De Volkskrant (niet voor niets het vroegere "Volksdagblad voor katholiek Nederland") publiceert vandaag een veelzeggend interview met bisschop Simonis.
Afgezien van Simonis' eenzijdige mening dat "bij scheiding van kerk en staat (...) de staat zich niet bemoeit met interne kerkelijke zaken", daarbij vergetend dat dan ook de kerk niets te maken heeft met de staat, vraag ik mij in alle ernst af hoe hij wil dat de regering dan toch weer rekening houdt met religie en levensbeschouwing. Hoe komt hij erbij om ervan uit te gaan dat dit christelijke (RK?) normen en waarden zullen zijn, in het huidige Nederland, met (bijv.) zijn vele moslims en nietgelovigen.
Wat is trouwens de zin van dit interview, wanneer Simonis zelf al zegt waar het om gaat: "Dat sommige mensen zo gek (!) zijn wel te geloven, moeten ze zelf weten (...)"? Dat is precies waar het om draait: Bij scheiding van kerk en staat mag de regering gelovigen niet -onnodig- hinderen in het beleven van hun geloof, maar ook geen levensovertuiging opdringen. Verder moet iedereen zelf maar zien wat hij/zij wel of niet gelooft!
Simonis haalt trouwens wel even een fris voorbeeld aan (Bush): die is dan wel heel vroom (schijnheilig?), maar doet bijv. niets om het ongebreidelde wapenbezit in de USA te beperken, en geeft de naastenliefde ook niet bepaald een hoge prioriteit in zijn plannetjes...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten