Jaren geleden werd V.d. Valk (van die papagaaien langs de snelweg, weet-je-wel?) gematst door de belastingdienst. Hij had een pittige belastingschuld, maar kwam er goed van af door een gedeelte te betalen. De rest kreeg hij cadeau.
Ondanks de ophef die daar toen over gemaakt werd, is er intussen nog niks veranderd, want vandaag lees ik in NRC-Handelsblad dat "het kabinet en de bouwsector [...] alsnog een schikking [hebben] bereikt na de bouwfraude". De 'sector' (want ik veronderstel dat we nu niet van 'fraudeurs' mogen spreken) betaalt 73½ miljoen euro en de overheden zien af van juridische procedures.
Wanneer een ongehuwde broer en zus met AOW-ers zonder het te melden op één adres wonen, of wanneer een bijstandtrekker eenmalig voor een klusje wat geld krijgt en het niet meldt, wordt dit zonder pardon fraude genoemd. Ze moeten het teveel betaalde volledig terugbetalen en krijgen bovendien nog een boete. Voor ondernemingen ligt het volstrekt anders: als ze hun malversaties al niet kunnen wegmoffelen door een ondoordringbaar netwerk van BVs en stichtingen, dan dreigen ze wel met een faillissement, waardoor dan weer zoveel mensen op straat komen.
Hoe is dit soort dingen toch mogelijk in een zogenaamde rechtsstaat, die dan bovendien nog geregeerd (althans in naam) wordt door een club die zich verschuilt achter de begrippen christelijk en democratisch. Holle frasen als je het mij vraagt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten