Graaien,maar wél zonder risico graag!

De VEB (Vereniging van Effectenbezitters) vindt dat de Nederlandse overheid (de belastingbetaler dus) moet dokken, en wel voorlopig voor (minstens!) € 9,00 per Fortis-aandeel. De aandeelhouders voelen zich namelijk belazerd door de overheid. Voor die € 9,00 "hebben aandeelhouders aantoonbaar schade geleden". (De Pers, vandaag).

Het is ook wel zielig voor die aandeelhouders. Toen ze jaren geleden voor een paar centen hun zakken grof konden vullen, hoorde je hen niet klagen en als er al eens iets gezegd werd, kwam het erop neer dat er niet gezeurd moest worden, omdat grote winsten op aandelen alleszins gerechtvaardigd waren, aangezien aandeelhouders nu eenmaal grote risico's lopen en daar moet dan ook een passende vergoeding tegenover staan. Nu ze op dit moment echter geconfronteerd worden met die 'grote risico's', staan ze echter ineens op hun achterste poten. Niet bepaald een sportieve houding.

Wordt het niet eens tijd om dat hele gedoe met aandelen eindelijk definitief af te schaffen en alle bedrijven weer in handen te geven van degenen die ervoor zorgen dat er geproduceerd wordt, de arbeiders? Zij zijn niet alleen degenen die ervoor zorgen dat er winst te maken valt, maar ook degenen die het eerst de klappen krijgen als er door speculatie problemen ontstaan.

Ook over patsers in het algemeen wordt weer eens positief geschreven:
In een eigen artikel (van de hand van Patrick Pouw) maakt de Metro vandaag op pagina 3 van de gedrukte editie melding van een op 11 december geplande actie tegen de Miljonair Fair (dit is niet de actie waarover ik enkele dagen geleden schreef!). Yves Gijrath, degene die het patsersfestijn organiseert, verwacht dat het met die actie (die door de Metro aan "anarchisten" wordt toegeschreven) wel zal meevallen. Hij verwijt overigens "die mensen" dat ze "vergeten [...] dat wij ongelofelijk veel aan liefdadigheid doen op de beurs. Wij zijn enorm maatschappelijk betrokken."

Ik zou wel eens willen weten waaruit die maatschappelijke betrokkenheid bestaat. Misschien uit het voor grof geld aan studenten verhuren van kleine kamertjes? Of het witwassen van drugsgeld? Of het aan een uitkering helpen van arbeiders die ze ontslagen hebben, omdat het bedrijf waarvan ze manager zijn minder winst maakte dan ze wilden? Of verwijzen ze misschien naar de bedragjes die ze aan het Anjerfonds overmaken omdat ze die fiscaal kunnen aftrekken?