zondag 5 mei 2013

Wat betekent "vrijheid" eigenlijk voor de Nederlandse Roverheid?

Nadat op EU-niveau afspraken waren gemaakt om de vermelding van "Made in Israel" niet langer toe te staan op producten uit de door Israel bezette gebieden, liet PvdA-minister Timmermans (Buitenlandse Zaken) begin maart nog terecht weten dat "als op producten uit nederzettingen staat dat ze uit Israël komen, klopt dat gewoon niet met het internationaal recht". De VVD heeft hier echter moeite mee en vindt dat "de markt" dat zelf maar moet regelen (NRC/Handelsblad van vandaag).
Misschien krijgt die partij af en toe Lockheed- of Northrop-miljoenen uit Israel? Of zou het écht zo zijn dat een aantal Nederlanders zich nog steeds zo schuldig voelt voor het gemak waarmee Nederlandse joden in de Tweede Oorlog aan het nazi-régime werden overgeleverd?
Alsof er overigens een wezenlijke link bestaat tussen de Nederlandse Joden en de staat Israel... Het feit dat Israel zich "Joodse staat" noemt, heeft evenveel betekenis en waarde als de formulering dat Beatrix koningin was "bij de gratie Gods", geen enkele dus.

Ik kan me helaas nauwelijks voorstellen dat de Nederlandse consument zich druk zal maken over wat er achter "Made in ..." staat... Ze kopen simpelweg wat bij hun status past, of wat op TV langs komt in de reclame-blokken, en dan zal het hun worst zijn of het uit een bezet gebied komt, of er Chinezen voor worden uitgebuit (zoals Apple-producten), of er belasting voor wordt ontdoken, of er kinderen voor worden misbruikt.

Uit een door Cordaid, ICCO en IKV Pax Christi uitgevoerd onderzoek (gepubliceerd op 20 april 2013) blijkt dat heel wat Nederlandse bedrijven producten uit de bezette gebieden importeren en verkopen. Andere (o.a. Hema, Aldi, Hoogvliet, Blokker, Leen Bakker) hebben verklaard alleen "Made in Israel"-producten te verkopen die daadwerkelijk uit Israel komen. Er zal nog heel wat druk nodig zijn om een einde te maken aan deze foute situatie, maar uiteindelijk is een juiste etikettering nog maar een kleine stap in de richting van vrijheid voor de Palestijnse bevolking, die inmiddels al bijna 70 jaar door Israel gedeporteerd, uitgemoord en uitgebuit wordt, met steun van de grootste schurkenstaat, de Verenigde Staten. 

En dan kan Barack "No Change" Obama wel beweren dat hij zich blijft inzetten voor een "onafhankelijke en leefbare" Palestijnse staat en af en toe de Israelische dictator Netanyahu symbolisch op zijn vingers tikken (zie NRC/Handelsblad van 21 maart 2013), zijn inzet heeft evenveel waarde als zijn belofte (vlak voordat hij president werd) dat hij het concentratiekamp in Guantánamo zou opheffen. Wat dat betreft is hij nog steeds dezelfde, voor wie de veiligheid van Israel de hoogste prioriteit heeft, zoals hij op 23 juli 2008 in Sderot liet weten (zie daarover het door mij op 20 januari 2009 gepubliceerde artikel van Freeman En die denken werkelijk, dat er iets zal veranderen...).

Wie niet wil wachten op stappen van de Haagse Bluffers, kan alvast een écht duidelijke keuze maken: voortaan geen producten kopen die uit Israel afkomstig zijn, ook uit het Israelische van vóór de zesdaagse oorlog in 1967. Tenslotte komt een groot gedeelte van elke cent die in Israel binnenkomt terecht bij het Israelische Ministerie van Oorlog, dat alleen maar dient om het Palestijnse volk te onderdrukken en om andere landen (met name Iran) te bedreigen. 

Dit kan heel simpel: kijk naar de streepjescode op de artikelen. Als die begint met "7 290", dan komt het betreffende artikel uit Israel. 

Geen opmerkingen: