De kranten stonden er de afgelopen dagen vol van. De top van
kinderopvangbedrijf Estro had zichzelf vlak voor het faillissement nog
forse bonussen uitgekeerd. Vele boze reacties volgden. Hoe kunnen de
managers zichzelf verrijken, terwijl veel werknemers hun baan verliezen?
Het is een direct gevolg van hoe grote kinderopvangbedrijven zijn
georganiseerd. Bedrijven waarin niet de leidsters de baas zijn, maar
sprinkhaankapitalisten. Vernoemd naar de beestjes die ergens op
springen, het kaal vreten en dan op zoek gaan naar een nieuwe prooi.
Lees hier de volledige column, gepubliceerd op 22 augustus.
Ik ben het volledig met Roemer eens, maar waar hij (althans in deze column) stelt dat voor de SP "de kinderopvang weer tot een publieke voorziening" gemaakt moet worden, had hij er best bij mogen zeggen dat dat voor elke nutsinstelling zou moeten gelden. Volgens mij is dat ook het standpunt van de SP, en juist daarom zou ik dat ook met een paar woorden vermeld hebben als ik Emile Roemer was (maar dat ben ik niet).
Dergelijke gedeprivatiseerde instellingen moeten dan geen overheidsdiensten worden, maar bijv. coöperatieve organen, zoals de vroegere ziekenfondsen. Er was een tijd dat ik dacht dat dit soort instanties het beste rechtstreeks onder bepaalde ministeries (Volksgezondheid, Sociale Zaken) zouden kunnen vallen, maar het wordt steeds duidelijker dat de Roverheid hier niet voor is toegerust. Met al het geld dat daar (bij de Roverheid) wordt verspild aan mislukte automatiseringsprojecten, dure 'stropdassen' en externe "mede"werkers, zou, bij manier van spreken, de hele economische crisis in een jaar tijd opgelost kunnen zijn.
Lees hier de volledige column, gepubliceerd op 22 augustus.
Ik ben het volledig met Roemer eens, maar waar hij (althans in deze column) stelt dat voor de SP "de kinderopvang weer tot een publieke voorziening" gemaakt moet worden, had hij er best bij mogen zeggen dat dat voor elke nutsinstelling zou moeten gelden. Volgens mij is dat ook het standpunt van de SP, en juist daarom zou ik dat ook met een paar woorden vermeld hebben als ik Emile Roemer was (maar dat ben ik niet).
Dergelijke gedeprivatiseerde instellingen moeten dan geen overheidsdiensten worden, maar bijv. coöperatieve organen, zoals de vroegere ziekenfondsen. Er was een tijd dat ik dacht dat dit soort instanties het beste rechtstreeks onder bepaalde ministeries (Volksgezondheid, Sociale Zaken) zouden kunnen vallen, maar het wordt steeds duidelijker dat de Roverheid hier niet voor is toegerust. Met al het geld dat daar (bij de Roverheid) wordt verspild aan mislukte automatiseringsprojecten, dure 'stropdassen' en externe "mede"werkers, zou, bij manier van spreken, de hele economische crisis in een jaar tijd opgelost kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten