De woordvoerder van de Verenigdestaatse wapenindustrie, Donald Trump, vindt dat Spanje, net als alle andere lidstaten van de NAVO gewoon 5% van haar BBP moet betalen, terwijl de Spaanse regering van Pedro Sánchez (van de PSOE - "Spaanse Socialistische Arbeiderspartij) vindt dat het land niet meer kan betalen dan 2%. Nog meer betalen zou "niet alleen onredelijk, maar ook contraproductief" zijn. (Zie Público van vandaag.) Trump vindt "dat Spanje moet betalen wat alle andere [lidstaten] moeten betalen. Het [land] staat al bekend om zijn lage bijdragen" (La Vanguardia vandaag). Die verhoogde NAVO-bijdrage zou namelijk leiden tot verlaging van pensioen, de kwaliteit van de zorg en andere zaken die van belang zijn voor de Spaanse bevolking.
Tja, Trump vindt vooral dat de lidstaten moeten betalen voor de NAVO, want die zorgt zogenaamd voor de Europese veiligheid. In werkelijkheid is de NAVO het vreemdelingenlegioen van de Verenigde Staten (de militaire leiding zetelt namelijk in het Pentagon - en Mark R., die in Nederland systematisch wordt aangeduid als 'NAVO-baas' e.d., is niet meer dan de praatpaal voor die club), dat op de allereerste plaats ervoor probeert te zorgen dat oorlogen niet op het grondgebied van de Verenigde Staten worden uitgevochten. En verder is het natuurlijk zaak dat de Verenigdestaatse wapenindustrie zoveel mogelijk winst maakt, waartoe alom spanningen gecreëerd worden, bijvoorbeeld door zich uit te breiden naar landen die direct aan de grens van Rusland liggen, maar ook door overal zogenaamd democratie te brengen, wat dan altijd uitloopt op chaos en ellende, zoals in Irak, Lybië. Zie in dit verband ook het artikel Nederland uit de NAVO! van 18 juni in Socialisme Nu.
En dat de Spaanse regering van de sociaaldemocratische PSOE zich niet geroepen voelt om de Verengdestaatse wapenindustrie te spekken, is alleszins begrijpelijk. Tegen het eind van de Tweede Wereldoorlog was de suggestie gewekt dat, wanneer eenmaal het nazi-régime van Hitler en het fascistische régime van Mussolini uit de weg geruimd waren, ook meteen de fascistische régimes van Franco (Spanje) en Salazar (Portugal) aangepakt zouden worden. Niets was echter minder waar, want de VS zagen nu een mooie kans om ook in ZW Europa grote militaire bases te stichten, zodat ze op die manier ook rond de Middellandse Zee een vinger aan de pols zouden kunnen houden. Daardoor heeft de Portugese bevolking tot 1975 (anjerrevolutie) kunnen 'profiteren' van het Portugese fascisme en konden met name Mozambique en Angola van nog 30 jaar uitgebuit worden, terwijl Spanje nog tot lang na de dood van Franco (november 1975) en zelfs nu nog de gevolgen draagt van het franquisme. Immers de medeplichtigen van Franco zijn nooit vervolgd, terwijl de slachtoffers van Franco nog steeds geen eerherstel noch genoegdoening hebben gekregen, en de anti-franquistische verzetsstrijders (zoals van de Baskische ETA) nog steeds als misdadigers beschouwd worden. Bovendien is een van de grootste politieke partijen in Spanje, de PP [Partido Popular] de directe erfgenaam van de fascistische ideeën van Franco. Waarmee ik maar wil zeggen dat zeker Spanje en Portugal bar weinig gemerkt hebben van die bescherming door de NAVO.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten