zaterdag 10 juni 2006

Reclame-gelul

Toevallig zag ik net enkele minuten geleden op een of andere Nederlandstalige TV-zender een reclame, waarop een of ander zwijmelig vrouwspersoon verkondigde dat "8 op de 10 vrouwen kiezen voor Ultra Lite Smeersel".

Dit Smeersel-volk is zo achterlijk - of hun publiek wordt zo achterlijk ingeschat- dat het kennelijk niet eens doordringt dat een (gesuggereerd) marktaandeel van 80% (ongetwijfeld uit een of andere slijmerige duim gezogen) in een markt die al verziekt is van de talloze anti-rimpel smeerseltjes meer dan genoeg zou moeten zijn om de klanten niet lastig te vallen met imbeciele reclames. Meer dan 80% krijgen ze toch niet voor elkaar, en ze kunnen wel door hun irritante geneuzel klanten afstoten.

Inderdaad, je hebt gelijk: waar maak ik me druk over. Daar heb ik geen zinnig antwoord op, afgezien van het feit dat de kletsbeweringen van deze minderwaardigheidscomplexen veroorzakende industrie mij gruwelijk stoort.

1 opmerking:

Anoniem zei

in de smeer-olie gelogeerd zijn

Wat is het toch fijn, dat reklames (van de reklame-kode-kommissie) moeten aangeven, hoe ze aan hun gegevens komen, omdat ze anders wegens misleiding van de buis geplukt kunnen worden, alsof niet elke reklame automatisch al berust op misleiding.

Toevallig zag ik vanavond de Smeersel-reklame ook even mijn beeld verpesten, hoewel ik de gevulde ijsblokjes wel grappig vond. Het spul heet niet "Ultra Lite", maar "Ultra Lift", en iedereen die enigszins in staat is betekenissen van woorden te herkennen of te herleiden, moet het wel opvallen dat dat simpelweg betekent, dat degene die het produkt aanschaft "uitermate stevig getild" wordt.

Voorzover ik weet is dat niet voorbehouden aan dit vettige spul, want van al wat ons middels reklame-'boodschappen' aan onmisbaars en spektakulairs voorgeschoteld wordt, hebben we eigenlijk helemaal niks nodig, we kunnen best zonder.

Daarom namelijk moet er ook die reklame voor gemaakt worden, lekkermakertjes om een markt te scheppen, en te appeleren aan gevoelens van onvrede met iemands zelfbeeld.
En aangezien we allemaal mooi gevonden willen worden (en over het algemeen denken dat daar minimaal het een en ander aan ontbreekt), geven we een middel, dat zegt ons daarbij te kunnen helpen en dat supergoed uit een test naar voren komt, graag een kans (en vergeten we voor het gemak maar dat de test door de fabrikant zelf is opgezet, en dat regeltje met het geringe aantal deelneemsters onder in beeld hebben we niet eens gezien).
Dan ga ik nu dus even stoken: er deden maar 124 vrouwen aan mee.
Nee, dat is niet waar, dat moet ik anders zeggen: er is officieel gebruik gemaakt van de meningen van 124 vrouwen over dit middel, misschien hebben er wel 500 vrouwen aan de test meegedaan, maar die 376 wier meningen niet meegenomen zijn in de einduitslag vonden het spul waarschijnlijk vergelijkbaar met kippestront, frietvet of afgewerkte olie.

Een ander vettig smeermiddeltje dat gebruik maakt van de 80%-formulering beroept zich op een onderzoek onder 137 vrouwen, maar waarschijnlijk betreft dit in ieder geval speciaal geselekteerde dames: lezeressen van een tijdschrift voor vrouwen die niet weten wat ze willen - boffen zij even, dat tijdschrift weet het allemaal wél voor ze.

Wat heel jammer is natuurlijk, is dat als 80% van de geteste vrouwen zégt voor een bepaald produkt te gaan, dat helemaal niet wil zeggen, dat die vrouwen dat spul daadwerkelijk (zullen) gaan kopen, de konklusie is een relatieve: 80% zou het uitverkoren produkt liever kiezen dan een van de andere (ze worden ook betaald om dat te zeggen), maar dat wil helemaal niet zeggen, dat ze welk produkt dan ook gebruiken, niet nu, niet in de toekomst. Maar ja, daar gaat zo'n onderzoek dan ook niet over.

Een tijdje terug heb ik zo'n onderzoeksrapport in handen gekregen (ik zeg niet van welk middel, want daarmee maak ik het te gemakkelijk om mijn bron te achterhalen, en die heeft haar baan hard nodig).

Een van de meest opvallende konklusies uit dat rapport is, dat de fabrikant wordt aangeraden om de spotjes in de late namiddag en de vroege avond uit te zenden, zodat de tienerdochters van de doelgroep mee kunnen helpen om hun moeders het produkt op te dringen (lijkt me een gouden tip, en nog goedkoop ook, relatief gezien dan).
De andere konkluzies gingen meer over het produkt zelf, over welke bijprodukten in de zogenaamde konkurrenten van de 'blinde' test beter niet gebruikt konden worden (lach niet, het ging daarbij onder andere over schoonmaakazijn, gesteriliseerde en ontkleurde gemalen konijnekeutels, groene zeep, pindakaas, gluten en andere allergenen).

Bij een ander onderzoek, vertelde mijn bron me, werden minimale hoeveelheden ammonia toegevoegd aan een konkreet produkt van een konkurrent, die truuk wordt dus niet alleen bij kattevoer gebruikt. Daar schrok ik wel van. Dat is nog niets, zei mijn bron, het kan veel erger.
Bij een bepaalde test (je gebruikt een middel gedurende veertien dagen, dan het volgende middel, dan het derde, enz.) moesten zestien testpersonen na verloop van enkele dagen in het ziekenhuis worden opgenomen vanwege aktieve brandwonden, dat wil zeggen, dat de brand onderhuids nog doorwoekerde. Drie maanden (!) later werd het middel pas uit het testpakket gehaald.
Extensieve plastische chirurgie achteraf bleek in één geval zelfs niet afdoende om de vrouw haar eigen gezicht terug te geven.

Daar heb je in ieder geval al een reden, waarom dat spul zo duur moet zijn.

Laat ik hiermee besluiten: ik ben geboren in een omgeving die vrouwen als jong meisje beeldschoon oplevert, maar diezelfde vrouwen verouderen uiterlijk na hun dertigste sterk (zeker als ze een stevig aantal kinderen hebben gekregen).
Je kunt wel proberen dat verouderingsproces in poedertjes en smeerseltjes te verstoppen, maar wie garandeert je dat je daarmee je huid niet helemaal versneld om zeep helpt.
Ikzelf doe daar niet aan mee. Mijn leeftijd is mij aan te zien, nou én? Zolang ik mijzelf niet afdank, is daar niks mis mee.

Liever een gezond oud wijf in mijn eigen lijf, dan verkrampt in een opgerekt en chemisch behandeld vel.