Democratie op z'n Nederlands, deel ...

Mensen die  het nog kunnen opbrengen en bijhouden wat er in Nederland gebeurt, weten al jaren dat het enige dat in Nederland echt democratisch is (LIJKT althans) het feit is dat we om de zoveel tijd een keertje onze stem mogen uitbrengen - waarbij de meeste mensen zich baseren op de leugens en valse beloften die politici doen vlak vóór de verkiezingen en niet op resultaten uit het verleden.

De rest van de bevolking laat zich bedwelmen door de overvloed aan brood (McD-maagvulling) en spelen (TV-uitzendingen over geldlustige "sport"-"helden" en reclameblokken met tussendoor wat uitwisselbaars).

Maar tegen beter weten wil ik weer eens een voorbeeld aanhalen over hoe democratisch het er in de kromstaat der Nederlanden aan toegaat.

De Volkskrant laat ons vandaag weten dat Hugo de Jong, de minister die zich meer onderscheidt door zijn voorkeur voor opvallend schoeisel en door zijn welles-nietes baard dan door zijn politieke betrouwbaarheid, heeft geprobeerd om zijn What's-app-verkeer met betrekking tot zijn Corona-beleid niet openbaar te laten maken, omdat dat risico's zou opleveren voor het "functioneren van de staat". Dat die staat functioneert is wel duidelijk, althans voor de grootgraaiers, de gelegaliseerde belastingontduikers (die schavuiterig "belastingontwijkers" genoemd worden), de monarchie en andere instituties die niets bijdragen aan het welzijn van de Nederlandse bevolking en zich uitsluitend bezighouden met zelfverheerlijking en -verrijking...

En ik maar denken dat de overheid er is voor ons, dat ze voor ons en namens ons moet werken en dat wij er uiteraard recht op hebben om te weten hoe ze hun werk doen (vaak NIET doen). Het lijkt mij dat de boel eens flink op de schop moet. Misschien kunnen we beginnen met de grondwet, die even tegenstrijdig in elkaar zit als dat andere "heilige" boek, de bijbel van de gristenen - want met die "nieuwe bestuurscultuur" van Rutte en Kaag komt het toch niet meer goed.