De nieuwsbrief van vandaag van het consumentenprogramma Kassa meldt dat "de hoogste inkomensgroep en jongeren [...] van 18 tot 24 jaar [...] relatief het meeste vertrouwen [hebben] in de economie" blijkens onderzoek van het CBS.
Het vertrouwen in de hoogste inkomensgroep kwam in het tweede kwartaal van 2005 uit op een indexcijfer van -3 (min 3!). Dat indexcijfer was -21 over alle consumenten, waarbij ouderen boven 65 (en vrouwen! - ongetwijfeld omdat zij in veel gevallen nog steeds degenen zijn die de inkopen doen) jaar het negatiefst waren.
Terwijl Kassa het heeft over "Rijken en jongeren positiefst over economie", vermeldt het CBS op zijn website eerlijker dat deze groepen het "minst negatief" zijn. En dat geeft toch stevig te denken: wanneer zelfs rijken (die -althans dat suggereert hun status- zich niet druk hoeven te maken over 100 euro meer of minder) nog negatieve verwachtingen hebben, zij het minder dan de echte slachtoffers van het wanbeleid van Balk en Zalm, dan moet het toch wel erg slecht gaan.
Die jongeren hadden naar mijn idee net zo goed buiten het onderzoek kunnen blijven, want ik ga ervan uit dat die nog vaak (helemaal of gedeeltelijk) door hun ouders onderhouden worden, waardoor ze ook niet werkelijk in staat zijn zich een beeld te vormen van de economische situatie.
Wat wel duidelijk blijkt uit deze statistiek, die het CBS overigens al vanaf 1996 maandelijks samenstelt, is dat eigenlijk niemand vertrouwen heeft in de economische toekomst in Nederland. Op de site van het CBS zijn (via deze link) nog enkele verhelderende grafieken te zien.
De bende van Balk en Zwam zou zich dit wel aan mogen trekken, maar ik vrees (door ervaring wijs geworden) dat deze neoliberalen onverstoord als blinde stieren op hun ingeslagen moordroute door zullen stormen...
1 opmerking:
Zonder verder in te hakken op het afbraakbeleid zou men in den Haag 1 aktie kunnen ondernemen die de koopkracht voor een gedeelte herstelt zonder dat er 1000den ambtenaren tussen hoeven te zitten ivm de nodige co-ordinatie:
Ontkoppeling gas/olieprijs, het aardgastarief terug zetten op het nivo 1/01/2003 en de, vreemde, millieuheffing op het, niet vervuilende, aardgas op te schorten.
Met bovenstaande maateregelen gaat ieder huishouden er, per maand, ongeveer 75 euro op vooruit, althans, de enrgierekening daalt met 75 euro per maand.
Bovendien zullen consumentenartikelen, o.a. levensmiddelen, op den duur dalen in aanschafprijs, de hoge energieprijs schuift de producent immers door naar de consument.
Om de koopkracht in zijn geheel te herstellen zijn veel meer maatregelen nodig:
A: Studie medische beroepen, hoe gek het ook klinkt, gratis, met dien verstande dat elke medicus een contract dient te ondertekenen dat zij, na voltooiing der studie 48 uur per maand, gedurende het arbeidszame leven hun diensten verlenen aan de gemeenschap tegen een minimale vergoeding, hiermee dalen vooral kosten per consult huisarts, specialist en operaties en daarmee ook de premies zorgverzekering.
B: De regeling voor apothekers dat zij 6 euro in rekening mogen brengen over elke receptregel zou omgezet moeten worden in Max 16% over de inkoopsprijs van het medicijn of 10 euro per RECEPT.
A plus B dragen zorg voor een betaalbare premie voor iedereen
C: Het heffen van BTW over producten die al extra zijn belast met allerlei heffingen moet anders, uitsluitend BTW over verkoopprijs producent naar leverancier scheelt al een kleine 11 cent per liter verkochte brandstof. Boverndien komt dat veel prettiger over voor de consument.
E: Het besluit om zichzelf een loonsverhoging van 35% per 2007 toe te kennen zal en moeten opschorten naar een veel latere datum, slecht beleid mag nooit zichtbaar zijn als zijnde een beloning.
Bovendien is het van de gekke dat een overheid van haar bevolking matiging eist en vervolgens een graai in de staatskas doet om zichzelf een douceurtje te bezorgen
Alle bovenstaande te nemen maatregelen leveren de consument een kleine 240 euro per maand netto meer besteedbaar inkomen op.
Op langere termijn krijgt de overheid die extra investering vanzelf terug middels de bekende 19% op elk artikel.
De argumenten dat het allemaal te duur is om te financieren koppen dus in het geheel niet.
Van rechtse zijde haalt men het gezegde nog al eens naar voren dat rechts terughaalt hetgeen door links teveel is gegeven aan de bevolking maar gedurende de div linkse kabinetten is de economie bijna altijd gegroeid hetgeen ik niet kan zeggen van het beleid der rechtse regeringscycla
Een reactie posten