Thijs Broer geeft vandaag te kennen ¨Nee, de kiezer heeft niet altijd gelijk" (Vrij Nederland), en dat is volstrekt terecht. Eerlijk gezegd begrijp ik niet dat dat nog nader toegelicht moet worden, maar gezien de verkiezingsresultaten van de laatste decennia is niet te ontkomen aan de conclusie dat dit nog niet is doorgedrongen tot het gros van de kiezers, want die blijven keer op keer hun stem uitbrengen op partijen (politici) die belangen hebben die niet de belangen zijn van de meeste kiezers.
Vreemd is dat niet, want in Nederland wordt, vanaf eind jaren 1970, de tijd van de onlangs overleden Dries van Agt (KVP/CDA) een erg misselijk spelletje gespeeld, en eigenlijk al daarvóór, sluipend, met de invoering in 1963 van de Mammoetwet (officiële naam: Wet op het Voortgezet Onderwijs), waarmee een einde is gemaakt aan een onderwijsstelsel dat bedoeld was om de leerlingen (en dus de bevolking) te leren nadenken. Steeds meer leidt het Nederlandse onderwijs op voor een carrière, waarmee men een zo "goed" mogelijk salaris (en een zo indrukwekkend mogelijke status) kan bereiken. Zo wordt de bevolking klaargestoomd voor een loopbaan als waardige consumenten. Immers, met een goed salaris kunnen zo veel mogelijk (en zo nieuw mogelijke) consumptiegoederen gekocht worden, tot meerdere winst voor de producenten (eigenlijk: de slavendrijvers) die de loonslaven steeds meer proberen uit te persen... Desondanks blijven die uitgeknepen arbeiders stemmen op dezelfde leugenachtige partijen, die telkens gouden bergen beloven, maar intussen de wetgeving blijven invoeren waarmee de arbeidende klasse verder kan worden uitgebuit.
Die dommakende politiek wordt ondersteund door het door de Romeinen al benoemde systeem van 'brood en spelen´: zorgen dat de bevolking geen honger lijdt en dat zij wordt afgeleid met verstrooiing, waarbij in onze tijd de TV een heel belangrijke rol speelt. Immers het hele jaar door wordt ons een stroom aan zogenaamde sport (Formule 1, voetballen, Wimbledon, Tour de France, Olympische spelen, enz.) via een veelvoud aan publieke en commerciële TV-zenders. En voor de enkelen die niet van 'sport' houden, zijn er (veelal Verenigdestaatse) soapseries, flauwe comedies en spelprogramma's, waaraan kennelijk ook veel mensen verslaafd zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten