donderdag 27 juli 2006

Christendom en betrouwbaarheid... en sport

Na het leugenachtige karakter van de nep-christelijke Balkenende, de oorlogszuchtige nep-christen Bush (die nog nooit gehoord schijnt te hebben dat zijn "Lord" juist tégen geweld is) en de Spaanse bisschoppenconferentie (die met bedrog en leugens de postfascistische Partico Popular helpt in zijn misselijke pogingen om de huidige regering dwars te zitten), hebben we nu weer de streng-christelijke (Amish?) wielrenner Floyd Landis (die de laatste Tour de France gewonnen zou hebben), die betrapt is op doping.

En dan zal ik het nu maar niet meer hebben over de RK priesters, die het gebod van naastenliefde zo actief me(e)n(d)en te moeten uitdragen dat ze kinderen verkracht(t)en...

Het is wel duidelijk dat het feit dat iemand gelovig is (beweert te zijn), geen enkele garantie is voor de waarde van een dergelijk persoon. Sterker nog: ik heb sterk de indruk dat juist degenen die de grootste bek opentrekken over hun god, dat alleen doen om te benadrukken hoe slecht niet-gelovigen zijn, om daardoor hun eigen zondige gedrag e verheimelijken. Zij benadrukken de splinter in het oog van de ander in de hoop dat die ander de balk in hun eigen oog niet ziet.

Een echte gelovige loopt niet te koop met zijn geloof, dat beleeft hij direct met zijn god. Jezus had het met betrekking tot schijnheilige fanatiekelingen over "witgepleisterde graven". Ik denk dat deze hypocrieten wel weten over wie ik het heb.

En dat massasport niks meer met sport te maken heeft, is denk ik voor iedereen wel duidelijk. Dat blijkt alleen al uit de enorme bedragen die er omgaan in de "sport"-wereld.

1 opmerking:

Anoniem zei

Nou, die link is inderdaad de moeite waard voor mensen die een discussie over religie willen volgen!