Gara van vandaag)
De manier waarop deze jongeren zijn opgepakt doet denken (zij het op minder grote schaal) aan de manier waarop in de Tweede Wereldoorlog in Nederland joden 's nachts uit hun huizen gehaald werden, ook al hoop ik ervan te mogen uitgaan dat het lot van deze jongeren niet zo dramatisch zal zijn. Deze gang van zaken hoort, zeker ten aanzien van kinderen, niet thuis in een rechtsstaat, en zeker niet in een staat die zich nadrukkelijk afficheert als democratisch. Eerlijk gezegd lijkt het in Baskenland in diverse opzichten meer op een herhaling van de Franco-dictatuur.
Daarom roep ik iedereen op om een mailtje te sturen naar de Spaanse Ambassade in Den Haag en daarin in eigen woorden protest aan te tekenen tegen deze schrijnende kwetsing van de mensenrechten. De Ambassade beschikt, volgens haar eigen website, over twee e-mailadressen:
ambespnl@correo.mae.es
ambassade.spanje@worldonline.nl
Tot slot zou ik nog willen verwijzen naar een uitspraak van de "Werkgroep tegen Willekeurige Arrestatie" van de Verenigde Naties van eind oktober dit jaar (naar aanleiding van een andere Bask, Karmelo Landa. Na onderzoek, mede op grond van informatie van de Spaanse overheid, was de werkgroep tot de conclusie gekomen dat Landa alleen in staat van beschuldiging was gesteld omdat hij "actief was in de illegaal verklaarde politieke partij Batasuna, een feit dat op zichzelf geen misdrijf is, maar de uitoefening van een mensenrecht, dat zowel wordt erkend door de Universele Verklaring als door het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten", zodat zijn "vrijheidsberoving willekeurig is".
In deze context eist de Werkgroep dat de Spaanse regering "een openbaar beleid en concrete maatregelen ontwikkelt om de plaag van het terrorisme te bestrijden vanuit een perspectief van mensenrechten, dat wil zeggen met respect van de mensenrechten van alle mensen, met name inzake de rechtsgang". (Globalprensa, 5 november 2009)
donderdag 26 november 2009
Schoenmaker (in het Spaans: Zapatero), blijf bij je leest!
Hij heeft inderdaad tijdens zijn eerste regeerperiode zijn belofte uitgevoerd dat hij de Spaanse deelname aan de oorlog in Irak zou beëindigen, maar die goede beslissing deed hij een half jaar geleden weer teniet door troepen naar Afghanistan te sturen, die -volgens de minister van oorlog, Carme Chacón, niet op korte termijn zullen worden teruggetrokken (La Voz de Galicia, 10 october 2009).
Het is ook een feit dat hij af en toe maatregelen neemt die de postfascistische Partido Popular (PP) niet naar de zin zijn, zoals op het gebied van onderwijs of de herziening van de Abortuswet, ook al bedreigt de katholieke kerk iedereen die die wet steunt met automatische excommunicatie.
Maar voor de rest lijkt zijn régime (net als zijn partij, de PSOE, letterlijk Spaanse Socialistische Arbeiderspartij) vooral bezig met de wens om de komende verkiezingen niet aan de PP te verliezen. Het favoriete onderwerp daarbij is de strijd tegen het "terrorisme van ETA", die zoals iedereen weet -of zou moeten weten- een beweging is die ijvert voor de Baskische onafhankelijkheid. (De afkorting staat voor Euskadi ta Askatasuna, d.w.z. Baskenland en Vrijheid). Deze beweging ontstond in 1959 uit de strijd tegen de dictatuur van Franco, die zich in het Baskenland nog wreder deed voelen dan in de rest van Spanje.
Zoals ik onlangs ergens las (zie mijn artikel Hoeveel doden door Franco en het franquisme? van 10 october dit jaar) heeft ETA in de 50 jaar van zijn bestaan bijna duizend dodelijke slachtoffers gemaakt (dat wil zeggen bijna 20 per jaar) - waarbij het geen kwaad kan dat we ons afvragen hoeveel daarvan daadwerkelijk voor rekening van ETA komen en hoeveel voor valse-vlag-operaties om ETA te kunnen beschuldigen... Zoals ik echter in dat artikel al zei, heeft Franco véél, zéér veel meer doden op zijn geweten door zijn opstand tegen de wettige Republiek Spanje (in de Burgeroorlog, 1936-1939, en later tijdens zijn dictatuur, die voortduurde tot na zijn dood op 20 november 1975).
Of, om het zo te stellen dat iedereen het kan begrijpen: hoeveel doden vallen er door het verkeersterrorisme (te hoge snelheid, vooral in combinatie met alcohol? Dat zijn er beslist héél wat meer.
Rekening houdend met het voorafgaande is het verrassend (niet zo erg verrassend overigens, zoals ik later zal toelichten), dat de schuldigen van het franquisme gewoon rustig op hun oude dag stierven of nog steeds rustig voortleven, velen nog steeds op hoge posities. Er is geen Neurenberg-achtig proces geweest tegen de oorlogsmisdadigers van de franquistische Burgeroorlog. Integendeel, bij de dood van Franco werd besloten tot een "vreedzame overgang", om ongeregeldheden in Spanje te voorkomen (en om ervoor te zorgen dat de fascisten niet gestraft zouden worden). De laatste tijd wordt er regelmatig gesproken over een "Memoria Histórica" [Historisch Geheugen], maar ook dat is vooral symbolisch, want het régime weigert conclusies te trekken uit alles wat bekend is - en beslist niet door gebrek aan bijzonderheden. De lijst van over de Burgeroorlog en over het franquisme gepubliceerde boeken is eindeloos. In veel Spaanse dorpen weten de ouderen nog precies wie hun familieleden verrieden aan de fascisten en wie hen mee "uit wandelen" namen om hen langs een stille landweg te vermoorden.
Bij een iets nadere beschouwing van de Spaanse regering is het niet meer zo moeilijk te begrijpen waarom de situatie nog steeds zo sterk doet denken aan de tijd van Franco. Koning Juan Carlos de Borbón zwoer indertijd geen trouw aan de Spaanse grondwet, maar aan de beginselen van de Movimiento [de franquistische Beweging], zoals duidelijk te zien is in de hierna tussengevoegde video.
In de niet-geautoriseerde biografie van Juan Carlos, Un rey golpe a golpe (door Patricia Sverlo), wordt overduidelijk uiteengezet hoe hij werd geselecteerd en voorbereid ("atado y bien atado" - "stevig gebonden", zoals de dictator zou zeggen) om het franquisme in ere te houden. Niet alleen dat... het boek legt ook uit hoe de PSOE ontdaan werd van de meest linkse elementen, zodat de partij kon deelnemen aan het type kapitalistische staat dat een rustige toekomst zou waarborgen voor de franquistische fascisten en hun erfgenamen.
Toen in 1975 als eerste stap van de "overgang" toestemming werd gegeven voor het oprichten voor "politieke associaties", verbonden de postfascisten zich in de "Alianza Popular", die na enige jaren haar naam veranderde in Partido Popular, de partij die nog steeds de PSOE de meeste kopzorgen bezorgt. [foto: Dwarslezer - Peñiscola, lente 1975: het frisdrankbedrijf Kas maakte reclame voor het mengen van hun drank met vodka onder de spreuk "associaties toegestaan".]
Niet alleen de koning van de Spaanse staat is een rechtstreekse opvolger van dictator Franco. Ook veel politici van het régime Zapatero en mensen op hoge posten hebben stevige wortels in het franquisme. Voor een eerste overzicht verwijs ik naar El franquismo y lo de hoy [Het franquisme en wat we tegenwoordig hebben] in El Manifiesto van13 december 2008).
Door de, zowel door de PP als door de PSOE, tegen ETA gerichte propaganda, waarbij de laatste jaren (ook door alle massamedia) nog uitsluitend verwezen wordt naar "de terroristische bende ETA", heeft de PSOE zich nu in een positie gemanoeuvreerd, waarin het niet meer mogelijk is (ook al zou ze begrijpen dat enkel een dialoog tussen alle sectoren van de Baskische bevolking tot een blijvende oplossing van de huidige problemen kan leiden) om haar hardhandige benadering (eventueel gedeeltelijk) te laten varen, uit angst dat de PP de volgende verkiezingen zal winnen. Een groot deel van de bevolking laat zich nog steeds manipuleren door de Katholieke kerk, de trouwste bondgenoot van Franco (naast de Italiaanse fascisten en de Duitse nazi's gedurende de Burgeroorlog) en nog een heleboel Spanjaarden zijn intussen, na de jarenlange officiële propaganda, zó bezeten van paniek voor ETA, dat ze alles zullen steunen wat tegen ETA is.
Op dit moment is de situatie al zover geëvolueerd dat elke linkse beweging in het Baskenland (die niet eens politiek hoeft te zijn), bijna automatisch beschouwd wordt als een dekmantel voor ETA. Zo probeerde het régime vóór de laatste Europese verkiezingen de partij II-SP (Iniciativa Internacionalista-Solidaridad entre los Pueblos [Internationalistisch Initiatief - Solidariteit tussen de Volkeren]) te verbieden, op verdenking een dekmantel te zijn van Batasuna (ABC, 2 mei 2009), een al eerder verboden politieke partij (zoals talloze andere partijen), wegens de verdenking een dekmantel te zijn van ETA. In het geval van II-SP lukte dat niet, maar desalniettemin beschuldigden niet lang daarna (El País, 22 juni dit jaar) de PSOE en de PP opnieuw II-SP, deze keer wegens het dreigen met aanslagen, terwijl Alfonso Sastre, kandidaat voor II-SP, de vorige dag in een in de Baskische krant GARA gepubliceerd artikel een waarschuwing opnam, een advies om eindelijk te komen tot een dialoog, en geenszins een dreigement uitsprak:
Maar als we naar de bodem van de kwestie gaan, en ik richt me nu tot de PSOE, de partij die ik graag tenminste een gedeelte van haar verloren eer zou zien herwinnen: is het waar - zelfs mogelijk - dat u niet ziet dat het probleem niet is dat er sprake is van een kleine (maar zelfs enorme) bende moordenaars met grote hoektanden en bloeddorstig die, zoals u en uw vrienden zeggen, niets anders kunnen en wensen dan doden? Is het dan waar dat u iets zo duidelijk zichtbaars niet ziet: dat er hier sprake is van een ernstig politiek conflict, dat alleen op politieke basis kan worden opgelost? Is het tenslotte écht waar dat u er zich nog steeds geen rekenschap van hebt gegeven dat de oplossing van dit conflict, dat zoveel leed veroorzaakt, ligt in de mogelijkheid van overleg? Naar welke «meer overtuigende» middelen verwijst u, meneer López [Patxi López van de Baskische tak van de PSOE, voorzitter van de Baskische deelregering]? Staat u soms achter de gasvormige ideeën van dat zielige typetje van de PP, dat ik eerder citeerde? [Carlos Iturgaiz had voorgesteld alle ETA-leden en "alles wat terrorisme betekent" te vergassen.]De voorlopig droevige climax van de anti-Baskische onderdrukking vond de 24e van deze maand plaats, toen de Spaanse politie en de Guardia Civil met in totaal 650 agenten (Kaosenlared, 24 november) 's morgens in alle vroegte in woningen binnenvielen en daar 36 jongeren arresteerden, door de Catalaanse TV-zender TV3 omschreven als "veronderstelde leden van SEGI, dat beschouwd wordt als de jeugdtak van Batasuna".
Als dat zo is, dan hoop ik dat jullie gebiecht hebben, want dan wachten en bedreigen ons tijden met veel pijn in plaats van de vrede, die uiteraard nooit bereikt kan worden als u besluit om een groter of kleiner deel van ons te vernietigen in die nieuwe, door dat personage Iturgaiz geïnspireerde, gaskamers. Arme wij, maar ook: arme jullie!
Volgens de minister van Binnenlandse Zaken is daarmee "de jeugdopleiding van ETA ... onthoofd". (El País, 24 november, en het grootste deel van de gelijkgeschakelde Spaanse pers). En dat, terwijl mij de informatie van TV3 veel waarschijnlijker lijkt, dat verondersteld wordt dat de gearresteerden lid zijn van SEGI, en dat SEGI beschouwd wordt als de jeugdtak van Batasuna. Als er daarbij ook nog rekening mee wordt gehouden dat Batasuna verboden werd omdat het beschouwd werd als politieke tak van ETA, dan kan men concluderen dat in Baskenland de situatie precies hetzelfde is als tijdens de dictatuur van Franco, toen iedereen die het niet eens was met het régime automatisch een 'rooie' was.
Bij 92 huiszoekingen werden bovendien "documentatie en publicaties van SEGI en ETA gevonden, informatiedragers, materiaal voor het maken van explosieven en brandbommen, 6.000 euro in enveloppen en handgeschreven aantekeningen met nummerborden (La Vanguardia, 24 november).
Kennelijk is het in Baskenland niet meer toegestaan politieke documentatie in zijn bezit te hebben [hoe zit het dan met de politieke vrijheden in de zo geprezen Spaanse democratie?], of bijv. USB-sticks, lucifers, benzine voor aanstekers of alcohol om wonden te ontsmetten, of vuurwerk voor een feestje [tenslotte allemaal dingen waarmee explosieven en brandbommen kunnen worden gemaakt]. En waarom zou iemand geen geld mogen bewaren in enveloppen? Of mag dat alleen in een brandkast (of in een belastingparadijs, zoals beslist het geval is bij één of meer Spaanse politici)? En -wat eng!- handgeschreven aantekeningen! Misschien college-aantekeningen van een student? En met nummerborden verwacht ik niet dat er gauw een oorlog begonnen zal worden, toch?
Het rechtse dagblad Diario Crítico (24 november) beschouwt SEGI "als het ETA-equivalent van het fascistische 'Frente de Juventudes' [Jeugdfront]". Voor hetzelfde geld hadden ze de "Guerrilleros de Cristo Rey" [Guerrilleros van Christus Koning] kunnen noemen, de katholiek-fascistische knokploegen uit het laatste decennium van Franco's dictatuur. Bij deze krant zullen ze wel weten waarom ze dit vermelden, ik zie het verband niet, maar ik ben -uiteraard!- ook geen fascist...
De Portugese publicatie Esquerda.net spreekt anderzijds over "34 jonge Baskische strevers naar onafhankelijkheid", en daarmee slaan ze de spijker op de kop. De slachtoffers van het terrorisme zijn de Spaanse politiek volledig worst. Zij worden alleen gebruikt voor het bereiken van haar eigen doeleinden: het handhaven van de eenheid van de Spaanse staat, zoals Franco gedecreteerd had, en elke poging om onafhankelijkheid te verkrijgen moet afgestraft worden. In plaats van de mensenrechten en de politieke rechten te respecteren, kunnen de politici niet anders reageren dan het hondje van Pavlov, zodra ze verwachten dat iemand de mogelijke onafhankelijkheid van het Baskenland zou kunnen overwegen. Ze moeten er beslist van overtuigd zijn dat een, democratische, meerderheid een dergelijke optie zou steunen, want waarom zouden ze anders zo bang zijn voor een echt politiek debat? Wat hebben ze te verliezen? De dankbaarheid van de dictator? Die is al lang tot stof vergaan en zal zeker niet terugkomen om zijn 'trouweloze' dienaars te straffen...
Ik ben ervan overtuigd dat Alfonso Sastre al het gelijk van de wereld heeft (en hij is niet de enige) als hij een oproep doet tot een politieke oplossing via overleg. Zonder overleg zullen de gevolgen rampzalig zijn. Dat is geen dreigement, maar de uitkomst van mijn (onze) analyse van de huidige situatie.
En als Zapatero het aantal nodeloze doden in Spanje wil terugdringen, laat hij zich dan inzetten om voor elkaar te krijgen dat auto's voorzien worden van apparatuur waarmee (via sensoren op het stuur) nagegaan kan worden of de bestuurder alcohol gedronken heeft, in welk geval de motor niet opstart. Of hij zou gewoon kunnen beginnen met het veiliger maken van veel wegen (wegdek, bochten, signalisering, enz.).
dinsdag 24 november 2009
Holle baalen klinken het hardst!
Misschien is Hans zo dom dat hij niet eens weet dat hij staat te liegen - dan wordt het tijd dat hij onder curatele gesteld wordt. Ik denk echter dat hij het wel degelijk weet, maar dat hij, als voorzitter van de Kapitalistische Internationale (niks 'Liberale Internationale', in die club zit niets liberaals, afgezien van de naam), dapper meehuilt met de wolven in het Washingtonse bos, ervan overtuigd dat die gangstersbende toch automatisch aan het langste eind trekt...
Ik heb geen zin om alle leugens van Hansje te bespreken, omdat ik ervan uitga dat mijn lezers ook zelf kunnen denken, maar enkele van de meest opvallende kan ik toch niet laten liggen.
Hij verwijt bijvoorbeeld Europa de verkeerde Zuid-Amerikaanse landen te steunen, maar welke landen zouden dan niet verkeerd zijn? Tot op heden zal de uitslag van de onwettige verkiezingen in Honduras (op 29 november a.s.) alleen erkend worden door Panamá en de Verenigde Staten, en misschien door Peru en Colombia [toegevoegd 25.11.2009-01:58:] en Mexico. Zijn Panamá, Peru en Colombia dan misschien voor Van Baalen niet verkeerd? Dat zijn bepaald landen, die een proto-fascist waardig zijn. In Peru wordt de bevolking stevig onderdrukt en in Colombia wordt de bevolking bedreigd door militairen en de souvereiniteit wordt (in strijd met de Columbiaanse grondwet!) nagenoeg overgedragen aan de Verenigde Staten. En Panamá is een halve kolonie van de Verenigde Staten...
Worden overigens Bolivia, Venezuela en Cuba wel zo erg gesteund door Europa? Je hoeft maar te kijken hoe de gelijkgeschakelde pers in West-Europa over de regeringen van die landen spreekt. Zelfs de meest zinnige plannen en voorstellen worden belachelijk gemaakt. En voorlopig erkent de EU inderdaad de dictatoriale bende van Micheletti niet als regering van Honduras. Dat deed Obama trouwens ook niet, maar hij werd gauw op zijn plaats gezet door de haviken in zijn régime, met voorop Hillary Clinton. Ook in Honduras zelf zijn volgens de laatste berichten steeds meer politici die hun kandidatuur bij de onwettige verkiezingen van 29 november terugtrekken.
Voor proto-fascisten is natuurlijk iedereen links, maar om te spreken van 'Europees links' is volslagen onzin. Wat er in Europa nog aan links bestaat, is buitenparlementair of mag zachtjes wat fluisteren in de oppositie. Vermoedelijk is het nooit tot Van Baalen doorgedrongen dat niet alles wat zich 'socialistisch' of 'sociaal-democratisch' noemt (denk maar aan de Nederlandse PvdA en GroenLinks, de Britse Labour, de Franse PS, de Duitse SPD of de Spaanse PSOE) daadwerkelijk socialistisch of sociaaldemocratisch is.
En dan zijn volgende suggestie, dat de Spaanse regering Europa meegesleept zou hebben in het steunen van die verkeerde Zuid-Amerikaanse landen... Als dat zo zou zijn, dan begrijp ik werkelijk niet wat zijn trappen tegen Europees links impliceren, want als er in West-Europa één zich ten onrechte 'socialistisch' noemende partij is, dan is het wel de spaanse regeringspartij PSOE, die elke geloofwaardigheid al lang verloren is, en zich maar beter bij de post-fascistische PP zou kunnen aansluiten, wanneer die partij tenminste geen moeite heeft met het rechtse fanatisme van de PSOE... Zie in dit verband mijn, waarschijnlijk morgen te publiceren, artikel Schoenmaker [Spaans: Zapatero], blijf bij je leest.
Trouwens, als Van Baalen zo begaan is met grondwettelijkheden, zou ik wel eens willen weten waarom hij zijn bek niet opentrok toen George W. Bush zowel in 2000 als in 2004 op frauduleuze wijze de Verenigdestaatse presidentsverkiezingen won, toen het régime van dezelfde Bush met gefabrikeerde leugens Irak binnenviel en daar honderdduizenden burgers vermoordde, toen het Nederlandse en het Britse régime onder respectievelijk Balkenende en Blair daar op grond van diezelfde leugens vrolijk aan meededen. En waarom zei hij niets toen de Nederlandse souvereiniteit zonder de beloofde volksraadpleging werd uitgekleed door aanvaarding van het Verdrag van Lissabon (nieuwspraak voor 'Europese grondwet')?
Wat te denken ook van de staatsgreep tegen Hugo Chávez in 2002, waarbij minimaal de Verenigdestaatse ambassade in Caracas betrokken was. Die staatsgreep mislukte dankzij de overweldigende steun van de bevolking voor Hugo Chávez en zijn politiek - dat is toch iets wat je niet zou verwachten in een dictatuur...
Dat hij niet van zich liet horen toen op 11 september 1973 met de hulp van de CIA de staatsgreep van Augusto Pinochet op bloedige wijze een einde maakte aan de wettige regering van Salvador Allende zullen we maar wijten aan het feit dat hij toen pas 13 jaar oud was - en vermoedelijk nog in de kweekvijver van het conservatisme vertroeteld werd...
zaterdag 21 november 2009
Honduras: De onmiskenbare tekenen van wat er nog gaat komen
De gebeurtenissen in Honduras gedurende de laatste tien dagen verplichten ons onmiddellijk te handelen om ervoor te zorgen dat het grootste deel van ons volk beschermd is tegen de repressieve aanvallen die de fascisten aan het voorbereiden zijn en waarvoor we elke dag duidelijkere aanwijzingen krijgen.
De kwaadaardige en selectieve repressie tegen leden van het verzet is de laatste dagen een constante factor geworden. Deze is overgegaan van het bombardement van "leugens" in de winkelcentra en de panden van rijke staatsgreepplegers naar aanvallen tegen de burgerbevolking, die zich in meer dan 140 dagen georganiseerd heeft in de strijd.
Daarnaast wordt in het hele land een geduchte militaire macht ingezet. De militaire controleposten langs de wegen, waar ze voertuigen -vooral van het openbaar vervoer- aanhouden om deze zonder enige uitleg te doorzoeken, zijn een voorbeeld van de brute intimidatie-campagne, die met medeplichtigheid van de yankees wordt uitgevoerd.
De belangrijkste steden, die sinds de staatsgreep gewend zijn geraakt aan de "herverschijning" van de sinistere militairen, hebben de toename van de groeiende tegenwoordigheid kunnen constateren van militairen van verschillende legereenheden. Welke instelling je ook bezoekt, je komt ze overal tegen, als beschermers van de transnationale rijkdommen, maar ook als klanten. Toen ik gisteren ergens een kopje koffie kocht, viel het me op dat daar ook een militair was in vechttenue met als identificatie van zijn eenheid "sluipschutter".
Sluipschutters die onder "werk"tijd koffie komen drinken, dat is tegenwoordig een erg ongebruikelijk tafereel. Ze zijn geworden tot het angstaanjagende deel van het dagelijkse leven van de Hondurezen. Bovendien is er niet veel nodig om hen in hun rol van repressieve beesten te krijgen.
In Olancho, Tegucigalpa, Santa Bárbara zijn verscheidene aanslagen geweest tegen leden van het verzet. Een woordvoerder van de politie kondigde onlangs op felle toon, maar zonder zich daar druk over te maken, dat de politie op de hoogte was van een escalatie van geweld door groepen drugshandelaars in de dagen vóór de verkiezingen. Het is verbazingwekkend dat een politie-agent, die tot een half jaar geleden een voorbeeld van onbekwaamheid was, nu in staat is om in enkele uren zaken op te lossen en zelfs bij voorbaat de plannen aan te kondigen van drugshandelaars, die ze nooit onder controle hebben kunnen houden.
Ook zijn er boven dorpen in verscheidene delen van het land vluchten op geringe gehoogte gemeld van de Hondurese Luchtmacht. Dit gebeurt overdag als een bewijs van hun aanwezigheid, en dat in dorpen die in andere omstandigheden in de vergetelheid verzonken waren en waar zelden een vliegtuig te zien was. 's Nachts verandert de activiteit en gedurende de laatste vier maanden is er ELKE DAG een intensieve activiteit geweest van NIET-COMMERCIËLE vluchten in de omgeving van het vliegveld Toncontín.
We weten niet of deze activiteit in Palmerola of op de vliegvelden San Pedro Sula of La Ceiba hetzelfde is. Wat gedaan wordt is moeilijker te bewijzen, ofschoon alles erop lijkt te wijzen dat het gaat om het bij elkaar brengen van wapens en munitie, en waarschijnlijk een aanvulling op andere activiteiten. Deze activiteiten zijn in Tegucigalpa de laatste maanden geen enkele dag verminderd.
De brutaliteit, of de domheid, neemt nog toe wanneer het secretariaat van volksgezondheid opdracht geeft de vitale diensten in alle openbare ziekenhuizen van het land op te schorten. Alle tussen 19 november en 4 december geplande operaties moeten geannuleerd worden. Er moeten zo veel mogelijk bedden worden vrijgemaakt. Bovendien krijgen de bestuurders van elk ziekenhuis de opdracht zo spoedig mogelijk een rampenplan voor te bereiden.
Het is duidelijk dat de yankees zich hier niet buiten houden. Ian Kelly, woordvoerder van het [Verenigdestaatse] ministerie van buitenlandse zaken, legde donderdag een ongebruikelijke verklaring af: "De Verenigde Staten zijn bezorgd om de schendingen van de mensenrechten in Honduras. We volgen dit van nabij en dit zal van groot belang zijn bij onze beslissing om de verkiezingen al dan niet te erkennen." De verklaring van Kelly lijkt meer een voorspelling dan bezorgdheid.
Zij, de yankees, zijn de architecten van de hele samenzwering, en dit deel van het plan is hun ook niet onbekend. Net als in al hun passende inschattingen van de feiten zullen ze het geweld beoordelen naargelang het hun het beste uitkomt. Waarschijnlijk zullen ze tenslotte zeggen dat de onderdrukkers geprovoceerd werden door het geweld van de acties van het verzet, waardoor ze de openbare orde moesten verdedigen.
Alle hierboven beschreven acties zijn geen losstaande gebeurtenissen. Ze maken deel uit van een strategie, van een plan van aanpak, dat is opgezet door eenheden van de militaire inlichtingendienst, met advies van respectievelijk zionistische terroristen, Colombiaanse paramilitairen en de klassieke experts van de CIA en het Pentagon.
De beschuldiging van CODEH (het Comité voor de Verdediging van de Mensenrechten in Honduras) over een plan om tijdens een van de dagen vóór en op de dag van de verkiezingen een slachting uit te voeren, is geen loos idee. Bij toeval kwam ik aan informatie dat een hoge officier van de Strijdmacht een naast familielid waarschuwde: "... als u gaat stemmen, doe het dan vroeg, om 11:00 uur 's morgens begint de shit...".
Tijdens een radio-uitzending gaven Andrés Pavón, de voorzitter van CODEH, en Rafael Alegría, leider van de boerenorganisatie Vía Campesina en van het Nationale Verzetsfront, een uitgebreide uiteenzetting over de details van dit plan, dat -ook al is het openbaar geworden- voorlopig niet lijkt te worden geannuleerd.
Als een aanvullende maatregel is er vanaf maandag 23 november besloten tot een algehele ontwapening van de bevolking. Waarschijnlijk zullen er agressieve acties worden uitgevoerd tegen volkswijken- en buurten en tegen landelijke gemeenschappen die in het verzet zitten. Hier is kennelijk niets aan het toeval overgelaten.
De enige optie die nog overblijft is een versnelde voorbereiding van het volk tegen de repressieve golf die steeds dichterbij komt. Totnutoe is de bevolking aangeraden niet te gaan stemmen om de veiligheid te handhaven. Ik heb nog steeds geen samenhangend plan gezien dat de bevolking voorbereidt op een mogelijke onderdrukking in de arme delen van de grootste steden en in belangrijke verzetshaarden in het binnenland.
Een extra onderdeel van dit plan vormt het tot zwijgen brengen van de met het verzet in verbinding staande media. Gisteren is Cholusat Sur uit de lucht gehaald, en het is niet onredelijk om te denken dat een van de eerste dagen van volgende week ook Radio Globo met een of ander voorwendsel gesloten zal worden. Deze sluitingen zijn niet alleen bedoeld om de stemmen tegen de frauduleuze verkiezingen van de 29e het zwijgen op te leggen, maar ook om te voorkomen dat aanwijzingen en aanbevelingen voor de bevolking kunnen worden uitgezonden.
In deze situatie zou er al een campagne in voorbereiding moeten zijn om het volk te organiseren, alsof het om een catastrofaal verschijnsel zou gaan.
Veel critici zullen zeggen dat ik paranoïde ben en dat ik het slachtoffer ben geworden van mijn fobieën. Maar zelfs als de militairen en paramilitairen uiteindelijk niets zouden doen, dan ontvangen wij nog signalen die aangeven dat we ons moeten richten op preventie en rapportage. Geen enkele actie is zinloos. Veel erger zou het zijn om nu toe te kijken en daar later spijt van te hebben.
Weliswaar zullen de multinationale media en die van de staatsgreepplegers niets zeggen, tenminste zolang als er geen lijken, gevangenen, gewonden te zien zijn. De alternatieve media zullen ons echter ondersteunen bij onze aanklachten. Van de zogenaamde internationale gemeenschap (VN, OAS e.a.) hoeven we niets te verwachten, of misschien een resolutie van veroordeling, even nutteloos als alle andere resoluties.
De enigen die iets kunnen doen aan de preventie zijn wijzelf. We moeten ons volk op verantwoordelijke wijze voorbereiden op alles. We moeten eraan denken dat de door deze militairen gecreëerde paniek ook zijn terugslag heeft op de burgerij en de klasse die ten onrechte middenklasse genoemd wordt. Deze reageren gewoonlijk door dwangmatig levensmiddelen, water, brandstof en andere artikelen te hamsteren, waardoor een wanordelijk tekort ontstaat van voedingsmiddelen en eerste levensbehoeften.
Er moet onmiddellijk een plan gemaakt en verspreid worden om de fysieke integriteit van het volk te beschermen, maar ook om te waarborgen dat het allemaal niet op een ramp uitdraait. Daarbij spelen de organisatie en de solidariteit een uiterst belangrijke rol.
Er moet veel gedaan worden en er is maar weinig tijd, we hebben een organisatie nodig. Deze mobilisatie zal een duidelijk bewijs leveren voor onze mogelijkheden voor de toekomstige strijd. We moeten efficiënt, gedisciplineerd, vasthoudend en moedig zijn. Niets minder dan dat is nu vereist.
We kunnen ons niet de luxe permitteren om ons nu te vergissen. De tekenen zijn duidelijk, en het macabere plan van de moorddadige staatsgreepplegers kan veranderen in een grote triomf van het volk. Dat hangt van ons af.
Gepubliceerd met toestemming van CubaDebate en vertaald door Dwarslezer.
"Ik zal geen couppoging maskeren", zegt Zelaya tegen Obama (artikel uit CubaDebate)
"Ik bevestig nogmaals mijn beslissing, dat ik vanaf heden geen enkel accoord zal aanvaarden om terug te keren als president van de republiek, om zo deze staatsgreep te maskeren."
Hier kun je als PDF de brief downloaden PDF (160 Kb): Carta de Zelaya a Obama
Het bovenstaande artikel werd op 15 november 2009 gepubliceerd door CubaDebate. de 2009.
Een vertaling van de brief in het Engels vind je bij Quotha.
Helaas heb ik (nog) geen tijd (gehad) om hem in het Nederlands te vertalen.
vrijdag 20 november 2009
Wat is er ineens met Wilders aan de hand?
Gisteren maakte hij zich, blijkens een opmerking, geciteerd in een artikel op bladzijde 1 van de Spits van vandaag over de kilometerheffing, echter ineens druk over de afbraak van de privacy in Nederland...
Voor wie dat niet weet: er moet, volgens de Haagse plannen, in iedere auto een kastje (een 'spionagekastje' in de woorden van Wilders) komen, dat precies registreert hoeveel kilometer iemand in zijn auto aflegt, zodat er voor elke kilometer geld kan worden belast.
Wilders: "Mensen willen niet dat het politbureau in de Trêveszaal kan weten waar ze heengaan".
Ik val niet eens over het absurde gebruik van het woord "politbureau" (dat zal wel komen omdat hij iedereen die minder rechts is dan hijzelf beschouwt als extreem communistisch), maar veeleer over het feit dat hij nu ineens valt over dat 'spionagekastje', terwijl ik hem nog nooit eerder gehoord heb over het feit dat Nederland al jarenlang steeds meer in een politiestaat aan het veranderen is, waarbij Big Brother steeds meer over ons weet en ook misbruik maakt van die gegevens. Denk maar aan de opslagplicht van telefoon- en internetgegevens; de mobiele telefoons, die altijd en overal gevolgd kunnen worden; de videocamera's overal op de openbare weg; de identificatieplicht; de OV-chipkaart, waarmee veel meer gegevens geregistreerd worden dan nodig is voor de bedrijfsvoering van de openbaar-vervoersbedrijven (zie bijvoorbeeld mijn artikel En dan moeten we nu zeker blij zijn? (in onze serie Nederland politiestaat) van 1 september dit jaar). Of denk aan de verplichte opname van vier afdrukken in een centrale database, waarbij in de door het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties huis aan huis verspreide folder wordt gesuggereerd (zie rechts) dat dat gebeurt op last van de Europese Unie, terwijl de EU alleen eist dat de chip van elk paspoort twee vingerafdrukken bevat en absoluut niets zegt van een centrale database.
Overigens gaat Wilders' hele verhaal over de kilometerheffing op diverse punten de mist in. Hij gaat ervan uit dat die bedoeld is ter bestrijding van de files, terwijl daarvoor -volgens hem- een veel beter alternatief is, namelijk Nederland nog verder asfalteren.
Het enige alternatief is echter het privé-gebruik van auto's tegengaan. Met een kilometerheffing zal dat niet mogelijk zijn (dat ben ik met hem eens), wél met een drastische verbetering van het openbaar vervoer en een verlaging van de tarieven daarvan (al zal dat, van de kant van Wilders en talloze anderen, ook wel weer de nodige verwijten aan het 'politbureau' opleveren). En als je de Haagse bluffers mag geloven gaat het ook niet alleen om het terugdringen van de files, maar ook om het milieu te beschermen...
donderdag 19 november 2009
Zó worden we dus in Nederland belazerd door de pers!
Zie hoe hier steeds over "griep" gesproken wordt, en niet over "A/H1N1", "Mexicaanse griep" of "Varkensgriep", nee: "griep", zonder nadere specificatie.
Pas in het tweede deel van het artikel wordt, in een andere context (de vaccinaties) gesproken over "de Mexicaanse griep", bijv. over hoeveel mensen zijn/worden opgeroepen om zich te laten inenten.
En aan het eind van het artikel wordt dan weer verwezen naar de website van de Grote Griepmeting, waar "actuele informatie beschikbaar [is] over het aantal griepgevallen in Nederland".
Het is duidelijk dat wij, oppervlakkige lezers als we geacht worden te zijn, automatisch moeten concluderen dat de toename van het aantal grieppatiënten betrekking heeft op het aantal mensen dat aan de Varkensgriep lijdt. Dat staat echter nergens en het kan best in 95% van de vermelde gevallen gaan om besmettingen met de gewone seizoensgriep.
Waarom is de Varkensgriep overigens in Nederland plotseling van naam veranderd, in "Mexicaanse griep"? Is de politiek misschien bang dat er flauwe grapjes worden gemaakt over de 'varkens', die ons proberen bang te maken om ons ook in deze tijd van crisis nog geld uit de zak te kunnen kloppen (met de steun van de Nederlandse overheid)?
zondag 15 november 2009
Het liberalisme en het fascisme, twee handen op één (onsmakelijke) buik
Van Baalen is ook een notoir lid van de Nederlandse conservatieve partij VVD [voor wie dat vergeten was, die afkorting betekent Volkspartij voor Vrijheid en Democratie - zo zie je maar hoe weinig betekenis de namen van veel politieke partijen hebben]. Tot enkele maanden geleden zat hij voor die partij in de Nederlandse Tweede Kamer, en sinds kort vertegenwoordigt hij het conservatieve gedachtengoed in het Europees Parlement.
Ofschoon de internationale gemeenschap de voor 29 november dit jaar geplande algemene verkiezingen niet wil erkennen zolang als Manuel Zelaya niet in zijn functie is hersteld, gaat de Liberale Internationale -alsof er niets aan de hand is- waarnemers sturen naar die verkiezingen, ongetwijfeld om een schijn van rechtmatigheid en wettelijkheid te geven aan de pogingen van Micheletti om zijn dictatuur te versterken.
Hier nog enkele parels uit de mond van Van Baalen tijdens een persconferentie in Tegucigalpa:
“Dankzij zijn moed heeft president Micheletti het mogelijk gemaakt dat het proces van een democratische presidentsverkiezing [...] op 29 november kan plaats vinden. Dat is een enorme en dappere daad ten gunste van de democratie".
“Mijn organisatie zal waarnemers zenden naar de presidentsverkiezing van 29 november, want de vrije en transparante verkiezingen en de daarop volgende benoeming van een nieuwe president zullen het proces van de terugkeer naar de grondwettelijke orde in Honduras voltooien."
Hij gaf ook te kennen ervan “overtuigd [te zijn] dat de Europese Unie en andere landen in de wereld de vrije en rechtvaardige verkiezing van een nieuwe president in Honduras zullen erkennen." Daarnaast bekritiseerde hij de OAS (de Organisatie van Amerikaanse Staten), omdat die "rechtstreeks partij had gekozen voor ex-president Zelaya" in plaats van hem te adviseren "niet te proberen de Grondwet illegaal te wijzigen".
Het dictatoriale régime van Micheletti had Van Baalen toestemming gegeven Zelaya te bezoeken, die al sedert 21 september belegerd wordt in de Braziliaanse ambassade in Tegucigalpa. Zo zou hij aan het Europees Parlement "een goed en objectief verslag [kunnen uitbrengen] over de situatie in Honduras".
[foto: Flickr.com]
zaterdag 14 november 2009
De AOW werkt prima zo! - Gratis met de bus op 21 november naar een actiebijeenkomst (oproep van de FNV)
De bijeenkomsten vinden plaats tussen 11.00 en 13.00 uur in vier verschillende plaatsen door het hele land. Agnes Jongerius (voorzitter FNV) Henk van de Kolk (voorzitter FNV Bondgenoten) zullen in ieder geval spreken. Het programma wordt opgeluisterd met muziek.
ASSEN: TT hall, de Haar 11. Muziek door ‘Diep Triest’
DEVENTER: Grote Kerkhof. Muziek door ‘De zingende Fresia’s’
EINDHOVEN: Klokgebouw 141. Muziek door 'Project 21'
ROTTERDAM: Coolsingel. Muziek door ‘Bertus en de posters’
Busvervoer
De FNV zorgt voor busvervoer met opstapplaatsen door het hele land naar de verschillende demonstraties. Voordat u de bus instapt is het noodzakelijk dat u zich aanmeldt. Klik op deze link: AANMELDEN BUSVERVOER
De oproep van de SP voor deze demonstratie meldt bovendien nog: U kunt gratis gebruik maken van de bussen van de FNV. Ook als u geen lid bent.
Dwarslezer zegt: Er is dus geen enkele reden waardoor we komende week de Balkenbende niet op oorverdovende wijze haar plaats kunnen wijzen!
De strijd om voedingsmiddelen wordt gemilitariseerd: Spanje en de EU vorderen met het vestigen van hun militaire aanwezigheid in de Indische Oceaan
De militaire interventie van Spanje -samen met andere landen van de EU- in de Indische Oceaan is bedoeld om de plundering door Europese vissersvloten van de Somalische visvoorraden gewapenderhand te beschermen. Er zijn geen internationale overeenkomsten voor dit soort activiteiten van de Baskische vissersvloot, er is geen financiële compensatie voor Somalië, en er wordt bovendien geen enkele beperking ingebouwd voor de schade die wordt aangericht door de Europese visserijvloten. Zij maken daar gebruik van allerlei -op andere plaatsen illegale- hulpmiddelen, die de plaatselijke zeerijkdommen uitputten, waardoor hun vermogen om zich te herstellen en te handhaven ernstig in gevaar gebracht wordt.
De EU profiteert hiervan om zijn militaire aanwezigheid in Oost-Afrika te vestigen, in een gebied -dat bovendien onmisbaar is voor het verhandelen van 60% van de aardolie ter wereld- met belangrijke strategische hulpbronnen, die betwist worden door de diverse imperialistische grootmachten. In diezelfde expansionistische lijn heeft Frankrijk onlangs een militaire basis gevestigd in Abu Dhabi.
De regering Zapatero [van Spanje] is een belangrijke initiatiefnemer geweest van deze militaire strategie in de Indische Oceaan. Vanaf het eerste moment waarop de propagandacampagne voor deze kwestie gelanceerd werd, heeft hij zich gehaast om verscheidene legereenheden naar het gebied over te plaatsen. Deze actie is gecördineerd met de PNV [de Nationale Baskische Partij], als vertegenwoordigers van de Baskische rederijen die deze wateren in de Indische Oceaan vóór de kust van Somalië leegroven. En met de steun van het hele Spaanse parlement.
Onlangs heeft de regering van Zapatero, in een verdere stap, toestemming gegeven -en daaraan bovendien financiëel bijgedragen- voor de aanwezigheid op de vissersschepen van particuliere huursoldaten met oorlogswapens, waarvan de voorhoede gevormd wordt door het bedrijf van de fascist José Luis Roberto, eigenaar en leider van de partij/onderneming España 2000.
De Spaanse regering is er zo toe overgegaan zeerovers in het gebied te installeren, als strategie voor het behartigen van de door haar vertegenwoordigde economische belangen.
Afgezien van het plunderen van vis, zijn er ook talloze aanklachten met beschuldigingen van het uitvoeren van allerlei stortingen van giftige materialen in de Indische Oceaan - waaronder radioactief materiaal.
Deze handelwijze van de vissersvloten, die de visrijkdommen van de Afrikaanse kusten roven, is over alle kusten van het continent verspreid, met een vooraanstaande deelname van de Spaanse visserij - waaronder, en op de eerste plaats, PESCANOVA. De onmiddellijke gevolgen van deze plundering zijn de verarming van de visserijbevolking van de kust en de vernieling van hun precaire overlevingseconomie. Het zijn deze verarmde vissers, die de hoofdrol spelen in de acties tegen degenen die hun ontroven wat hun toebehoort.
