De laatste tijd is er veel gesproken over nieuwe werkloosheid, omdat mensen door de "Corona-crisis" hun werk verloren hebben. Dat is uiteraard rampzalig voor degenen die dat overkomt. Zie bijvoorbeeld dit artikel in de NRC van 20 augustus.
De oplossing is eenvoudig, en kan gerealiseerd worden door een combinatie van diverse opties, die allemaal op een of andere manier genoemd zijn in de voorbije maanden:
Het belangrijkste is dat de werktijd opnieuw verdeeld wordt. Als er niet genoeg werk is voor iedereen, dan moet het beschikbare werk verdeeld worden over degenen die werk nodig hebben (*). De salarissen hoeven niet verlaagd te worden, dat is ook niet gebeurd toen in de vorige eeuw diverse malen de arbeidsweek verkort werd. En mocht dit niet helemaal mogelijk zijn, omdat de arbeidstijd nu niet met enkele uren verkort moet worden, maar misschien wel met de helft, dan zijn er nog diverse mogelijkheden om de gevolgen daarvan op te vangen:
1. De belasting voor de "rijken" moet verhoogd worden. De opbrengst daarvan kan direct gebruikt worden voor de ondersteuning van degenen die in de voorbije decennia opgedraaid hebben voor het betalen van de belastingen, die eigenlijk door de grootgraaiers had moeten worden betaald - de arbeidersklasse dus!
2. De overheidssteun voor het beschermen van de werkgelegenheid, die tot op dit moment uitbetaald is aan grootgraaiende bedrijven (denk aan de KLM en Booking.com), die desondanks personeel ontslaan, moet rechtstreeks ten goede komen aan degenen die zonder werk komen te zitten. Zo verdwijnt dit geld niet naar bankrekeningen in belastingparadijzen, maar komt het daadwerkelijk terecht bij degenen wier werkgelegenheid beschermd moet worden.
Daarnaast moet op langere termijn vastgesteld worden wat voor werk werkelijk van belang is! De noodzaak om de kapitalistische (neoliberale) economie weer op te pakken is in ieder geval een drogreden, die alleen zou leiden tot hervatting van de verspilling van beperkt beschikbare grondstoffen en tot een verdere verzieking van het milieu, met alle rampzalige consequenties voor de mensheid (en de hele rest van de natuur).
Het is daarom van belang om over te gaan tot een gegarandaard basisinkomen, dat uiteraard toereikend moet zijn om een menswaardig leven te leiden! Er zijn genoeg mensen die zich graag met andere dingen bezig zouden willen houden dan zich uitsloven voor ... de bankrekening van de aandeelhouders (en directeuren en andere nuttelozen).
Het is daarnaast ook noodzakelijk het onderwijs te verbeteren. In plaats van mensen (kinderen) op te leiden tot volgzame consumisten - en voor te bereiden op een carrière in de consumptiemaatschappij, is het zaak mensen weer te leren om zelf na te denken, en ook om te begrijpen dat materieel bezit niet zaligmakend is!
(*) Ik zou natuurlijk ook nog suggesties kunnen doen over beroepen waarin nog heel veel menskracht noodzakelijk is, maar die kan iedereen zelf ook bedenken.Dat doe ik dus niet, vooral om te voorkomen dat ik misschien beroepen over het hoofd zou zien...
De oplossing is eenvoudig, en kan gerealiseerd worden door een combinatie van diverse opties, die allemaal op een of andere manier genoemd zijn in de voorbije maanden:
Het belangrijkste is dat de werktijd opnieuw verdeeld wordt. Als er niet genoeg werk is voor iedereen, dan moet het beschikbare werk verdeeld worden over degenen die werk nodig hebben (*). De salarissen hoeven niet verlaagd te worden, dat is ook niet gebeurd toen in de vorige eeuw diverse malen de arbeidsweek verkort werd. En mocht dit niet helemaal mogelijk zijn, omdat de arbeidstijd nu niet met enkele uren verkort moet worden, maar misschien wel met de helft, dan zijn er nog diverse mogelijkheden om de gevolgen daarvan op te vangen:
1. De belasting voor de "rijken" moet verhoogd worden. De opbrengst daarvan kan direct gebruikt worden voor de ondersteuning van degenen die in de voorbije decennia opgedraaid hebben voor het betalen van de belastingen, die eigenlijk door de grootgraaiers had moeten worden betaald - de arbeidersklasse dus!
2. De overheidssteun voor het beschermen van de werkgelegenheid, die tot op dit moment uitbetaald is aan grootgraaiende bedrijven (denk aan de KLM en Booking.com), die desondanks personeel ontslaan, moet rechtstreeks ten goede komen aan degenen die zonder werk komen te zitten. Zo verdwijnt dit geld niet naar bankrekeningen in belastingparadijzen, maar komt het daadwerkelijk terecht bij degenen wier werkgelegenheid beschermd moet worden.
Daarnaast moet op langere termijn vastgesteld worden wat voor werk werkelijk van belang is! De noodzaak om de kapitalistische (neoliberale) economie weer op te pakken is in ieder geval een drogreden, die alleen zou leiden tot hervatting van de verspilling van beperkt beschikbare grondstoffen en tot een verdere verzieking van het milieu, met alle rampzalige consequenties voor de mensheid (en de hele rest van de natuur).
Het is daarom van belang om over te gaan tot een gegarandaard basisinkomen, dat uiteraard toereikend moet zijn om een menswaardig leven te leiden! Er zijn genoeg mensen die zich graag met andere dingen bezig zouden willen houden dan zich uitsloven voor ... de bankrekening van de aandeelhouders (en directeuren en andere nuttelozen).
Het is daarnaast ook noodzakelijk het onderwijs te verbeteren. In plaats van mensen (kinderen) op te leiden tot volgzame consumisten - en voor te bereiden op een carrière in de consumptiemaatschappij, is het zaak mensen weer te leren om zelf na te denken, en ook om te begrijpen dat materieel bezit niet zaligmakend is!
(*) Ik zou natuurlijk ook nog suggesties kunnen doen over beroepen waarin nog heel veel menskracht noodzakelijk is, maar die kan iedereen zelf ook bedenken.Dat doe ik dus niet, vooral om te voorkomen dat ik misschien beroepen over het hoofd zou zien...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten