Goed, ze zijn niet helemaal te vergelijken, want Pinochet was een dood-ordinaire moordenaar (al liet hij het feitelijke moorden het liefst aan anderen over) en Berlusconi was gewoon een uitgekookte boef, die het niet zozeer te doen was om het uit de weg ruimen van tegenstanders, maar vooral om het vergaren van macht - desondanks was hij niet bepaald zachtaardig ten opzichte van zijn tegenstanders (zeg maar: van fatsoenlijke Italianen).
Toen ik echter hoorde dat Berlusconi 'onwel' was geworden -heel toevallig (?) vlak voordat hij voor de rechter moest verschijnen-, moest ik toch wel heel erg denken aan Augusto Pinochet, die door de Britse overheid werd vrijgelaten, omdat zijn gezondheid zo slecht was dat het niet menselijk zou zijn om hem te berechten (alsof Pinochet zich ook maar één moment iets gelegen had laten liggen aan de menselijkheid van zijn tirannieke dictatuur), en als een zielig stuk ongeluk in een rolstoel het vliegtuig werd ingereden, om in Santiago dansend uit het vliegtuig te komen.
Het gaat gelukkig (?) goed met Berlusconi, een van de enge B's uit de wereldpolitiek, want -zoals zijn woordvoerder Paolo Bonaiuti stelde: "Het gaat goed met de president". Hij blijft echter nog "minstens tot woensdag" in het ziekenhuis.
Hij heeft inmiddels via kardinaal Tarcisio Bertone al goede wensen gekregen van paus Maledictus XVI en George Boef heeft hem zelfs persoonlijk opgebeld (La Repubblica). De uitspraak "Zeg me wie uw vrienden zijn, en ik zal u zeggen wie gij zijt", moet wel voor iedereen duidelijk maken wat voor soort mens Silvio Berlusconi is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten