Het besluit van Balkenende om een "externe commissie" (onder leiding van Willibrord Davids) onderzoek te laten doen naar de beslissing van zijn bende om deel te nemen aan de Verenigdestaatse koloniale invasie van Irak, kan niets anders zijn dan een poging om een parlementaire enquête te voorkomen, niet omdat -zoals Balkenende beweert- de financiële crisis zó belangrijk is dat het parlement geen tijd heeft om zich bezig te houden met de Nederlandse deelname aan een gruwelijke moordpartij, maar ongetwijfeld omdat hij nattigheid voelt.
Mariëtte Hamer, de voorzitter van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer, vertelde gisteren in het televisieprogramma Pauw & Witteman dan wel heel dapper dat er alsnog een parlementaire enquête moet komen als de commissie-Davids niet alle openstaande vragen beantwoordt (re.Publik, vandaag), maar elders beoordeelde ze de beslissing van Balkenende als 'een grote stap' en stelde ze de rhetorische vraag "Wat wil je nog meer?" in verband met de melding dat het commissierapport in november niet alleen aan het kabinet, maar ook aan het parlement verstrekt zal worden. (Trouw, vandaag)
Agnes Kant (SP) is duidelijk: wat Balkenende doet is "een ongehoorde obstructie van de parlementaire democratie", waarbij ze als een van de nadelen van een extern onderzoek wijst op het feit dat daarbij de onderzoekscommissie niemand onder ede kan horen.
Helaas voorvoel ik al wat er in november gaat gebeuren: de commissie-Davids komt met een halfslachtig rapport met een enkele kritische opmerking, maar vooral nietszeggende Balkiaans-wattige betogen. Mariëtte Hamers zal zeggen dat het rapport wel geen volledige duidelijkheid biedt, maar dat we blij moeten zijn dat dit onderzoek toch heeft plaatsgevonden en dat de PvdA geen parlementaire enquête wil. En dat er dringendere zaken zijn dan onderzoek naar een beslissing van bijna 7 jaar geleden.
Ik kan me voorstellen dat Balkenende en Bos vanavond al een stevige borrel drinken op de goede afloop van het onderzoek van de commissie-Davids.
1 opmerking:
en legde zijn voeten op het buro
Ongeacht wat er aan vragen gesteld zijn door het parlement, want het is de bedoeling dat die meegenomen worden, wat ik in het Trouw-artikel lees, is: "Hij gaf zijn verzet op en besloot, in overleg met de beide vicepremiers Bos en Rouvoet, een onafhankelijke commissie onderzoek te laten doen naar het besluit van Nederland om in 2003 politieke steun te geven aan de Amerikaanse inval in Irak." [vet van mij - jpz]
En volgens mij bevat dát de opdracht die de groep ouwe klubleden meekrijgt "zoek uit of het al dan niet terecht was, dat we zeiden dat die Verengde Stater Buts met z'n olie-oorlog door kon gaan", en dan kan de rol die er naderhand met militairen en materiaal gespeeld is, mooi buiten beeld blijven, want de konklusie in november (op z'n vroegst, dat is hier al eerder gemeld) is, dat 'we' die toestemming misschien beter niet hadden kunnen geven, op basis van wat we nu weten, maar aangezien we dat tóén niet wisten, valt 'onze regering' eigenlijk niet zo gek veel, zeg maar niks, te verwijten, en daar is de 'regering' en het grootste deel van het inmiddels allang weer slapende parlement zo blij mee, dat er een nationale feestdag komt, met spruitjes en hamburgers.
Agnes Kant heeft gelijk: Balk schoffeert de parlementaire demokratie.
Agnes Kant heeft ongelijk: De liggende vragen worden niet naar het najaar verschoven, die worden gewoon niet meer beantwoord, want tussen nu en november zal er heel wat papier verbrand worden, vooral van supergeheime stukken, waarvan de inhoud niet past bij het "misschien wel een beetje domme" imago dat de ouwe-jongens-krentebrood-kommissie in november (op z'n vroegst) naar buiten zal brengen, niet dat ik iemand ergens van beschuldig, hoor, maar papier ontbrandt zo vaak spontaan, dat is inherent aan het materiaal.
Een reactie posten