Over grootgraaiers en kostenstijgingen

De prijzen van alles vliegen de laatste tijd tot hoog in de atmosfeer, maar het zal iedereen wel duidelijk zijn (duidelijk MOETEN zijn) dat dat voor een groot gedeelte komt omdat zowel elk bedrijf (en dan bedoel ik niet kleine ondernemers, zoals groenteboeren, bakkers e.d.) onevenredig meer berekent. Dat geldt bijvoorbeeld wél voor de energieboeren, die ondanks de dalende gasprijzen met allerlei smoesjes nog steeds de hoofdprijs vragen (en daarbij ook -met warrige taalkundige truukjes- danig misbruik maken van het door de Haagse Roverheid ingestelde energieplafond), maar ook bijv. supermarkten wier winsten de pan uitrijzen. Niemand schijnt het nodig te vinden tenminste een deel van die megawinsten te gebruiken om de verkoopprijzen te verlagen.

Ook de olieboeren doen driftig mee: omdat de prijzen van de aardolie gestegen zijn, stijgt de winst gewoon mee,  uiteraard ook zonder dat die benut wordt om de consumptieprijzen wat te beperken.

En - het kon niet uitblijven - ook de nuttelozen van de maatschappij, de grote aandeelhouders, moeten verwend worden, zie het artikel van gisteren in het Financieele Dagblad, waarin wordt gemeld dat het dividend dit jaar gemiddeld 18% hoger is dan verleden jaar! Ze voeren niets uit (behalve natuurlijk hun best doen om nog een paar miljoen meer op hun bankrekeningen te krijgen). En ALS ze al eens geld voor een "goed doel" (koninklijk hoedenmuseum?) uitgeven, is het vermoedelijk vooral omdat dat aftrekbaar is.

Desondanks lijkt het de Nederlandse bevolking niet te deren, want al decennia lang wordt bij verkiezingen steeds gekozen voor dezelfde grootgraaiende politici, van de VVD & Co. Desondanks klagen tallozen steen en been over de stijgende kosten van het levensonderhoud... Is het sinds eind jaren 1960 verslechterde onderwijs al zo ver uitgehold dat mensen nog maar nauwelijks kunnen nadenken? Wel klagen, maar niet stemmen tegen de verantwoordelijken! Hoe is het toch mogelijk...?