Vrij Nederland publiceert vandaag een interessant artikel (van de hand van Thijs Boer), waarin onder andere wordt aangegeven dat de problemen met Marokko niet van vandaag of gisteren zijn, maar zelfs al ontstaan zouden zijn in 2007.
Ik veronderstel dat die problemen al aanzienlijk eerder ontstaan zijn, vermoedelijk vóór het begin van mijn politieke bewustwording, maar wat mij betreft is de bezetting van de Westelijke Sahara een belangrijke reden om moeite te hebben met de Marokkaanse politiek, en zeker niet de houding van bepaalde groepen Nederlanders. Dat is meer een mooi excuus van het Marokkaanse régime om te proberen Nederland te bewegen tot een grotere bereidwilligheid om de schendingen van de mensenrechten in Marokko te accepteren. De betrekkingen met Marokko zijn inderdaad intussen niet meer zo slijmerig als een aantal jaren geleden (2005) toen de organisatie van een expositie in de Amsterdamse Nieuwe Kerk (ter gelegenheid van de eeuwenlange -400 jaar- diplomatieke betrekkingen met Marokko) onder druk van het Marokkaanse régime (dat dreigde Marokkaanse inzendingen terug te trekken) de in de catalogus een kaart van Marokko aan te passen aan de wensen van het Marokkaanse régime, zodat volgens die catalogus de Westelijks Sahara een gewoon onderdeel van Marokko was geworden.
Ik heb er geen enkele moeite mee om schendingen van de mensenrechten te blijven bekritiseren, waar ik wél moeite mee heb is dat de diverse Nederlandse coalities (zeker na de Tweede Wereldoorlog) daar erg eenzijdig in zijn, zodat bijvoorbeeld de oorlogs- en andere misdaden van de schurkenstaten Israel en Verenigde Staten "over het hoofd gezien worden" en zelfs actieve steun krijgen vanuit Den Haag.
Zie het ter gelegenheid van deze expositie uitgegeven pamflet van de Stichting Zelfbestuur West-Sahara en ook mijn artikel Historische rechten en ander geneuzel van 26 juni 2005.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten