Gemakshalve, maar dat zijn we tenslotte al heel lang gewend van dictators en mensen die claimen god te vertegenwoordigen, wordt niet stilgestaan bij de verschillen tussen de drie gevallen - terwijl dat nou juist broodnodig is. Niet dat ik het niet begrijp: uiteraard gaat het erom dat de mensheid bang moet blijven voor de straffen die de god van Rat rondstrooit, omdat angst een gemakkelijke manier is om macht te behouden. We zagen dat in de Sovjet-Unie, waar mensen die voor hun mening durfden uit te komen in psychiatrische inrichtingen werden weggestopt; we zagen het bijv. in het Chili van Pinochet, in het Argentinië van Videla en in het Spanje van Franco. Mensen die zich niet neerlegden bij de mening van de machthebbers (of waarvan dat gedacht of verondersteld werd) werden gemarteld of gedurende vele jaren in gevangenissen opgesloten, of ze verdwenen simpelweg.
Om terug te komen bij de steeds terugkerende opmerking van paus Rat over honger, abortus en euthanasie:
- honger is in veel gevallen het gevolg van uitbuiting van de 'derde wereld' door de neokoloniale machthebbers in het westen, die wel leningen willen verstrekken aan (maar al te vaak corrupte) régimes, maar in ruil daarvoor wel voor een grijpstuiver de minerale rijkdommen van de arme landen willen uitbuiten; die maar al te graag wapens verkopen aan dictators, ook al kunnen ze weten dat die gekocht worden met de voor hulpverlening verstrekte leningen.
- bij abortus gaat het (voor degenen die na 100 jaar ontwaakt zijn in een chaotische wereld) om ongewenste zwangerschappen. Vaak betreft het meisjes of vrouwen die niet in staat zijn om voor hun onverwachte -door een ongelukje (beetje uit de hand gelopen 'doktertje spelen'), door verkrachting of door incest [wat in de gangbare betekenis tenslotte ook neerkomt op verkrachting]- toekomstige kind te zorgen. In deze gevallen is het volgens strikte regels geoorloofd om in de eerste 23 weken van de zwangerschap, wanneer er nog niet werkelijk sprake is van een kind (mens dus), omdat het nog niet in staat is om zelfstandig te leven (ongetwijfeld zijn er nog andere redenen, die ik nu echter niet op wil zoeken; ik neem aan dat wie die wil weten ze wel kan vinden), de zwangerschap af te breken en het proto-kind (foetus) af te drijven (aborteren).
Ik kan me voorstellen dat het geen leuk idee is, dat iets dat ooit tot een mens zou kunnen uitgroeien wordt weggegooid, maar het lijkt wel of Rat en zijn enge maten (zoals oorlogsmisdadiger George B.) niet willen inzien dat het beter is zo'n leven voordat het daadwerkelijk leeft af te breken dan het als ongewenst kind in de maatschappij te laten komen. Wanneer iemand al besloten heeft tot een abortus, dan is daar beslist een uitgebreide emotionele strijd aan voorafgegaan. Ik kan me toch ook niet voorstellen dat Rat & Co. het geen probleem vinden wanneer ongewenste kinderen na hun geboorte misbruikt of verstoten worden, of zelfs maar zouden voelen dat ze ongewenst zijn. Of zou het misschien de bedoeling zijn dat die ongewenste kinderen dan in hun nood maar toetreden tot een fanatieke religieuze club?
- euthanasie is een poging om een menselijke en menswaardige uitweg te bieden aan mensen voor wie het leven tot een ondraaglijke last is geworden. Deze mensen zijn ooit geboren (ook al lult de paus en zijn gevolg dan over een god die het leven geeft - en die het ook weer net zo vrolijk laat uitmoorden in oorlogen e.d. die hij weigert te voorkomen) en zijn op een bepaald moment door bijv. een ongeneeslijke, ondraaglijke (al dan niet terminale) ziekte niet meer in staat menswaardig te leven. Iemand die zich in een dergelijke situatie bevindt, moet het recht en de mogelijkheid hebben om op waardige wijze zijn (on)leven te beëindigen. Het is goed als betrouwbare en deskundige mensen hen daarbij op eerlijke wijze kunnen helpen. Wat voor alternatief bestaat er voor deze mensen? Misschien nog jaren vegeteren met steeds hogere doses pijnstillers en morfine en hen daarmee niet alleen hun eigen laatste waardigheid ontnemen, maar ook nog eens de vrienden en familieleden van betrokkene veroordelen tot een jarenlange zorg en leed om de onwaardige toestand waarin hun geliefde gedwongen in (on)leven wordt gehouden?
Of lijkt het de rechtlijnige zelfvoldane gelijkhebber wellicht een beter idee als deze wanhopigen zich dan maar voor een trein gooien (en die zelfmoordpoging misschien 'overleven' in een rolstoel omdat ze hun benen zijn kwijtgeraakt; nog afgezien van de gevolgen voor de treinmachinist en andere getuigen) of dat ze hun hoofd in een oven met opengedraaide gaskraan steken (en het risico lopen dat een bezorgd familieled de halve buurt laat ontploffen door het licht aan te steken, of zelfs door op de electrische bel te drukken).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten