De zorg wordt langzaam maar zeker onbetaalbaar.
Daarom pleiten medisch specialisten voor een prijsplafond. Als het aan
hen ligt, mag een medische behandeling straks niet meer kosten dan 80.000 euro
per gewonnen levensjaar. Is een behandeling duurder, dan dient de
ingreep niet langer te worden vergoed. Iets waarvoor de Raad voor de
Volksgezondheid al pleitte
in 2006. Vooral de prijzen van kankermedicijnen rijzen de pan uit. Deze
kosten nu al twintig- tot veertigduizend euro per patiënt per jaar.
Lees hier de volledige column, zoals op 21 augustus gepubliceerd in de Metro.
Zoals ik al (zij het met iets andere woorden) reageerde op de site van Luuk Koelman, kan ik best een zekere logica zien in het instellen van een kostengrens voor medische zorg, MAAR diezelfde grens moet dan ook wel voor IEDEREEN gelden, zeker ook voor de nuttelozen van de maatschappij (de 'stropdassen', grootaandeelhouders en andere zelfverrijkers). Het feit dat die lui zo rijk zijn, is te danken (wijten!) aan het geld dat zij (of hun voorouders) bij elkaar gestolen hebben door bijv. arbeiders uit te buiten, of door spullen met te hoge winst te verkopen
Degenen die vaststellen of bepaalde zorg nog vergoed mag worden, moeten er dan ook voor zorgen dat deze zorg niet geleverd wordt. Met de huidige technische mogelijkheden (zoals het BurgerControleNummer) moet het een fluitje van een cent zijn om ervoor te zorgen dat deze "te dure" zorg in ieder geval binnen de EU en in verdragslanden niet verstrekt wordt, onverschillig of en hoeveel de belanghebbenden er zelf voor bij willen betalen.
Moet je eens opletten hoe vlug die kostengrens verdwijnt, wanneer die bijv. voor Willem A., Hare Koninklijke Bea, de managers van Philips of Shell van "goede-doelen"-directeuren ineens niet meer bereikbaar is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten