'Vroeger' meer dan een halve eeuw geleden, toen op school nog onderwezen werd om zelf te leren denken (en dus niet om een trouwe consumist te worden) leerde ik in het vak «Staatshuishoudkunde» dat er in Nederland allerlei sociale voorzieningen waren ingevoerd, waardoor niemand, bij wat voor problemen dan ook, van liefdadigheid of ondersteuning door familieleden of anderen afhankelijk zou hoeven zijn. Kortom, we waren verzekerd van zorg "van de wieg tot het graf". Daar stond dan wel tegenover dat we daarvoor belasting ("Sociale lasten") zouden moeten betalen, maar aangezien ook de niet-hulpbehoevenden daaraan zouden meebetalen (op basis van hun inkomen), kon de nodige zorg veel socialer en eerlijker verstrekt worden. Je was dus niet meer afhankelijk van kinderen die je misschien niet had, en je liep ook niet het risico dat de katholieke Vincentiusvereniging of de protestantse ouderlingen je lieten barsten omdat je niet regelmatig in de kerk verscheen.
Helaas is dat al lang niet meer zo. Al in de jaren 1980 begon het CDA met het uitkleden van de Sociale Zekerheid (zie in dit verband dit artikel in Trouw van 16 april 1992), in het begin nog langzaam, maar steeds sneller - en tegenwoordig is het zo dat mensen maar al te gemakkelijk aan hun lot worden overgelaten. Denk maar aan de ouderen in verpleeghuizen tijdens de voorbije eerste Corona-golf - en aan de manier waarop hun verzorgers hun gezondheid en leven moesten riskeren: extra uren draaien en zelfs zonder maar enige vorm van bescherming.
En als je thuiswoont, omdat je nog niet voldoet aan de strenge eisen die aan opname in een verpleeghuis gesteld zijn, of wanneer er een wachtlijst is, omdat daarvoor ook al een wachtlijst geldt, dan ben je aangewezen op "mantelzorgers"', (niet daarvoor opgeleide) familieleden en/of kennissen, die daarvoor een deel van hun eigen leven moeten opofferen, omdat het anders "te duur" is, of aan (al dan niet goedbedoelende) 'vrijwilligers. Niet omdat de belastingen intussen verlaagd zijn (integendeel! - behalve dan voor de grootgraaiers...), maar omdat er een heleboel geld verspild wordt aan overbodige (nouja, volgens de neoliberale markt'filosofie' niet, natuurlijk) overkoepelende nuttelozen (directeurs, spreadheet-opstellers e.d.).
Als je het goed bekijkt is er eigenlijk maar weinig veranderd in de bewoordingen, want waar je vroeger "van de wieg tot het graf" verzorgd werd, word je nu zo snel mogelijk "van de wieg naar het graf" begeleid...
Het diepdroevige is dat steeds meer mensen klagen over allerlei sociale wantoestanden, maar bij verkiezingen blijven ze toch maar steeds opnieuw in groten getale hun stemmen uitbrengen op dezelfde schurken die ons uitpersen en ons geld in hun eigen zakken (of die van hun vriendjes van multinationals) blijven proppen...
Helaas is dat al lang niet meer zo. Al in de jaren 1980 begon het CDA met het uitkleden van de Sociale Zekerheid (zie in dit verband dit artikel in Trouw van 16 april 1992), in het begin nog langzaam, maar steeds sneller - en tegenwoordig is het zo dat mensen maar al te gemakkelijk aan hun lot worden overgelaten. Denk maar aan de ouderen in verpleeghuizen tijdens de voorbije eerste Corona-golf - en aan de manier waarop hun verzorgers hun gezondheid en leven moesten riskeren: extra uren draaien en zelfs zonder maar enige vorm van bescherming.
En als je thuiswoont, omdat je nog niet voldoet aan de strenge eisen die aan opname in een verpleeghuis gesteld zijn, of wanneer er een wachtlijst is, omdat daarvoor ook al een wachtlijst geldt, dan ben je aangewezen op "mantelzorgers"', (niet daarvoor opgeleide) familieleden en/of kennissen, die daarvoor een deel van hun eigen leven moeten opofferen, omdat het anders "te duur" is, of aan (al dan niet goedbedoelende) 'vrijwilligers. Niet omdat de belastingen intussen verlaagd zijn (integendeel! - behalve dan voor de grootgraaiers...), maar omdat er een heleboel geld verspild wordt aan overbodige (nouja, volgens de neoliberale markt'filosofie' niet, natuurlijk) overkoepelende nuttelozen (directeurs, spreadheet-opstellers e.d.).
Als je het goed bekijkt is er eigenlijk maar weinig veranderd in de bewoordingen, want waar je vroeger "van de wieg tot het graf" verzorgd werd, word je nu zo snel mogelijk "van de wieg naar het graf" begeleid...
Het diepdroevige is dat steeds meer mensen klagen over allerlei sociale wantoestanden, maar bij verkiezingen blijven ze toch maar steeds opnieuw in groten getale hun stemmen uitbrengen op dezelfde schurken die ons uitpersen en ons geld in hun eigen zakken (of die van hun vriendjes van multinationals) blijven proppen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten