In het Noord-Hollands Dagblad van vandaag werd aandacht besteed aan het feit dat in Nederland tientallen onveilige rotondes liggen. Dat is niet te verwonderen. Zolang als Rijkswaterstaat het kortzichtige enerzijds-anderzijds beleid toegepast (wél voorrang voor fietsers op rotondes binnen de bebouwde kom en niet buiten de bebouwde kom), blijft het voor iedereen onduidelijk hoe de situatie is.
In mijn dorp zijn we onlangs ook "verblijd" met zo'n onduidelijke rotonde. Hij ligt tussen twee stukken bebouwde kom, die echter heel even onderbroken wordt door een provinciale weg (die evenwel weer helemaal binnen de gemeente ligt). Dagelijks word ik als fietser geconfronteerd met vriendelijke automobilisten die me toch maar voorrang geven, maar er zijn ook talloze automobilisten die hun voorrang nemen. Wanneer dit voor een volwassen fietser al verwarrend is, hoeveel meer verwarrend moet het niet zijn voor een kind op de fiets, of voor een automobilist die met meer dan 50 km per uur komt aanrijden? Er is maar één oplossing om de onduidelijkheid op te lossen: Al het verkeer op rotondes krijgt voorrang, binnen én buiten de bebouwde kom. Dan is het ook voor iedereen te allen tijde duidelijk hoe de situatie is, en hoeven mensen niet eerst naar voorrangsborden of (bij regenweer vaak niet goed zichtbare) haaientanden te letten. Alsof er niet al genoeg is om op te letten...
Het argument dat automobilisten buiten de bebouwde kom vaak niet rekenen op fietsers is ook een loos argument. Op rotondes waar fietsers niet verboden zijn, kunnen altijd fietsers aanwezig zijn. Alleen op autowegen zullen er op de rotondes geen fietsers zijn, maar ook daar kan de algemene regel gewoon van toepassing blijven: al het verkeer op de rotonde voorrang.Waarom kan het in andere landen wel en moet zoiets in Nederland weer op tweeslachtige wijze (niet) opgelost worden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten