Het TV-consumentenprogramma Kassa biedt een interessante doorsnee van de Nederlandse samenleving. Of het nu gaat om het gemak waarmee mensen ingaan op reclame over zalfjes en gezonde producten, of over het feit dat kinderen van (geschat een jaar of 8) computerspelletjes spelen, waarvan de beelden doen denken dat de helden als Verenigdestaatse soldaten in Irak in het rond schietend door de straten trekken (in een item afgelopen zaterdag over door de X-box -een spelcomputer van Micro$oft- beschadigde CD's).
Zo was een deel van de zendtijd afgelopen zaterdag ook gewijd aan de problemen die een Verenigdestaats-Chinees stel in Nederland ondervonden had (dankzij een door de haast van minus-ter Hoogervorst met de invoering van de Zorgverziekingswet over het hoofd gezien gat in de wet) toen hun pasgeboren kind vlak na diens geboorte met ernstige complicaties naar het ziekenhuis moest en ze daarvoor niet verzekerd bleken te zijn.
Het meest droevige van dit verhaal was echter dat de Verenigdestaatse man (die bleek al dertig jaar in Nederland te wonen) en zijn Chinesoïde partner (die al zes jaar met hem samenwoont, niet duidelijk is hoe lang zij in Nederland verblijft) hun verhaal in het Engels deden. Bij een willekeurige Marokkaan of Turk staat half Nederland -met Wilders voorop- op zijn achterste poten, wanneer die mensen zich niet in het Nederlands uitdrukken, maar kennelijk wordt het van een Verenigdestater wél geaccepteerd. Is dat omdat Verenigdestaters geen moslims (en dus terroristen) zijn? Of omdat "de Amerikanen" "ons" in 1945 bevrijd hebben?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten