Het Vaticaan is, blijkens een artikel in The Guardian van eergisteren, ontstemd over de kritiek op de manier waarop het met pedofilie omgaat, want de katholieke kerk zou immers "druk bezig zijn haar eigen huis schoon te maken". Bovendien, stelt het Vaticaan, is het kindermisbruik bij andere kerken even erg, als het al niet erger is... Daarnaast werd beweerd dat de meeste kindermisbruikende priesters (80 - 90%) helemaal geen pedofielen waren, maar homosexuelen die zich aangetrokken voelden tot mannelijke jongeren tussen 11 en 17 jaar oud. Een en ander verklaarde aartsbisschop Silvano Tomasi, de permanente waarnemer van het Vaticaan bij de Verenigde Naties, die er ook nog op wees dat slechts 1½ tot 5% van de katholieke priesters kinderen misbruikten. Ook zouden er naar verhouding nog meer kinderen misbruikt worden door kennissen en familieleden. Bovendien vond hij dat het nu tijd werd dat andere instanties eens gingen kijken hoe de situatie elders is. Het Vaticaan is tenslotte al bezig met de schoonmaak...
Dat van die "schoonmaak" wil ik wel geloven. In de Verenigde Staten was in 2002 al een bedrag tussen 600 miljoen en 1,3 miljard dollar betaald aan slachtoffers om aanklachten te voorkomen (NRC van 20 maart 2002). In andere gevallen werden de priesters naar andere bisdommen overgeplaatst, zodat ze niet strafrechtelijk vervolgd konden worden. Volgens Jeff Anderson, advocaat van de slachtoffers, "instrueert het Vaticaan zijn bisschoppen in het hele land om sexueel misbruik af te dekken". (El Mundo van 4 april 2002)
In Nederland werd in 2002 bekend gemaakt dat van de 48 klachtenprocedures wegens kindermisbruik door priesters in 95% van de gevallen kerkrechtelijke straffen werden opgelegd. Over een strafrechtelijke vervolging kon de woordvoerder niets zeggen - hij beweerde wél dat "er in ieder geval geen direct verband [is] met het celibaat". (NRC, 4 maart 2002).
In Ierland werd begin dit jaar, nadat al jaren verhalen naar buiten kwamen over kindermisbruik door priesters en nonnen (waarvoor de Ierse regering in 1999 al aan 12.000 slachtoffers een bedrag van -omgerekend- € 65.000 aan smartegeld betaalde) een lijst gepubliceerd van misbruikende priesters, waarvan namen onleesbaar waren gemaakt. (de Volkskrant, 21 mei 2009; El País, 22 mei 2009).
En dan nu, na de misselijkmakende smoes van de schoonmaak, de verdere walgelijke opmerkingen van Tomasi, zoals dat het in veel gevallen niet zou gaan om pedofilie... Ik kan het nog sterker zeggen: in geen enkel geval ging het om pedofilie, want dat woord wordt maar al te gemakkelijk gebruikt voor kinderverkrachting. Iedereen die een beetje weet van Grieks, begrijpt dat 'pedofilie' betekent 'vriendschap voor kinderen', maar sexueel misbruik van een kind kan nooit op basis van vriendschap geschieden. En de smoes dat het in de meeste gevallen om kinderen ging van 11 tot 18 jaar verandert misschien iets aan de medische consequenties voor de verkrachte kinderen, maar niets aan het feit dat volwassen personen vanuit een machtspositie misbruik gemaakt hebben van minderjarigen.
En het toppunt van de misdadigheid van de verklaring van Tomasi is wel de vergelijking van het sexueel misbruik van kinderen bij andere kerken, dat daar nog erger zou zijn. Probeert deze "man van god" (wat voor een god is dat trouwens, die zijn vertegenwoordigers niet eens straft?) soms te beweren dat het allemaal niet erg is, zolang als er bij andere clubs maar meer gevallen van misbruik zijn?
En dat van die familieleden en kennissen... die doen zich in ieder geval niet voor als vertegenwoordigers van een hoger wezen, priesters doen dat wel en daarom bevinden ze zich nog meer in een machtspositie.
En nog steeds zijn er mensen die lid willen blijven van deze Vaticaanse club, ofschoon het duidelijk is dat de verkrachters van hogerhand gedekt worden. Hoe is het in kotsnaam mogelijk dat zij zich medeplichtig maken aan dit misdadige gedrag door lid te blijven van de RK Kerk?
Dat van die "schoonmaak" wil ik wel geloven. In de Verenigde Staten was in 2002 al een bedrag tussen 600 miljoen en 1,3 miljard dollar betaald aan slachtoffers om aanklachten te voorkomen (NRC van 20 maart 2002). In andere gevallen werden de priesters naar andere bisdommen overgeplaatst, zodat ze niet strafrechtelijk vervolgd konden worden. Volgens Jeff Anderson, advocaat van de slachtoffers, "instrueert het Vaticaan zijn bisschoppen in het hele land om sexueel misbruik af te dekken". (El Mundo van 4 april 2002)
In Nederland werd in 2002 bekend gemaakt dat van de 48 klachtenprocedures wegens kindermisbruik door priesters in 95% van de gevallen kerkrechtelijke straffen werden opgelegd. Over een strafrechtelijke vervolging kon de woordvoerder niets zeggen - hij beweerde wél dat "er in ieder geval geen direct verband [is] met het celibaat". (NRC, 4 maart 2002).
In Ierland werd begin dit jaar, nadat al jaren verhalen naar buiten kwamen over kindermisbruik door priesters en nonnen (waarvoor de Ierse regering in 1999 al aan 12.000 slachtoffers een bedrag van -omgerekend- € 65.000 aan smartegeld betaalde) een lijst gepubliceerd van misbruikende priesters, waarvan namen onleesbaar waren gemaakt. (de Volkskrant, 21 mei 2009; El País, 22 mei 2009).
En dan nu, na de misselijkmakende smoes van de schoonmaak, de verdere walgelijke opmerkingen van Tomasi, zoals dat het in veel gevallen niet zou gaan om pedofilie... Ik kan het nog sterker zeggen: in geen enkel geval ging het om pedofilie, want dat woord wordt maar al te gemakkelijk gebruikt voor kinderverkrachting. Iedereen die een beetje weet van Grieks, begrijpt dat 'pedofilie' betekent 'vriendschap voor kinderen', maar sexueel misbruik van een kind kan nooit op basis van vriendschap geschieden. En de smoes dat het in de meeste gevallen om kinderen ging van 11 tot 18 jaar verandert misschien iets aan de medische consequenties voor de verkrachte kinderen, maar niets aan het feit dat volwassen personen vanuit een machtspositie misbruik gemaakt hebben van minderjarigen.
En het toppunt van de misdadigheid van de verklaring van Tomasi is wel de vergelijking van het sexueel misbruik van kinderen bij andere kerken, dat daar nog erger zou zijn. Probeert deze "man van god" (wat voor een god is dat trouwens, die zijn vertegenwoordigers niet eens straft?) soms te beweren dat het allemaal niet erg is, zolang als er bij andere clubs maar meer gevallen van misbruik zijn?
En dat van die familieleden en kennissen... die doen zich in ieder geval niet voor als vertegenwoordigers van een hoger wezen, priesters doen dat wel en daarom bevinden ze zich nog meer in een machtspositie.
En nog steeds zijn er mensen die lid willen blijven van deze Vaticaanse club, ofschoon het duidelijk is dat de verkrachters van hogerhand gedekt worden. Hoe is het in kotsnaam mogelijk dat zij zich medeplichtig maken aan dit misdadige gedrag door lid te blijven van de RK Kerk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten