zaterdag 15 mei 2010

Ambtsmisdrijf, franquisme en anti-franquisme van Garzón

door Ramón Pique (*), op 21.04.2010 gepubliceerd in L'Accent

In verband met het bericht over het misdrijf van ambtsmisbruik, waarvan rechter Garzón wordt beschuldigd (met betrekking tot de franquistische onderdrukking - niet ten aanzien van zijn andere beschuldingen inzake de zaak Gürtel en Botín) en in verband met de steunbeweging die hem nu probeert voor te stellen als verdediger van de mensenrechten zijn verscheidene opmerkingen te maken.

Kort vóór het begin van de Olympische Spelen in Barcelona in 1992, gaf Garzón toestemming voor geïsoleerde opsluiting door de Guardia Civil van een veertigtal voorstanders van Catalaanse onafhankelijkheid. Tijdens de duur van hun opsluiting werden ze gefolterd en velen van ons hadden duidelijk zichtbare littekens die bewezen hoe we behandeld waren. We hebben allemaal voor rechter Garzón een verklaring afgelegd, zonder dat hij iets deed om de oorsprong van onze verwondingen te weten te komen. Velen van ons maakten expliciet melding van de manier waarop we behandeld waren, zonder dat de rechter een spier in zijn gezicht vertrok.

Rechter Garzón maakte voor zijn rechtszaak gebruik van de door foltering verkregen verklaringen. Alle beschuldigingen van foltering zijn, zonder uitzondering, gearchiveerd. Noch hij, als rechter van het Spaanse Hooggerechtshof, noch enige andere rechterlijke instantie, heeft onderzoek ingesteld.

Er moesten twaalf jaar verlopen voordat het Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg Spanje veroordeelde voor schending van artikel 2 van het Verdrag tegen Marteling, omdat de klachten, ondanks het bestaande bewijs, niet onderzocht waren. Deze beschuldiging is een letterlijke beschulding van ambtsmisbruik (niet doen wat de wet voorschrijft), en een van de hoofdverantwoordelijken van dit ambtsmisbruik was juist rechter Garzón. De rechter en het Spaanse politieke en juridische apparaat hebben echter de uitspraak naast zich neergelegd en op geen enkele manier hun verantwoordelijkheid op zich genomen.

Rechter Garzón was juridisch gezien verantwoordelijk voor de opsluiting en foltering door de Guardia Civil van deze Catalaanse voorstanders van onafhankelijkheid. De rechter die verantwoordelijk was voor onze opsluiting is vandaag zelf slachtoffer van zijn eigen medicijn. Degene die nu Garzón moet berechten maakt deel uit van hetzelfde juridisch-politieke web, en als Garzón dit overleeft zal hij net als voordien door blijven gaan met de toepassing van de wetten. Waarschijnlijk zullen de geïsoleerde opsluiting en de foltering deel blijven uitmaken van zijn Tien Geboren en van zijn manier om zaken af te handelen.

De foltering en de straffeloosheid vormen een constant gegeven zonder oplossing, dat sedert de dood van de dictator is blijven bestaan. De sectoren die afspraken maakten over de zogenaamde "overgang" hebben een belangrijk deel van de structuur van de franquistische staat ongeschonden gelaten. Het duidelijkste voorbeeld is het Hooggerechtshof
[Audiencia Nacional], de rechtstreekse erfgenaam van de Tribunaal voor de Openbare Orde [Tribunal del Orden Público], dat een bijzonder repressieve rol heeft uitgeoefend tegen het Catalaanse onafhankelijkheidsstreven van de jaren 1980 en 1990 en dat nog steeds de formule bepaald waarop de staat bepaalde politieke conflicten oplost.

De straffeloosheid waaronder wij leven heeft derhalve zijn wortels in het franquisme en een deel van de motieven op grond waarvan we werden aangehouden heeft ook te maken met die periode en met de manier waarop die is afgesloten.

Dertig jaar na de dood van de dictator blijft de foltering een gesel van de Spaanse staat en ondanks de rapporten en de internationale veroordelingen blijft het juridisch-politieke apparaat van de Spaanse staat dat ontkennen. Volgens gegevens van de Coördinator ter Voorkoming van Marteling in Spanje overtreft het aantal aangiften vanaf het begin van de 21e eeuw al meer dan zesduizend.

Als slachtoffers van foltering zijn we het niet eens met het gegeven dat deze rechter op het beklaagdenbankje is gezet naar aanleiding van zijn initiatief tegen de straffeloosheid en ten gunste van de slachtoffers van de fascistische staatsgreep, waarop veel verenigingen en anonieme personen al jaren aandringen.

Als slachtoffers van foltering zouden wij graag in het beklaagdenbankje willen zien de agenten die ons gemarteld hebben evenals degenen die daarvoor politiek en juridisch verantwoordelijk waren. Als slachtoffers van foltering zouden wij willen zien dat rechter Garzón in het beklaagdenbankje verantwoording aflegt voor zijn passieve houding met betrekking tot de honderden slachtoffers van foltering die vóór hem gestaan hebben.

(*) De auteur was het slachtoffer van represailles in het kader van de Operatie Garzón en hij is lid van de Vereniging "Memòria Contra la Tortura" ['Herinnering tegen de Foltering'] - Uit het Catalaans vertaald door Dwarslezer.

Geen opmerkingen: