Vandaag staat in diverse kranten informatie, die door de Nieuwe Revu op tafel gebracht is, en waaruit maar weer eens prachtig blijkt wat het betekent om in een rechtsstaat te leven, waarin iedereen gelijk is (althans zou moeten zijn).
Máxima Zorreguieta kreeg namelijk met een rotgang de Nederlandse nationaliteit, waarbij bovendien niet de voorgeschreven procedure gevolgd werd. Dit was op het moment dat Willem A. nog geen toestemming gekregen had om met Máxima te trouwen (toen dus eigenlijk nog een beetje Mínima).
Het is mij ten enenmale onduidelijk hoe het toch mogelijk is dat in dit land alles kan zodra het in het belang is van 'onze' Duitse dynastie. Zo'n 26.000 mensen worden één voor één op last van minister Verdomd het land uitgezet, verbannen naar een levensgevaarlijke situatie. Sommigen van deze 26.000 zijn kinderen, die in Nederland geboren zijn of op heel jonge leeftijd hier gekomen zijn en perfect Nederland spreken en in feite al ingeburgerd waren, lang voordat in Den Haag besloten werd dat mensen van allochtone afkomst zich moesten laten assimileren. Maar terwijl Máxima nog geen enkele status had (afgezien van het feit dat Willem A haar kennelijk wel zag zitten), gingen voor haar alle deuren open.
Hoe is het in kotsnaam mogelijk dat voor deze Máxima dingen gedaan worden, die voor talloze anderen geweigerd worden. Máxima had in Argentinië weinig risico gelopen, terwijl de uit te zetten mensen zich vaak in hun land van herkomst hun leven niet zeker zijn en in de meeste gevallen ook zonder bestaansmiddelen komen te zitten in hun verbanningsoord.
Andere buitenlanders moeten nauwelijks beschikbare cursussen volgen, maar voor Máxima werd een ad-hoc commissie ingesteld onder aanvoering van nepsocialist Frank R. en tot overmaat van ramp wordt zij dan ook nog eens telkens opnieuw voor alle allochtonen als voorbeeld gesteld. Ik ben ervan overtuigd dat iedere allochtoon in de luxe situatie van Máxima in de kortste keren perfect Nederlands zou spreken, alle soorten hagelslag uit elkaar zou kunnen houden en alle afleveringen van Swiebertje, Pipo de Clown, Baantjer en Stiefbeen & Zoon kent, en (in het kader van het historische verleden van Nederland) ook van De kleine waarheid...
Wat ik overigens nog véél minder begrijp is hoe het Nederlandse volk deze affronten steeds maar weer gewillig slikt. Er is bijna niemand die zijn mond waagt open te doen over de belachelijke bevoordeling van deze monarchie (en trouwens van elke monarchie) - zelfs de SP waagt zich daar niet aan, vermoedelijk overigens om (alleszins begrijpelijke) pragmatische redenen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten