In het verleden heb ik al vaker gewezen op de risico's van allerlei regelnichterij van onze overheden, o.a. over de OV-chipkaart (zie mijn artikel OV-chipkaart, oplichting of spionage? van 8 mei 2007, en De neoliberale internationale en ons eigen leven van 30 juni 2007).
Ondanks alle bezwaren tegen de schending van onze privacy (en de ondeugdelijke bescherming van de gebruikte chips), is het College Bescherming Persoonsgegevens nu toch accoord gegaan met de OV-chip, omdat "de bedrijven zich [beroepen] op wetenschappelijk onderzoek dat het belangrijk is voor klanttevredenheid en winst om mensen van informatie te voorzien" [en iedere inwoner van de o-zo vrije Europese Unie weet dat voor de winst alles moet wijken!] (zie Webwereld van 27 october) en vanaf begin 2009 kun je in Rotterdam zelfs al niet meer met een strippenkaart in de bus of tram (Webwereld van 30 october).
Nadat iedereen met een GSM-telefoon al binnen heel Europa (en wie weet hoeveel verder) gevolgd kan worden, terwijl van iedereen in ieder geval bij de banken geregistreerd wordt (en in theorie zou de overheid deze gegevens kunnen opeisen) wanneer en waar we onze pinpas gebruiken, terwijl iedereen met een nummerbord op zijn voertuig (brommer, motor, auto) via een van de vele camera's geregistreerd kan worden (al is het hier gelukkig nog niet zo erg als in Groot-Brittannië), wordt ons reisgedrag binnenkort ook al gevolgd via onze OV-chipkaart. Je kunt ook een anonieme OV-chipkaart kopen, maar die is duurder, en als je daarbij met een pinpas betaalt, is het ook nog maar een klein kunstje om die anonieme kaart aan je niet-anonieme pinpas te koppelen.
Vroeger (tot pak-weg een jaar of 15 geleden) ging ik er -ondanks de schoftenstreken van de BVD en de walgelijke houding ten opzichte van communisten- van uit dat de Nederlandse overheid in grote lijnen betrouwbaar was.
Sinds o.a. het gesjoemel rond de UMTS-antennes (zie mijn artikel Hoelang blijft Den Haag nog medeplichtig ten aanzien van deze sluipmoord? van 25 juni dit jaar) en het gelieg en gedraaikont rond de Nederlandse deelname aan de Bushiaanse koloniale oorlogen (zie o.a. mijn artikel Nieuw bloed aan de vingers van Balkenende en het Nederlandse parlement van 13 januari 2008), heb ik geen enkel vertrouwen meer in de Nederlandse overheid als zodanig (wat niets zegt over mijn vertrouwen in tal van overheidsambtenaren en -functionarissen).
Inmiddels zijn we ook allemaal voorzien van een "Burgerservicenummer", dat uiteraard niets te maken heeft met service voor de burgers, maar wél bedoeld is om onze gegevens in allerlei databases aan elkaar te kunnen koppelen (zie mijn artikel Burgerservicenummer en andere enge ontwikkelingen van 15 december 2007).
En de nieuwste uitvinding is het "Elektronisch patiëntendossier" (EPD). Dit is dan nog wel niet goedgekeurd door de Tweede Kamer (minister Klink van Volksgezondheid &c zegt het zo: "De Eerste en Tweede Kamer moeten het wetsvoorstel wel eerst goedkeuren."), maar desondanks heeft Klink het toch al nodig geoordeeld om iedereen in Nederland te benaderen met een brief "Aan de bewoners van dit adres" (wie woont er overigens op een adres? De meesten van ons zullen in een woning wonen, maar niet op een adres. Maar goed, we begrijpen wat de minister bedoelt, hij hoort bij de Balkenbende en dan kun je niet teveel verwachten.)
In die brief belooft hij ons min of meer een verbetering van de gezondheidszorg (dat mag ook wel na de invoering van de ZVW, de Zorgverziekingswet!) en de uitwisseling van EPD-gegevens geschiedt volgens Klink "op een veilige en betrouwbare manier". De minister heeft kennelijk niet erg veel inzicht in de kraakbaarheid van het internetverkeer, want anders zou hij dat beslist niet zo stellig hebben durven beweren (of misschien liegt hij gewoon, net als zijn baas Balkenende regelmatig doet). Webwereld wijdde op 6 november een veelzeggend artikel aan de onveilige EPD-website. En op diezelfde dag werd ook bekend dat er in de Verenigde Staten miljoenen EPD's gekraakt waren door hackers, die dreigden de betreffende gegevens openbaar te maken. (Webwereld van 7 november)
Nog afgezien van de risico's van lekken in de EPD's, is er nog een risico, dat al vaag wordt aangekondigd in de brief van Klink: "Een wet gaat zorgverleners uiteindelijk verplichten om aan te sluiten." (Wat ze aan moeten sluiten, meldt Klink niet, maar ik veronderstel dat hij bedoelt dat ze ZICH aan moeten sluiten.)
Dankzij de ZVW, zijn die zorgverzekers dezelfde verzekeringsmaatschappijen, waarbij wij ook onze levens-, begrafenis-, hypotheek-, auto- en andere verzekeringen hebben ondergebracht. Stel je voor wat er kan gebeuren als je een keer met je huisarts gaat praten omdat je bang bent om alcoholist te worden. De volgende keer dat je je autoverzekering moet verlengen wordt de premie ineens verdubbeld, ofschoon je nooit met alcohol achter je kiezen achter het stuur kruipt.
Aangezien ook al gegevens over ons telefoon- en e-mail-verkeer -en wie weet wat al niet meer (moeten) worden opgeslagen, is het duidelijk waarom ik me bezorgd maak over ons laatste restje privacy...
1 opmerking:
beperkende aanvullingen
Dwarslezer titelt zijn tekst wat vreemd: Er zijn nog zoveel plekken, waar je van je eigen privacy kunt genieten, als je tenminste jezelf per fiets naar buiten de bebouwde kom verplaatst (en niet dat stomme "ik-moet-bereikbaar-zijn"-apparaat bij je hebt - o ja, en je fiets moet geen anti-diefstal-chip meezeulen en je kleren en meegebrachte etenswaren moeten niet van bliep-stikkers voorzien zijn, en in het bos moet je juist wél van de gebaande en betegelde of geasfalteerde paden afwijken - tja, eigenlijk valt het nog niet mee, want waar vind je nog zoveel onbebouwde kom en bedekt landschap dat richtmikrofoons en overvliegende speurinsekten nauwelijks funktioneren) ... overigens vertrouw ik mijn tandarts ook niet helemaal, want de laatste kroon die hij in m'n bek zette, begint af en toe zomaar te zoemen, bijvoorbeeld als ik een tijdje weinig beweeg).
Goed, alle voorstelbare (en in deze tijd voorspelbaar al uitgevoerde) kolder daargelaten, ziet het er niet te fris uit voor wat betreft persoonlijke vrijheid - zoals de hoererende houding van het CBP (officieel "college bescherming persoonsgegevens") overduidelijk maakt: Met de smoes (de titel van het webwereld-artikel is veelzeggend: "CBP sluit privacy-deal met NS over OV-chipkaart" - kursivering van mij) dat het algemeen belang gediend is bij het spammen van reizigers, wordt het de vervoersbedrijven toegestaan om een duidelijk persoonsgebonden database van reizigers aan te leggen, waarbij die reiziger zich wél kan afmelden voor het spamgedeelte, maar níét voor de opname in het systeem - het is duidelijk dat CBP voortaan moet staan voor "centraal buro voor privacy-beschaming" (eigenlijk zelfs "centraal buro voor de prostitutie van de bevolking", maar ik ben te beschaafd om dat te zeggen/schrijven) - naast een brief aan Huizinga met daarin niet veel meer dan een "nihil obstat" stuurt het CBP een bijlage mee, waar een mens niet vrolijk van wordt, deze mens tenminste niet: de vervoersbedrijven mogen hun spam op basis van persoonsgebonden gegevens versturen, maar ze krijgen niet de beschikking over die gegevens (en ik ben hier de blonde, inmiddels wat grijs, maar toch).
Dwarslezer maakt in zijn artikel trouwens een foutje: vanaf begin 2009 is de strippenkaart taboe in de rotte-dammer metro - dat-ie op (korte) termijn ook in bus of tram niet meer gebruikt mag worden, ligt voor de hand, maar daar gaan vast nog mááááánden overheen - er was zoveel protest tegen dubbele opstarttarieven bij overstappen van bus op metro (de ov-strontkaart kan niet rekenen, tenzij in eigen voordeel bij wijze van spreken), dat rotte-damse Baljeu daar een nieuw apart kaartje voor heeft laten bakken, maar daar had ik het in een eerdere blogpost al over.
Overigens: "wetenschappelijk onderzoek [...] voor klanttevredenheid en winst" is zondermeer altijd van het type "wij van wc-eend adviseren wc-eend".
---------------
In het bovenstaande heb ik het al over de mogelijkheid om protest aan te tekenen (opt-out) tegen een deel (het spammen), maar niet tegen het geheel (het zondermeer opgenomen worden) - dat geldt dus evenzeer voor het EPD: je mag zeggen dat je niet wil dat iemand er (zonder uitdrukkelijke toestemming van jou) naar kijkt, maar dat je gegevens ergens op een wrakke server (windoos?) gestald worden en door de eerste de beste krekker geplukt kunnen worden, daar mag je niet tegen zijn, want dat "is nou eenmaal zo" - de haagse idioten hebben bedacht dat het een handig naslagwerk is (stel je voor dat je een epileptikus aanneemt als buschauffeur, zie je al die rampen al voor je, trouwens, eet je wel genoeg varkensvlees?) en voor misbruik moet je in derde of vierde wereldlanden zijn (of is er inmiddels al een vijfde laag ontdekt, nee, niet weer met dat échelon komen).
Afgezien van het feit dat die onveilige EPD-website niet de website is, waarop al onze gegevens te grabbel worden gegooid, maar een algemeen non-informatief blaatverhaal bevat (het komt direkt of indirekt van de regering af, dus die inhoudelijke leegte hoeft niemand te verbazen), vind ik het tekenend dat zelfs niet eens de stompzinnige spelling-kontroleur van mikrodaft-word op de inhoud is losgelaten, want die zou vast gevallen zijn over een woord als "huisarsten" (ik heb maar niet verder gezocht, kan mijn tijd wel beter besteden dan als onbezoldigd korrektor van zulke kletspraat). Het feit dat verzekeraars (met iets wat nauwelijks als omweg te benoemen is) achter allerlei partikuliere gegevens kunnen komen, maakt me duidelijk, dat wij dat met z'n allen niet moeten willen, en niet "omdat we iets te verbergen" zouden hebben - helaas, de balkenbende heeft anders geoordeeld: Dat EPD komt er (is er eigenlijk al, maar nog niet iedere gegevensleverancier heeft z'n stekker in het stopkontakt gestopt) - en daar kunnen we niks tegen doen, want eh, de balkenbende heeft uitsluitend onze belangen voor ogen - had ik al gezegd, dat ik blond was, ooit?
Nog zo'n grap: Je kunt via een .pdf-formulier opvragen wie je gegevens bekeken heeft, maar of je antwoord krijgt op je verzoek (ook al valt het wellicht onder openbaarheid van wanbestuur), dát wordt niet vermeld, bovendien is het dan toch al te laat, je bent al op onvermelde gronden afgewezen voor die funktie waarop je solliciteerde, eh, je zag je premie al van het ene op het andere moment verdubbelen ... Laten we maar gaan slapen, er is niks aan de hand, de regering waakt (maar helaas niet over jou).
Een reactie posten