Waarom wordt tegenwoordig zo min mogelijk gesproken van problemen? Diverse -gogen en -logen (vooral op bedrijfskundologisch gebied) gebruiken daarvoor bij voorkeur het woord uitdagingen, maar er zijn heel veel problemen, die voor de benadeelden beslist geen uitdaging meer zijn. Het gaat maar al te vaak om mensen die in eerste instantie hun problemen inderdaad als een soort uitdaging hebben gezien, maar desondanks geen oplossing hebben kunnen vinden.
Zo heeft de Roverheid al heel lang geleden beslist om haar eigen handelen niet als "diefstal" te betitelen, terwijl het dat in al te veel gevallen beslist is, zoals het heffen van belasting op het inkomen van de arbeidersklasse, om daarvan de belasting van de grootgraaiers te minimaliseren. Een tijdlang werd deze diefstal gevangen onder de term "bezuinigingen", wat later is vervangen door "ombuigingen", en de laatste jaren wordt regelmatig het nog vagere woord "taakstellingen" toegepast.
En een van de walgelijkste vormen van Nieuwspraak (de Newspeak van George Orwell) is wel de term "belastingontwijking". Het gaat hier gewoon om ordinaire belastingontduiking, waarvoor door de Roverheid een wettelijk kader is geschapen - maar al te vaak door middel van geheime afspraken ("rulings" in modern Nederlands). Het minste wat we dus zouden moeten doen is de term 'belastingontwijking' te vervangen door gelegaliseerde (of 'gelegitimeerde') belastingontduiking.
En ik zou ook nog een hoop kunnen zeggen over misleidende en absurde namen en omschrijvingen van poitieke groeperingen, maar dat zou een erg lang verhaal worden.
Wat ik ook nog wel even zou willen aanstippen is dat de term "profsport" (of "beroepssport") volstrekt fout is. Het prof- of beroeps-gedeelte ervan heeft alleen te maken met het streven om zo veel mogelijk geld bijeen te graaien, terwijl 'sport' juist verwijst naar een spel-activiteit, die alleen bedoeld is om op aangename wijze met een groep mensen tijd door te brengen en te 'verbroederen'. Dat "profsport" erg lijkt op échte sport, maakt er nog geen sport van!
Zo heeft de Roverheid al heel lang geleden beslist om haar eigen handelen niet als "diefstal" te betitelen, terwijl het dat in al te veel gevallen beslist is, zoals het heffen van belasting op het inkomen van de arbeidersklasse, om daarvan de belasting van de grootgraaiers te minimaliseren. Een tijdlang werd deze diefstal gevangen onder de term "bezuinigingen", wat later is vervangen door "ombuigingen", en de laatste jaren wordt regelmatig het nog vagere woord "taakstellingen" toegepast.
En een van de walgelijkste vormen van Nieuwspraak (de Newspeak van George Orwell) is wel de term "belastingontwijking". Het gaat hier gewoon om ordinaire belastingontduiking, waarvoor door de Roverheid een wettelijk kader is geschapen - maar al te vaak door middel van geheime afspraken ("rulings" in modern Nederlands). Het minste wat we dus zouden moeten doen is de term 'belastingontwijking' te vervangen door gelegaliseerde (of 'gelegitimeerde') belastingontduiking.
En ik zou ook nog een hoop kunnen zeggen over misleidende en absurde namen en omschrijvingen van poitieke groeperingen, maar dat zou een erg lang verhaal worden.
Wat ik ook nog wel even zou willen aanstippen is dat de term "profsport" (of "beroepssport") volstrekt fout is. Het prof- of beroeps-gedeelte ervan heeft alleen te maken met het streven om zo veel mogelijk geld bijeen te graaien, terwijl 'sport' juist verwijst naar een spel-activiteit, die alleen bedoeld is om op aangename wijze met een groep mensen tijd door te brengen en te 'verbroederen'. Dat "profsport" erg lijkt op échte sport, maakt er nog geen sport van!