Ook de EU heeft bij verschillende gelegenheden -zonder enige legitimiteit vanuit een internationaal gezichtspunt- met Marokko visserij-accoorden afgesloten. Zo nemen de Spaanse visserijbedrijven deel aan deze illegale plundering van de visrijkdom in de wateren van de Westelijke Sahara.
De aanhouding van het schip Alakrana is een logisch gevolg van deze interventiepraktijken. De PCPE spreekt haar solidariteit uit met de familieleden van de vissers op deze voor hen zo moeilijke momenten vanwege het levensgevaar voor de bemanningsleden - terwijl de reders alleen riskeren een deel van hun winst kwijt te raken.
Bij een invasie, wanneer de hulpbronnen van een land gestolen en vernietigd worden -dat in dit geval veel zwakker is dan de aanvaller- is het normaal dat de bevolking van dat land zijn toevlucht neemt tot een bepaalde strategie om haar souvereiniteit te verdedigen.
In dit geval heeft de regering Zapatero, die een plaats wil veroveren in de imperialistische keten, in internationale wateren twee Somali's ontvoerd en een juridische parodie opgevoerd, waarbij geprobeerd wordt de handelwijze van het Imperium van de yankees in Guantánamo naar de kroon te steken. In dit geval krijgen ze geen oranje overall aan, maar een witte; er wordt echter wel gebruik gemaakt van dezelfde technieken voor het ontvoeren, immobiliseren, gevoelsmatig isoleren en het ontzeggen van rechten aan degenen die zich verzetten tegen de roof en de militaire invasie van hun souvereine wateren.
Deze avonturen keren zich uiteindelijk tegen de regering die zich nu in een doodlopende straat bevindt in een ontkenningsproces, waarin ze uiteindelijk in alles zal toegeven, waarvan ze nu zegt dat ze daaraan uit principe niet zal toegeven; vanwege de sociale druk die het gevolg is van de bezorgdheid om het leven van de bemanning van de Alakrana. De regering is niet bereid de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor de politieke prijs van het verlies van mensenlevens in deze situatie.
De oplossing voor deze situatie is als volgt:
- De onmiddellijke beëindiging van alle visserij-activiteiten die niet gedekt worden door internationale wetgeving en die zich niet houden aan het internationale zeerecht.
- De beëindiging van het storten van allerlei soorten afval in de Afrikaanse kustwateren.
- Het afsluiten van vrijwillige economische overeenkomsten -gebaseerd op het principe van wederzijds voordeel- op basis van de erkenning van de souvereiniteit van de Afrikaanse landen over hun hulpbronnen.
- Afstandneming door de Spaanse regering van haar imperialistische strategie als hulpmiddel om het decadente proces van de kapitalistische accumulatie te steunen.
Voor het proletarische internationalisme; beëindiging van de plundering van het Afrikaanse continent, weg met de Europese troepen en legers in de Indische Oceaan!
Voor de souvereiniteit en de zelfbeschikking van de Afrikaanse volkeren; beëindiging van de neokolonialistische politiek!
Leve Somalië, vrij van imperialistische bemoeienissen!
(vertaald door Dwarslezer)!
Komkommertijd bij De Pers...
In het artikel ontbreekt verder welke nuance dan ook. Er wordt niet vermeld hoeveel geld andere partijen in kas hebben, noch waar dat vandaan komt. Hoeveel krijgt de VVD bijvoorbeeld vanuit het bedrijfsleven? Of de andere 'liberale' partij D66? Of de nieuw-neoliberale PvdA en GroenLinks met hun misleidende en misplaatste namen? Hoeveel krijgt het CDA van de zwart- en andersgekouste alleluja-sectes?). Alleen van het zwalkende partijtje D66 wordt, bij monde van partijvoorlichter Roy Kramer, nog iets suggestiefs vermeld: "Ik schat dat het campagnebudget van de SP tig keer zo hoog is als dat van ons." Wat die opmerking impliceert is echter volstrekt onduidelijk. Dat de SP 'tig' (hoeveel is dat? 1/3?, 12?) keer zo veel geld in haar campagnes steekt als D66! En waar komt dat door? Dat staat er niet bij: misschien rijden de D66-ers wel dikke auto's uit de partijkas... Bovendien ben ik ervan overtuigd dat alle SP-leden achter de campagnes van hun partij staan.
Wat is er dus aan de hand? Er is maar één verklaring: De Pers houdt niet van de SP, en dus moet er met regelmaat weer tegen die partij worden aangetrapt, zoals ik hier al vaker gesignaleerd heb. Wat voor onzin en nietszeggende teksten daarvoor geschreven en gedrukt worden doet absoluut niet terzake, als er bij het Nederlandse kiesvee maar een verdacht sfeertje om de SP blijft hangen.
Ik heb overigens zelf ook wel bezwaren tegen de SP, want ik vind het bijvoorbeeld heel kwalijk dat de partij niet eist dat de monarchie verdwijnt, de partij eist niet dat Nederland uit de NAVO stapt en dat alle in Nederland opgeslagen Verenigdestaatse wapens worden vernietigd.
De Pers houdt de stemmingkwekerij echter liever op rioolbladniveau. Dat zegt echter niets over de SP, maar alles over De Pers.
Gelukkig weten de partijleden wel beter! Die weten dat de SP zich consequent verzet tegen de uitverkoop van de Nederlandse samenleving; dat de partij zich wél druk maakt om de arbeiders die door de crisis in de kou blijven staan en om degenen die door hun slechte gezondheid of ouderdom zorg nodig hebben en zich blijft verzetten tegen de onzalige AOW-plannetjes van de Balkenbende, die dankzij de crisis de kans schoon gezien heeft om oude plannetjes opnieuw uit de kast te halen en door te drukken, ofschoon de drie coalitiepartijen in hun verkiezingsprogramma's uitdrukkelijk hadden aangegeven dat ze niet aan de AOW-leeftijd van 65 jaar zouden komen.
Ook in het 'Beleidsprogramma' van Balkenende IV wordt nog nadrukkelijk uitgegaan van een pensioenleeftijd van 65 jaar (zie rechts). In de Nieuwspraak van de Balkenbende heet het 'veranderd inzicht', maar bij gewone mensen heet dit nog steeds 'liegen', 'bedriegen' of 'kiezersbedrog'.