Vrij Nederland heeft vandaag een interessant artikel gepubliceerd over wat de door Kate Raworth geïntroduceerde 'Donut-economie' inhoudt en over de plannen in die richting van Amsterdam.
Het artikel bevat veel interessante details, maar het valt mij helaas op -maar misschien heb ik wat gemist- dat er veel gesproken wordt over werkgelegenheid, banen en "fatsoenlijk werk", en weinig over andere vormen van activiteit.
Een maatschappij waarin iedereen gedwongen wordt om zichzelf in leven te houden op basis van inkomen uit een baan vind ik niet écht voldoende. Ik begrijp dat "fatsoenlijk werk" impliceert (terecht!) dat slavernij uit den boze moet zijn, maar wanneer iedereen moet "werken" dan is dat ook een vorm van dwangarbeid, loonslavernij dus.
Daarom zou ik graag wat meer willen weten over wat voor werk voorzien is in die donut-samenleving: gaat het om enkele uren per week, of om een traditionele 40-(of desnoods 30-)urige werkweek?
Als het goed is, denk ik, zou eerst gekeken moeten worden welk en hoeveel werk sociaal en ecologisch noodzakelijk en nuttig is (er worden in het artikel diverse nuttige en belangrijke werkzaamheden aangegeven), en dat werk zou dan verdeeld moeten worden over degenen die zich aan dat werk zouden willen wijden.
Onlosmakelijk daarmee verbonden lijkt mij een gegarandeerd basisinkomen, waaraan iedereen voldoende zou moeten hebben om een menswaardig leven te leiden, zodat 'men' ook geen schande meer spreekt van mensen die van een uitkering leven, omdat hun activiteiten geen directe economische opbrengst opleveren.
Er zijn ook andere activiteiten, die op een groene manier kunnen bijdragen aan een betere samenleving. Daarbij denk ik aan mensen die kunst produceren, onverschillig of dat muziek, literatuur of bijvoorbeeld grafische kunst (schilderijen, fotografie, enz.) maken. En ook mensen die de hele dag met hun neus in boeken zitten te studeren moeten er zijn -al zou ik hun wel aanraen om toch ook wat tijd te besteden aan beweging- net zoals mensen die bijv. in hun blogs anderen aan het denken kunnen zetten of nieuwe opties presenteren.
Overigens: ik heb het boek van Kate Raworth (nog) niet gelezen, en ga bij het bovenstaande uitsluitend uit van het artikel uit Vrij Nederland. Het is dus best mogelijk dat het boek al nadere oplossingen presenteert voor mijn opmerkingen...
Het artikel bevat veel interessante details, maar het valt mij helaas op -maar misschien heb ik wat gemist- dat er veel gesproken wordt over werkgelegenheid, banen en "fatsoenlijk werk", en weinig over andere vormen van activiteit.
Een maatschappij waarin iedereen gedwongen wordt om zichzelf in leven te houden op basis van inkomen uit een baan vind ik niet écht voldoende. Ik begrijp dat "fatsoenlijk werk" impliceert (terecht!) dat slavernij uit den boze moet zijn, maar wanneer iedereen moet "werken" dan is dat ook een vorm van dwangarbeid, loonslavernij dus.
Daarom zou ik graag wat meer willen weten over wat voor werk voorzien is in die donut-samenleving: gaat het om enkele uren per week, of om een traditionele 40-(of desnoods 30-)urige werkweek?
Als het goed is, denk ik, zou eerst gekeken moeten worden welk en hoeveel werk sociaal en ecologisch noodzakelijk en nuttig is (er worden in het artikel diverse nuttige en belangrijke werkzaamheden aangegeven), en dat werk zou dan verdeeld moeten worden over degenen die zich aan dat werk zouden willen wijden.
Onlosmakelijk daarmee verbonden lijkt mij een gegarandeerd basisinkomen, waaraan iedereen voldoende zou moeten hebben om een menswaardig leven te leiden, zodat 'men' ook geen schande meer spreekt van mensen die van een uitkering leven, omdat hun activiteiten geen directe economische opbrengst opleveren.
Er zijn ook andere activiteiten, die op een groene manier kunnen bijdragen aan een betere samenleving. Daarbij denk ik aan mensen die kunst produceren, onverschillig of dat muziek, literatuur of bijvoorbeeld grafische kunst (schilderijen, fotografie, enz.) maken. En ook mensen die de hele dag met hun neus in boeken zitten te studeren moeten er zijn -al zou ik hun wel aanraen om toch ook wat tijd te besteden aan beweging- net zoals mensen die bijv. in hun blogs anderen aan het denken kunnen zetten of nieuwe opties presenteren.
Overigens: ik heb het boek van Kate Raworth (nog) niet gelezen, en ga bij het bovenstaande uitsluitend uit van het artikel uit Vrij Nederland. Het is dus best mogelijk dat het boek al nadere oplossingen presenteert voor mijn opmerkingen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten