Geloof me: ik hoop van ganser harte dat ik het te somber inzie, maar op dit moment zie ik hoe de sociale zekerheid in Nederland steeds verder wordt afgebroken door de neoliberale kliek die alweer ettelijke jaren aan de touwtjes aan het trekken is. De indruk dringt zich daarbij heel sterk aan me op dat het de bedoeling van het huidige regime is om alle uitkeringen op te heffen, en alleen de bijstand te handhaven.
Een kleine 10 jaar geleden is de AWW (Algemene Weduwen- en Wezenwet) vervangen door de Anw (Algemene Nabestaandenwet), die het recht op een uitkering drastisch beperkte.
Inmiddels is ook het recht op een uitkering voor werklozen sterk verminderd.
Nog niet zo lang geleden zijn de eisen om in aanmerking te komen op grond van de WAO (Wet op de ArbeidsOngeschiktheidsverzekering) zeer veel aangescherpt, waardoor het laatste jaar grote aantallen arbeidsongeschikten plotseling arbeidsgeschikt werden bevonden.
Voor al degenen die door deze wijzigingen geen aanspraak meer konden maken op de betreffende wetten blijven in de praktijk maar twee mogelijkheden over: een bijstandsuitkering of werk vinden. In werkelijkheid komen beide op hetzelfde neer: immers van een bijstandsgerechtigde wordt ook verwacht dat hij werk zoekt - en in een hoop gevallen is dat geen lolletje, want bij het begrip 'passende arbeid' wordt alleen rekening gehouden met de capaciteiten van betrokkene en niet met zijn persoonlijke voorkeur. Ik denk niet dat een vegetariër werk in een slagerij of een milieu-activist werk op een kerncentrale zou mogen weigeren.
Ik ben overigens bang dat we er hiermee nog niet zijn. Het regime en allerlei enge clubs zijn de laatste jaren uitgebreid aan het zeuren over de vergrijzing van de maatschappij en zij voorspellen grote problemen vanaf ongeveer 2010, wanneer de babyboomers 65 worden (dat is lulkoek, want toen de babyboomers jong waren, was de economische situatie veel slechter en waren ze ook niet werkzaam - terwijl er intussen van die groep al een behoorlijk deel overleden zal zijn voordat ze 65 zijn). Onzin over onbetaalbaarheid van de AOW en proefballonnetjes over het verhogen van de pensioengerechtigde leeftijd, tot zelfs bijna beschuldigende stukjes over 65/+-ers, die genieten van hun laatste levensjaren na 40 of meer jaren gewerkt te hebben, moeten ertoe bijdragen dat de Nederlandse bevolking hun leugens gaat geloven en uitdragen.
Tot voor kort had ik nog niets gehoord over opheffen van de AOW, ofschoon ik ervan overtuigd ben dat er al denktanks zijn die daarover plannetjes aan het bekonkelen zijn. Vermoedelijk is het gebrabbel van Femke Halsema over opheffing van de AOW geïnspireerd op zo'n denktank.
Inmiddels gaan de plannetjes voor invoering van dwangarbeid (net zoals in de jaren 1930) steeds duidelijker vormen aannemen. In Amsterdam heeft de gemeente al besloten om jongeren tot 27 jaar geen bijstandsuitkering meer te geven. Als ze geen inkomen hebben, kunnen ze van de gemeente alleen een stageplek of een opleiding krijgen. En als ze daarmee niet tevreden zijn, krijgen ze alleen een gekorte uitkering. (NRC/Handelsblad van gisteren.) In Rotterdam en 's Gravenhage gelden overigens al vergelijkbare regelingen voor jongeren tot 23 resp. 25 jaar.
Vergeet ook niet dat er in het ontwerp voor een Europese 'grondwet' wel gebazeld wordt over het recht op toegang tot sociale voorzieningen, maar niet over het recht op sociale voorzieningen. Wanneer Nederland dus alles beperkt tot een minimale bijstandsuitkering, of misschien zelfs tot grote woonkazernes, waarin iedere hulpbehoevende een kamertje krijgt (of desnoods samen met iemand anders) en elke dag een hap prak krijgt en oude kleren mag afdragen, dan voldoet Nederland nóg aan de betreffende tekst.
Misschien wordt de soep niet zo heet gegeten (althans in de gaarkeukens zeker niet), maar ik zal er niet gerust op zijn, totdat in 2007 -of hopelijk eerder- de club van Balk & Zalm vervangen is door een betrouwbare regering...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten